Wij hebben kinderen die hoogbegaafd zijn. Dit weten we, omdat er bij hen een IQ test is gedaan. In deze blog lees je hoe en waarom wij hebben gekozen voor een IQ test en wat daarbij kwam kijken.
Wat ik in mijn blog schrijf is puur mijn eigen visie, ik deel ervaringen waar ik met mijn kinderen (en mezelf) tegenaan loop en zet soms vraagtekens bij wat ik zie. Laat duidelijk zijn dat mijn blogs vooral gebaseerd zijn op mijn mening, bij citaten zul je een bronvermelding vinden. Mocht je meer informatie willen of vermoed je dat je kind hoogbegaafd is, schakel dan een professional in!
Waarom zou je een IQ test laten doen?
Een vraag die mij regelmatig is gesteld. Waarom zou je een IQ test laten doen bij je kind? Wat weet je eraan? Wil je zo graag een stempel op je kind hebben? Wil je zo graag dat het hoogbegaafd is? Moet de hele wereld dat weten? Ga je met dat papier lopen wapperen onder de neus van de juf?
Nee. Ja. Waarom eigenlijk? Nou, daar hebben we lang en breed over nagedacht. Wij hebben bij onze oudste twee kinderen een IQ-test laten afnemen, bij de jongste hebben we hier nog geen aanleiding toe gezien. Wie weet komt dat later nog. En mijn eigen IQ is ook getest op zesjarige leeftijd. Wat heb je eraan? Tja, dat is lastig te zeggen. Een intelligentieonderzoek is een momentopname, en daarnaast ook nog eens lastig te meten, zeker bij hoogbegaafde kinderen.
Wat is IQ?
Op wikipedia vond ik een definitie van het IQ of intelligentiequotiënt: De meest gangbare maat om intelligentie te meten. Ja, daar hebben we lekker veel aan. Onderstaande tabel helpt misschien meer, al heb je daar een klein beetje wiskundig inzicht voor nodig. Het gemiddelde IQ van de mens is 100, dit staat in het midden van de gauss (ofwel normaal) curve. De meeste mensen hebben een IQ van rond de 100: 68% valt tussen de 85 en 115. 95% van de mensen heeft een IQ tussen de 70 en de 130. Alles daarboven en daaronder zien we als abnormaal: slechts 2,5% van de mensen heeft een IQ van boven de 130. En is dus hoogbegaafd.
Het lijkt niet veel, maar als je klassen van 20 kinderen hebt zit er in elke klas een kind met een IQ van boven de 130 of onder de 70. Al varieert dat natuurlijk per school. Maar statistisch gezien zou in elke klas een hoogbegaafd kind zitten!
Worden deze kinderen gezien?
Zoals je kon lezen in mijn vorige column over speciale scholen voor hoogbegaafde kinderen merk ik vaak dat kinderen met een laag IQ wel degelijk worden opgemerkt in de klas. Met een speciaal programma of een overstap naar een andere school wordt gezorgd dat deze kinderen een zo goed mogelijke begeleiding krijgen. Maar hoe gaat dat met hoogbegaafde kinderen? Kinderen die net zo ver afwijken van gemiddeld? Worden die wel genoeg gezien?
Herken een hoogbegaafd kind
Sommigen springen eruit. Je wisselt twee woorden met ze en je denkt: zo, dat kind is slim! Dat blijkt ook uit toetsen, creatieve opdrachten; het kind doet alles makkelijk en vindt het nog leuk ook. Als het een beetje meezit zoekt dit kind ook nog naar uitdagingen zodat hij fouten leert maken. Dat zou de ideale situatie zijn.
Maar logisch: niet alle hoogbegaafde kinderen zijn hetzelfde. Onderpresteren is een veel voorkomend probleem. Een kind dat iets wel kan, maar waarbij het er op de een of andere manier niet uitkomt. Als het een beetje tegenzit wordt dat je als ouder ook nog aangerekend: je roept dat het kind het kan, het kind laat het niet zien, de juf denkt: ‘oh, daar heb je weer zo’n ouder’
Lees ook: pushende ouders, ach die arme kinderen...
Dan kan een intelligentieonderzoek zinvol zijn. Niet per se om de school van je standpunt als ouder te overtuigen, wel om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. En ook advies te krijgen over een te volgen beleid. Sommige scholen zijn al heel ver in hun beleid voor hoogbegaafde kinderen, maar toch worden de hoogbegaafde kinderen niet altijd gesignaleerd. Sommige scholen hebben nog helemaal niets geregeld. En soms is ook een andere school, speciaal voor hoogbegaafde kinderen, nodig.
De intelligentietest, wat kost het?
En dan is natuurlijk de vraag: hoe, wie, wat, waar? Allereerst: laat je goed voorlichten. Als je gaat googelen kun je zelfs gratis online intelligentieonderzoeken vinden. Het mag duidelijk zijn dat die niet heel betrouwbaar zijn. Ook de IQ-test van RTL, voorheen van BNN, is een slap aftreksel van een echte IQ test. Wel leuk om mee te doen, maar met de uitslag zal je wereld niet drastisch veranderen.
