Tijdens een borrel met vriendinnen kwamen we, na het nuttigen van een enkele alcoholische versnapering, op de vraag: is het beter om alleen te slapen, in plaats van naast je partner? Sommigen zweren erbij, sommigen moeten er niet aan denken. Zelf kom ik, na 18 jaar geen enkele nacht alleen, helemaal bij van het alleen slapen. Maar ook steeds meer mensen in een relatie kiezen voor een eigen slaapkamer. Er lijkt een beetje een taboe op te rusten, weinig mensen durven dit toe te geven. Waarom is dat?
Een goede nachtrust
Dat een goede nachtrust belangrijk is, daar zijn we wel over uit. Als je goed slaapt, kun je de wereld aan. Na een doorwaakte nacht is je oxytocineniveau (‘het knuffelhormoon’) lager dan anders, wat natuurlijk niet bevorderlijk is voor je relatie. Als je dus een partner hebt die je wakker houdt ’s nachts, is het helemaal niet gek om af en toe een eigen bed op te zoeken. Dit heb ik allemaal niet zelf verzonnen, maar lees ik in Quest. Daar wordt gezegd dat het beter kan zijn om apart te slapen als je partner je wakker houdt. Is dat namelijk niet zo, en raak je gewend aan samen slapen, dan blijkt uit onderzoek dat je juist dieper slaapt met iemand naast je. Dit blijkt vooral te maken te hebben met lichaamstemperatuur: je blijft warmer als iemand naast je in bed ligt. Niks romantisch aan dus.
Kruik erbij
Wat ik al zei, ik was na 18 jaar niet gewend om alleen te slapen. Sowieso had ik vaak gebroken nachten door kinderen en storingen, maar ik merkte ook dat ik steeds lichter ging slapen. Snel wakker werd van gedraai en gesnurk. Al schijn ik zelf ook te snurken als een kettingzaag, dus dat gevoel was wederzijds. Toen ik in dit nieuwe huis kwam wonen was het winter, het vroor. En ondanks mijn dikke dekbed en totaal onsexy megadikke fleecepyjama, had ik het ijskoud. Ik heb dus de eerste twee maanden met een kruik in bed geslapen. Maar al snel begon het te wennen en werd het warmer, en nu slaap ik prima zonder kruik. En zonder partner dus, want ik merk wel echt dat ik nu dieper slaap en vooral minder tussendoor wakker word.
Alleen slapen een taboe?
Wat ik wel jammer vind, is dat alleen slapen nog een taboe is. Alsof dat slecht is voor je relatie. Ik denk denk juist (al besef ik dat ik op het gebied van relatieadvies misschien niet de aangewezen persoon ben) dat het veel beter is als je kunt uitspreken dat je af en toe behoefte hebt aan nachten alleen. Als die ruimte er is. Letterlijk, maar ook figuurlijk. Als iedereen daarvan opknapt, dan is het toch alleen maar een win-win situatie?
Vertel eens, slapen jij en je partner wel eens alleen? En hoe bevalt dat?
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
We slapen nu al een tijd apart. Eerst tijdens de zwangerschap (met een dikke buik de vlizotrap op leek me niet handig) en daarna vanwege de baby. Het is dubbel. Ik mis hem, maar slaap wel rustiger (omdat ik heel licht slaap en echt kan wakker liggen van snurken of bewegen). Maar goed, ik hoop over een tijdje toch weer naast hem te kruipen. Dan maar oordopjes in..
Merel | De Mamagids onlangs geplaatst…Review | Drijfzand (Megableu) – tot je oren in de modder
Ik zwoer erbij. We waren er zelfs voor geïnterviewd in de ‘LINDA.’ vanwege t taboe.
Echter snel daarna lagen we in scheiding dus durf dat niet zo hard meer te roepen