Een officieel intelligentieonderzoek kost geld. Veel geld. Er zijn prijzen die variëren van honderden tot zelfs meer dan duizend euro. Je moet je dus wel echt afvragen wat het nut is van zo’n test. Soms kan een intelligentietest via school worden gedaan: als school graag wil weten of een kind moet versnellen of als er een andere school gezocht moet worden.
Ook kun je een intelligentietest vergoed krijgen vanuit de zorgverzekering, een verwijzing van de huisarts is dan nodig. Dit is bij ons gebeurd. De verwijzing hebben we vooral gekregen omdat beide kinderen aantoonbaar problemen hadden, op school dan wel thuis. En omdat we door mijn hoogbegaafdheid op dit spoor waren gezet. Wat als hun gedrag voortkwam uit frustratie of te weinig uitdaging? Gelukkig ging de huisarts hierin mee.
Lees ook: Hoogbegaafd, kun je dan faalangst hebben?
Welke IQ testen zijn er?
Er zijn verschillende IQ testen die afgenomen kunnen worden. Een kind dat al kan lezen kun je op een andere manier testen dan een kind dat nog niet leest. Zo kan de WPPSI-III test afgenomen worden bij kinderen vanaf 2 jaar en 6 maanden tot 7 jaar en 11 maanden. Dus bij de niet-lezende kinderen.
De SON-R test is een niet-verbale test, deze kan worden gebruikt bij personen van 6 tot 40 jaar die de Nederlandse taal niet beheersen. Als ze vanuit een ander land komen, maar bijvoorbeeld ook bij doof-stomme kinderen, autistische kinderen of kinderen met een ontwikkelingsachterstand. (bron: www.eclg.nl).
Als een kind goed leest zijn er andere testen die een uitgebreider beeld geven. De RAKIT-2 bijvoorbeeld heeft betrouwbare normen voor kinderen van 4 tot 12 jaar. De nieuwste en meest gebruikte IQ test is echter de WISC-V. Deze bestaat uit 14 subtests. Op de website van Dotado wordt uitgelegd: De resultaten van de test bieden naast een Totaal IQ inzicht in vijf afzonderlijk gebieden van intelligentie, de zogenaamde indexscores: Verbaal Begrip, Visueel Ruimtelijk, Fluid Redeneren, Werkgeheugen en Verwerkingssnelheid.
Voor meer informatie over de tests kun je op de linkjes klikken. Helaas is er geen enkele test die het IQ betrouwbaar kan meten boven de 145.
In dit filmpje een korte uitleg over het afnemen van een intelligentietest.
Bij mij is vroeger bij een IQ test wel een IQ gemeten van rond de 150-160, met een intelligentieonderzoek genaamd ‘RAVEN’. Ik kan me voorstellen dat we 30 jaar geleden lang niet zoveel wisten als wat we nu weten, nu wordt boven de 145 geen uitslag meer gegeven. Met 145+ ben je sowieso niet echt vergelijkbaar met andere mensen…
De IQ test voor het kind
Even terug naar mijn kinderen. Wat voor ons heel belangrijk was, was op zich niet de uitslag zelf, maar wat er zou gebeuren met die uitslag. Onze zoon zat totaal niet lekker in zijn vel, was heel gefrustreerd, en we wisten niet wat we met hem aan moesten. Het lastige was dat hij zich op school keurig gedroeg: geen driftbuien, lief, netjes, wat werk ontwijkend, met heel gemiddelde resultaten. Met misschien kleine trekjes van faalangst. En thuis ontplofte hij. Uiteraard dachten we eerst dat het aan ons lag, en hebben we alle stappen van maatschappelijk werk, opvoedbureaus en tips en adviezen doorlopen. Tot een kennis mij wees op mijn hoogbegaafdheid en de trekjes van een ontwikkelingsvoorsprong bij mijn zoon, en het balletje ging rollen.
Voor ons was de uitslag van de test een bevestiging van wat wij al wisten, voor school een eye-opener. Als een kind niet laat zien dat hij uitdagend werk aankan en wil, krijgt hij het veelal ook niet. Nu wij wisten dat er een hoog IQ inzat kon de juf met ander werk insteken. Op school werd hij actiever, maar ook thuis werd hij vrolijker. De uitdaging motiveerde hem, al zou blijken dat we nog een lange weg te gaan hadden.
Dus ja, wij hebben veel aan de IQ test gehad. Voor de oudste, die uiteindelijk mede door dit gegeven een klas heeft overgeslagen en stukken beter in zijn vel zit, maar ook voor de andere kinderen. Want die worden door ons, maar ook door school veel makkelijker herkend als hoogbegaafd. En door daarop in te spelen kunnen ze worden uitgedaagd en wordt meer aan hun leerbehoeften voldaan.
Ik ben benieuwd: wie heeft er een IQ test laten doen bij zijn of haar kinderen? Waarom wel/niet?
Bovenstaande boeken kun je bestellen via deze affiliate links, zie de disclaimer voor uitleg
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
- Een rare, roerige week! - 15/07/2024
Alle drie mijn kinderen zijn getest. De eerste was de middelste. Het ging slecht op school. Gedragsproblemen e.d. School dacht aan autisme, wij aan hoogbegaafdheid. Wij kregen gelijk (hoewel gemiddeld 124 met verwerkingssnelheid 140). Oudste werd pas getest op middelbare school. Hb met kloof. En jongste werd getest vanwege dyslexie. Niet hb maar wel bovengemiddeld slim. Ruim een half jaar geleden alle drie nogmaals getest om nieuwe test van de universiteit Groningen te testen. Uitslag hebben we nog niet binnen. Alleen voorlopig verslag maar de hoogte van het iq is daar niet uit te halen.
Ons kind had constant conflicten met andere kinderen omdat hij heel lijfelijk was en ook nog eens loeisterk.
Verbaal liep hij achter wat wij wijtten aan oorontstekingen als baby/peuter waardoor hij vaak minder goed kon horen.
Uiteindelijk is hij door een gespecialiseerde logopediste en een kinderpsycholoog getest bij de stichting D.O.
Hieruit kwam dat zijn IQ welliswaar gemiddeld was maar dat het verbale (spraak) deel flink lager is dan het performale(doe) deel.
Dit zorgt ervoor dat hij ook niet heel makkelijk aan opgedragen werk begint omdat je daar voldoende innerlijke spraak nodig hebt.
Het gaat nu heel goed met hem omdat hij op een SBO heeft gezeten en veel logopedie en woordverrijking heeft gehad.
Hij doet de MAVO met hoge cijfers en mocht zelfs naar de HAVO maar dat wil hij nu nog niet, wellicht later wel.
Andersom komt ook voor, verbaal IQ veel hoger dan performaal en dat geeft ook problemen omdat deze kinderen vaak te hoog worden ingeschaald en dit niet kunnen waarmaken.
Ze lijken hoogbegaaft maar zijn eigenlijk gemiddeld maar praten heel wijs.
Correctie: ruwweg 1 op de 40 kinderen is Hoogbegaafd, niet 1 op de 20.
inderdaad, alleen de rechter 2,5%
Wij hebben een test laten doen en hieruit kwam 145+. Voor ins betekende dit dat we inzagen dat hij nooit op zijn reguliere school kon krijgen wat hij nodig had en hebben we hem geplaatst op een HB school. De beste beslissing ooit. We hebben nu een vrolijk, zelfbewust en zelfverzekerd kind. Omdat ze hem met zijn behoeftes zien, hij erkenning krijgt voor wie hij is en dat dat anders is. Hier is het anders zijn gewoon en voelt hij geen dagelijkse mismatch met zijn omgeving. Maar juist herkenning, erkenning in wie hij is en wat dit vraagt van het benodigde onderwijs. HB vraagt ook pedagogisch iets heel anders van de kennis en kunde van docenten en zonder dit loopt het Hb kind de kans een goede sociaal emotionele basis te leggen om onderwijs goed te kunnen ontvangen. Waarbij leren leren een hele belangrijke is. Bij verdenking zou ik altijd laten testen en adviseer ik dit te doen als je bereid bent ook wat met de uitslag te doen.
Onze zoon van 7 jaar is deze maand getest op zijn IQ, dit omdat hij onvoldoende presteert volgens school. Nu is wel het geval dat onze zoon adhd heeft en vermoedelijk ook dyslexie, en daarom loop hij bij een begeleider om om te leren gaan met zijn adhd. deze begeleider heeft met ons, ook al verschillende gesprekken gevoerd met school. Of ie niet voor bepaalde testen in aanmerking kwam enzo, volgens school kon dat niet want de potjes waren leeg. En hun dachten dat ie misschien wel naar het speciaal onderwijs zou moeten, want schol dacht dat zijn niveau te laag was. En het moest eerst besproken worden in de raad, en dan zouden we na december te horen krijgen. Of dat ie getest kon worden of niet, maar onze waarnemingen kwamen niet echt overeen met school. Want hij wil altijd van alles, weten hoe en wat. En hij heeft een fotografisch geheugen dat is vaak niet normaal.
Dus toen heeft de begeleider gezegd, ik ben bevoegd om die testen ook te doen. Dus ik ga alvast die testen doen, zodat als er weer geld is dat er sneller actie kan worden ondernomen. Want dan hoeven we niet pas, na januari met die testen te beginnen.
En wat Blijkt nu uit de test onze zoon heeft een IQ van 135, Maar door zijn adhd en dus concentratie problemen, komt er dit op school niet uit omdat hij te snel is afgeleid.
Maar aangezien wij in december bij dat gesprek mogen zijn, leggen we dan de resultaten van de testen voor. En kijken we wat ze daar dus aan kunnen gaan doen,
De conclusie ‘dus elke klas heeft minstens een hoogbegaafd kind!’ kan niet getrokken worden op basis van gemiddelde cijfers, de statistiek schrijft niet voor dat de aantallen hoogbegaafde kinderen netjes verdeeld zijn over klassen. Het zou immers heel goed kunnen dat er in 1 klas bijvoorbeeld vier hoogbegaafden zitten en in een andere klas geen enkele…
Het hele concept ‘IQ’ is in feite ook een kwestie van statistiek, en inderdaad: over wat er nu precies gemeten wordt met de tests is ook geen consensus.
Ik heb een heel dubbel gevoel over het doen van IQ-testen bij kinderen. Die zijn in alle opzichten nog volop in ontwikkeling. Er wordt een getal op het IQ ‘geplakt’ waardoor dit een vaststaand gegeven lijkt te zijn geworden maar dat is het niet! Het zegt alleen iets over de ontwikkeling van intelligentie ten opzichte van leeftijdgenoten op dat moment. Natuurlijk geeft dit wel enige indicatie maar het kan heel goed zijn dat het IQ op latere leeftijd ‘zakt’, ik las enige tijd geleden een interview met iemand bij wie in zijn jeugd een IQ van 135 was gemeten maar inmiddels was dat ‘nog maar’ 125, en hij was dus niet meer hoogbegaafd…
(Zwangere vrouwen en jonge moeders schijnen bij tests ook lagere IQ-scores te halen, ik meen me te herinneren dat het wel tot 10 punten kan schelen; gelukkig schijnt die daling ook weer niet definitief te zijn 🙂 )
Dus enige relativering van IQ-scores is best op zijn plek denk ik.
Aan de andere kant heb ik ook ervaren dat basisscholen geneigd zijn om in gemiddelden te denken en kinderen die meer uitdaging nodig hebben lang niet altijd herkennen. Zo zei een juf van mijn dochter – een typische onderpresteerder – in een rapportgesprek letterlijk ‘ze kan wel veel (…) maar denk nu maar niet dat ze hoogbegaafd is…’ terwijl ze toch zou moeten weten dat je daar geen oordeel over kunt geven zonder dat daar een erkende test van is gedaan. Zeker in de onderbouw werd er vrij oppervlakkig naar de kinderen gekeken merkte ik. Dan moet je dus als ouder met cijfers komen om daar met school serieus over in gesprek te komen. Maar met kinderen die zich aanpassen aan het ‘gemiddelde’ en dus geen probleemgedrag vertonen neem je niet zo heel gauw de stap om een dure test te laten doen.
Ik heb overwogen om mijn kinderen de stap naar een speciale basisschool voor hoogbegaafden te laten maken. Maar van de informatie-avond daar werd ik ook niet bepaald vrolijk, ik kreeg de indruk dat deze school toch eerder de problematische hoogbegaafden trok en ik vond de ouders soms ook wel erg gefixeerd op de hoogbegaafdheid van hun kinderen (‘als X zich verveelt, dan gaat hij z’n broertje plagen!’ – waarbij de oorzaak ervan op z’n hooggaafdheid werd geschoven – alsof ‘normale’ kinderen dat soort dingen niet doen?)
Mijn kinderen zijn via hun hobby wel bevriend geraakt met kinderen van deze basisschool. Ik merk dat deze kinderen zichzelf ook wel enigszins zijn gaan beschouwen als ‘speciaal’ en hun hoogbegaafdheid ook wel eens opvoeren om zichzelf in een uitzonderingspositie te plaatsen. Zo merkte een vriendinnetje op dat ze het gevoel had strenger beoordeeld te worden op wiskunde nu ze in de (‘gewone’) vwo-brugklas zat ‘omdat ze hoogbegaafd is’. Terwijl de kans op hoogbegaafden in het vwo wel vrij groot is dus waarschijnlijk is ze lang niet de enige in haar klas. Dat leek ze zich toch niet helemaal te realiseren, maar niet iedere hoogbegaafde hoeft getest te zijn en dat predikaat te hebben!
Wat ik mijn kinderen in ieder geval wel probeer mee te geven: intelligentie op zich is geen verdienste. Intelligentie blijft ergens toch een wat ongrijpbaar begrip, probeer daar dus ook weer niet al te veel aan op te hangen. Iedereen heeft zo zijn eigen talenten, een hoog IQ hebben is niet ‘beter’ dan het hebben van andere talenten.
In ieder geval kan ik me voorstellen dat er goede redenen zijn om je kind te laten testen, maar áls je dat laat doen, blijf de uitslag ook relativeren en probeer hier ook heel zorgvuldig met je kind over te communiceren.
Helemaal met je eens, Wilma. Wij hebben onze dochter (heel duur) laten testen, en daar kwam dan uit dat haar IQ 148 zou zijn, met sommige onderdelen 125, en sommige 155, Terwijl tijdens de lockdown(s), toen ik met haar samen werk ging doen, bleek dat het meer luiheid en onwil was, dan dat ze nu zo wonderlijk snel of slim was, en de manier waarop ze moest werken zou dan zogenaamd niet voldoende uitdagend voor haar zijn. Inmiddels krijg ik het idee dat veel kinderen als ‘hoogbegaafd’ of ‘extreem hoogbegaafd’ worden weggezet, maar ze nog niet eens een HAVO diploma zouden kunnen halen. Het is alsof iets moeten leren ineens als iets vreselijk pijnlijks wordt weggezet, iets in je hoofd moeten stampen wat niet direct haar interesse heeft is ineens ‘schadelijk’ voor haar ontwikkeling. Echt, ik sta helemaal versteld van de overdreven aandacht die dit krijgt. Is het kind niet hoogbegaafd, dan is het wel ADHD of autisme, of dat ze geld nodig heeft. Toen ik jong was deed je gewoon wat je kon op school, en sommige dingen lukten, sommigen niet, thuis deed je de leukste dingen, die je hielpen met ontwikkelen zoals je dat zelf wilde en nodig had. Inmiddels lijkt ieder kind een soort bijzonder geval gemaakt te worden, met navenante begeleiding en eindeloze gesprekken en therapietjes. Dat belooft een zware toekomst voor al die kids, want zodra ze voor zichzelf moeten gaan zorgen, of alleen moeten zijn, ergens alleen voor staan, komt er helemaal niets van terecht. Die handjes vasthouden wereld is helemaal losgeslagen. De zelfstandigheid is zoek. Voor ons was Pippi Langkous een held, ze was sterk, mentaal, fysiek, en durfde alles alleen. Dat mis ik echt heel erg bij de kids van nu.
Er zitten veel denkfouten in deze reactie. Het is al uit 2017, maar ik moet gewoon reageren…
Schrijver van de tekst zegt niet “dus elke klas heeft minstens een hoogbegaafd kind”, schrijfster schrijft “maar statistisch gezien zou in iedere klas een hoogbegaafd kind zitten”. Wat overigens ook niet klopt, want statistisch gezien zit in iedere twéé klassen van 20 kinderen één hoogbegaafd en één minderbegaafd kind. In iedere klas dus een half hoogbegaafd kind (1:40) statistisch gezien.
Het kan dat het iq ‘zakt’ met de tijd, het kan ook dat het iq ‘stijgt’ met de tijd, of dat er een lager iq gemeten wordt door omstandigheden zoals faalangst, niet lekker in je vel zitten, etc. Ik begrijp dat wat je bedoelt is dat het met de tijd kan veranderen, maar ik vind het opvallend dat je alleen omlaag beredeneert (in de gehele reactie).
Ik ben heel benieuwd waar je vandaan hebt dat het iq van een moeder omlaag gaat, ik kan dat nergens vinden. Alleen dat de grijze massa kleiner wordt, waardoor bepaalde dingen (sociaal, empathie etc) efficiënter gaan werken. Het zou evolutietheoretisch gezien ook helemaal niet logisch zijn dat een moeder dommer zou worden. Het beetje vergeetachtigheid dat je ervaart aan het einde van je zwangerschap en begin van de kindertijd (wat dan gegooid wordt op een gekscherend zwangerschapsdementie) is waarschijnlijk door dingen als slaaptekort.
Ja, normale kinderen doen dat ook (broertje plagen als ze zich vervelen), maar normale kinderen vervelen zich niet zo snel als hoogbegaafde kinderen, die echt gewoon veel meer stimulatie nodig hebben om zich niet te gaan vervelen.
En over wat het kind zei over strenger beoordeeld worden omdat ze hoogbegaafd is, Als 1 op de 40 kindjes hoogbegaafd is, en pak ‘m beet 20% van alle kinderen gaan naar het VWO, dan is in die vwo klas 12,5% hoogbegaafd (als 20% = 100% dan 2,5% = 12,5%), ervan uitgaande dat alle hoogbegaafde kinderen naar het (normale) VWO gaan (denk aan alle hb’ers die onderpresteren en dus niet op het VWO komen, dat zijn er nogal wat, en bovendien zijn er ook middelbare scholen met keurmerk begaafdheidsprofiel. Én dat alle hoogbegaafde kinderen herkend en erkend worden, wat dus absoluut niet het geval is.) Als dat wel zo zou zijn, dan zou in iedere VWO klas met 20 kinderen statistisch gezien 2,5 hoogbegaafd kind zitten, maar ik denk dat met alle onderpresteerders en faalangstige hb’ers die niet op het VWO terecht komen, + de kinderen die een VWO kiezen met begaafdheidsprofiel, we veiliger zitten als we zeggen dat er gemiddeld één erkend en herkend hoogbegaafd kind in zo’n VWO klas zit, statisch gezien. Wat dus, zoals al eerder door jou opgemerkt niet eens hoeft te betekenen dat er één hb’er in de klas zit. De vraag is ook nog eens, hoeveel kinderen die hb zijn, hebben ook het papiertje. Ik denk niet zo heel veel. En ja, mensen behandelen erkend hoogbegaafde kinderen anders dan andere kinderen. Wat dat kind zegt is dus helemaal niet zo gek. Je opmerking “dat leek ze zich toch niet helemaal te realiseren” is mijns inziens dus misplaatst en ik vind het zelfs neerbuigend overkomen. Alsof je haar ‘op haar plek’ wil zetten, met een onjuiste beredenering. En bovendien, zelfs als het zo zou zijn dat er naast haar vele erkende hb’ers in die klas zouden zitten, vind ik dat zij dat zegt zeker geen bewijs dat zij zichzelf beschouwt als speciaal (wat ze zeker is, net als alle andere kinderen, hb of niet hb) Wat is er überhaupt mis mee om jezelf speciaal te vinden. Waarom mag een muziekaal talent zich wel realiseren dat het speciaal is, maar een hb’er niet. Daarnaast, al zouden er 5 of 7 hoogbegaafde kinderen in die klas zitten (wat dus zeer onwezenlijk is), dan nog zouden ze anders beoordeeld kunnen worden dan de rest omdat ze het stempeltje hebben. Dus zelfs dan is wat ze zegt legitiem.
Het klinkt meer als dat jij zelf liever niet iemand het hoort hebben over hoogbegaafdheid, zoals heel veel mensen overigens hebben, want stel je voor dat ze zichzelf beter voelen dan de rest. Dit is duidelijk een pijnpunt van jou en dit zegt meer over jou dan over hen.
Ik ben niet hb getest (überhaupt niet getest) en ik voel me niet meer of minder dan een persoon met normaal iq, of met een hoog iq. Ik heb vrienden in beide groepen. Wel erken ik dat het heel belangrijk is dat er gekeken wordt naar of een kind presteert op zijn of haar niveau, omdat een onderpresterend kind (meestal) niet gelukkig is (om welke reden dan ook, hb/adhd/hoogfunctionerend autisme/noem maar op), en het heel lang kan duren voor diegene gelukkig wordt, als het blijft onderpresteren. Daarnaast is de maatschappij hier zeker niet bij gebaat. Talent hoort erkend te worden, of dat nou muzikaal, sociaal, performaal of in breien is.
Jarenlang heb ik ervaring met hoogbegaafde kinderen vanuit mijn beroep en vanwege mijn eigen kinderen. Ik heb 40 jaar les gegeven in groep 3 t/m groep 8 aan de basisschool en nu geef ik nog steeds enkele kinderen bijles. Inmiddels ben ik 73 jaar. Mijn interesse in IQ testen begon toen mijn zoon 6 jaar was en getest werd door een vriendin, die kinderen moest testen voor haar studie pedagogiek. Ze vertelde me dat hij een zeer hoog IQ had. Echter spelling ging op school niet goed. Tafels kende hij al met kerst groep 4 van buiten. Omdat het niet goed ging liet ik hem in groep 6 zelf testen en toen kwam er performaal hoogbegaafd uit, maar niet verbaal. Dus een dysharmonisch profiel. In groep 8 mavo advies. Ik ben gigantisch gaan oefenen met oude cito-toetsen en hij scoorde 542 dus havo/ vwo. Dus daar naartoe. Dit liep het eerste jaar al mis op de vreemde talen, vooral engels. Uiteindelijk had hij met 20 jarige leeftijd zijn vwo- diploma, natuurlijk met wiskunde b en natturkunde . Daarna naar de hts- werktuigbouwkunde en daarna in de avonduren universitair bedrijfskunde . Hij spreekt en schrijft vloeiend engels en duits. Dit leerde hij vooral in de praktijk en niet door school. Wel heb je de grammatica en het schrijven van woorden op school geleerd. Nu heeft hij een fantastische baan en natuurlijk als techneut, niet dankzij leraren maar ondanks leraren. Had ik niet volgehouden dan was zijn IQ gezakt en had hij een goede bouwvakker geworden. Met mijn dochter, die 11 jaar jonger is hetzelfde rampenplam. Getest door de schooladviesdienst in groep 4 en weer verbaal IQ 115 en performaal 136. Dus dysharmonisch profiel. Weer moeite met spelling. Groep 8 een klassikale IQ test en daar kwam uit mavo. Hoe kan dat? Weer getest door de schooladviesdienst en weer verbaal IQ 115 en performaal 136. Maar geen dyslexie- verklaring, omdat ze door haar hoge intelligentie toch nog voldoende haalde voor spelling. Natuurlijk ging de middelbare school met de vreemde talen weer mis. Uiteindelijk kwam ze pas met 21 jaar van het vwo met het geneeskunde pakket. Op 16 jarige leeftijd deed ze de Mensa test en kwam er performaal uit op 99 procent, dus duidelijk zelfs zeer hoog begaafd. Daarop is ze naar Antwerpen vertrokken, omdat ze zwaar gefrustreerd was van het Nederlandse onderwijs. Ze heeft daar biomedische wetenschappen gestudeerd. Inmiddels gepromoveerd in tropische geneeskunde en werkt nu als postdoc. aan het tropisch instituut in Antwerpen, waarvoor ze zelf een beurs heeft binnen gehaald. Al haar artikelen schrijft ze in het engels en dat spreekt en schrijft ze vloeiend, want de zinsbouw is makkelijker dan in het Nederlands Had ik als moeder niet volgehouden dan was ze niet verder gekomen dan mavo en was haar IQ gezakt, want alles wat je leert is te dan te simpel. Veel leerkrachten snappen niets van hoogbegaafdheid, omdat ze het zelf niet zijn en ook in hun familie en kennissenkring komt het weinig voor. Dus vaak zien ze ijvereige en rustige kinderen, die het goed doen als hoogbegaafd en die kinderen krijgen extra uitdaging , maar zelden de echt hoogbegaafden. Dit heb ik op school als leerkracht vele malen meegemaakt. Praktisch alle leerkrachten komen via mbo op de pabo, wel zijn het vaak de leerkrachten, die in groep 1 t/m groep 5 les geven. In de bovenbouw geven vaak de leerkrachten met havo opleiding les, want die beheersen de leerstof beter. Vooral voor beta kinderen is ons onderwijs verschrikkelijk, want praktisch alle leerkrachten zijn talig en begrijpen niets van de denkwijze van een beta kind.Ik pleit absoluut niet voor klassen voor hoogbegaafden, want hoogbegaafden verschillen meer van elkaar dan gemiddelde kinderen. Je hebt performaal en verbaal hoogbegaafden en sociaal hebben ze elkaar niets te melden. De ene groep is vaak extrovert en de andere introvert en hun denkpatroon is contra en dus ook hun interesse.Je hebt ook nog een zeer kleine groep, die zowel performaal als verbaal hoogbegaafd is. Vooral de performale groep wordt op school niet begrepen.
Niet getest. Dochter heeft een klas overgeslagen en krijgt daarbij extra uitdagend werk op school. Scoort nog steeds als hoogste van de klas, ze vindt leren ook leuk. Thuis ook vaak bezig met uitdaging zoeken, zowel creatief als informatief.
Ze heeft door het klas overslaan (ws) wel wat sociale problemen, het is duidelijk dat ze ‘anders’ is,. Mbv speltherapie en een sociale vaardigheidscursus gaat het nu goed.
We hebben niet getest, omdat wij en iedereen eigenlijk wel zien dat ze bovengemiddeld slim is. Ben best benieuwd hoe slim dan, maar het zal niets uit maken verder. Het komt er bij haar wel uit. Dus dan wordt het ook niet vergoed, denk ik.
Het is grappig dat ze zelf wel benieuwd is en wat testjes op internet gedaan heeft.
Hier ook nog niet getest. Mijn zoon heeft ook een klas overgeslagen maar heeft de mazzel dat hij tot nu toe in een combiklas heeft gezeten waarbij hij steeds in de hoogste groep zat, maar de aansluiting vond in de groep eronder. Hij zit nu in groep 5 van een 4/5 combi, maar rekent al mee met groep 6/7. Eigenlijk begint nu pas waar ik al die tijd bang voor was. Hij gaat cognitief veel te hard, maar blijft sociaal-emotioneel achter. Er is nu een verzoek ingediend voor aanmelding voor de plusklas, maar om daarvoor in aanmerking te komen moet hij dus blijkbaar aantoonbaar hoogbegaafd zijn. Dus de iq test wordt nu een feit middels een blijkbaar niet goedkoop onderzoek. De directeur was iig aardig aan het tegensputteren. Gelukkig heeft hij een zeer doortastende juf die erop staat dat dit alles doorgezet wordt dus ik ben benieuwd!! Wel heel blij met de (reguliere) school die vanaf dag 1 ons ‘probleem’ serieus nam en hem op zeer creatieve manier blijft uitdagen.
Wij hebben onze dochter van net 5 ook deze maand zelf laten testen omdat ze op school ook duidelijk onderpresteert, maar de juffrouw dit niet wil zien. Omdat ze geen problemen vertoond, hebben wij de test zelf moeten betalen. Dat is inderdaad een dure grap. Maar niet testen was voor mij geen optie. Zonder testresultaten bereik je hier niets op school.
Volgens haar juffrouw kunnen alleen extraverte kinderen die de hele dag vragen stellen hoogbegaafd zijn. En onze dochter is net introvert en paste zich aan haar klasgenootjes aan. Dus kon nooit hoogbegaafd zijn. Gisteren de uitslag gekregen. Uitslag 145+ en een harmonisch profiel. Nu op naar een gezellig gesprek op school na de meivakantie.
Waar kun je hoogbegaafdheidstesten laten afnemen ( met een ervaren begaafdheidspsycholoog?) ik wil het bij mijn dochter v 3 proberen. Heb T niet heel breed dus vroeg me af hoeveel zoiets kost en of er eventueel ook goedkopere alternatieven zijn. Dank.
Je kunt het beste even kijken op de website van Stichting iQ+, die hebben een zoekkaart van Nederland waar veel professionals in staan.
We hebben de mazzel het te kunnen betalen dus hebben we onze dochter al met 3 jaar en 3 maanden getest.
Waarom?
1. Omdat ikzelf HB ben en mijn vrouw in ieder geval hoog sensitief en we er dus enigszins rekening mee hielden dat onze dochter het ook kon zijn. Vanaf de geboorte zien we (en de omgeving ook) tekenen van HB (ontwikkelingsvoorsprong heet het dan nog) zoals je in lijstjes op internet en in hb boeken kunt vinden.
2. Zelf heb ik heel veel last gehad van een reguliere gang door het onderwijssysteem, het heeft mijn ontwikkeling onderdrukt en mijn zelfbeeld sterk verslechterd. En dat dat gebeuren kan vind ik zonde, niet alleen bij mijzelf, maar juist bij alle anderen. Het levensgeluk én de potentie voor de maatschappij die op deze wijzen worden gereduceerd… Wat een zonde!
We hopen dat we met de uitslag van en toelichting op de test (WPPSI-III in ons geval) een goede samenwerking met de school zullen hebben.
Je verhaal lijkt erg op dat van mijn zoon.
Hij heeft adhd, ernstige dyslexie (pas afgelopen week is op school een voorlopige test afgenomen door een nieuwe juf die mijn jaren lamge vermoedens bevestigd) en op 6 jarige leeftijd werd een IQ van 135 vastgesteld met een niet meetbare verwerkingssnelheid. Ik weet dat dat een momentopname is, maar hoeveel kan dat veranderen?
Hij doet nu mavo en moet na dit jaar van school omdat ze denken dat hij het niet aan kan.
Ze willen hem terug zetten naar praktijk onderwijs omdat hij niet gemotiveerd zou zijn om te leren.
Wat moet ik nu?
Wat heftig zeg! Ik ben ook erg benieuwd wat hij zelf wil. Is hij nog gemotiveerd om te leren? Ik kan je niet echt advies geven want ik ben zelf ook alleen een moeder en ervaringsdeskundige, maar misschien kun je contact opnemen met Stichting iQ+, daar zit heel veel kennis!
Zowel zoon als dochter laten testen. Beiden hadden een zeer ernstige hekel aan school. Zoon mocht op basis van het testresultaat deelnemen aan de kangoeroeklas van de bovenbouw toen hij nog in de onderbouw zat en gaat sinds dan terug graag naar school. Dochter krijgt geen extra uitdaging aangeboden ondanks haar hoge score. Ook een schriftelijk advies om haar uitdagend, verrijkend materiaal aan te bieden wordt genegeerd. Bij mijn dochter brengt dit verveling mee, uitdagend gedrag, onderpresteren met als gevolg dat ze haar eerst willen bijwerken en nog meer aanbieden van hetgeen haar zo verveelt en uiteindelijk weer schooluitval. Erg jammer. Ik mis vanuit de overheid een duidelijk beleid rond hoogbegaafdheid in scholen, scholen handelen niet verkeerd uit onwil maar uit onwetendheid, mythes rond hoogbegaafdheid … .
ik vind het bijgevoegde schema erg vreemd… tussen de 70-80 staat Borderline…. dat is een psychische stoornis en staat volledig lost van intelligentie, maar heeft meer te maken met een veilige/onveilige hechting.
Hoi Bart, volgens mij bedoelen ze hierbij niet de stoornis borderline, maar borderline als ‘grens’. In dit geval de grens tussen mentaal geretardeerd of niet.
Ik ben een oma en heb 2 kleinkinderen. De oudste zoon is 13 jaar, is autistisch, verstandelijke beperkt en heeft
epilepsie. Uit onderzoek is gebleken dat hij een zeldzame genafwijking heeft. Maar waar het nu om gaat is onze kleindochter. Zij is nu 9 jaar oud. Ze was al van jongs af aan heel taalgevoelig en slim. Door haar broer die een tijdje opgenomen geweest is en die altijd letterlijk en figuurlijk bovenop haar zat dachten wij dat haar problematiek hierdoor veroorzaakt werd.
Ze voelt zich vaak onbegrepen, heeft moeite met haar omgang met andere kinderen etc.
Ze is heel erg creatief, tekent allerlei fantasie dingen, kan enorm goed organiseren. Ze vertelde haar moeder een paar jaar geleden dat ze zich anders voelt dan andere kinderen.
Ze voelt heel vaak dat haar onrecht wordt aangedaan. Zo had ze een “proefwerk”engels en moest ze het woord beautifull vertalen. Ze vulde “prachtig”in, maar dat werd fout gerekend, want haar juf zei dat in de woordlijst mooi stond. Toen ze na een bezoekje aan ons opgehaald werd zong ze een liedje wat ze op school zowel in het engels als in het nederlands zingen.: prachtige God ik zing, beautifull God I sing en huppelde vrolijk verder.. Ik zei: zing dat maar even voor juf. Nee riep ze dat mag niet meer van mama, ik moet niet altijd overal tegen ingaan.
Ze snapt bijv. niet dat mensen schilderijen van Vincent van Goghin zijn tijd niet mooi vonden ( toen was ze 7). Ze vertelde mij onder een film( ik ben even de titel kwijt): oma blauw is geen jongenskleur hoor, blauw is een teken van reinheid, kijk maar eens hoe Maria vaak wordt afgebeeld. Ze heeft heel vaak een blauwe jurk aan.
Dit klinkt allemaal leuk, maar ik zie dat ze zich eenzaam voelt en vaak onbegrepen. Ik denk heel vaak en ik weet dat het belachelijk klinkt, wat zou het een stuk gemakkelijker zijn geweest dat deze verstandelijke beperkte kleinzoon en de “hoogbegaafdheid ( en ik weet niet zeker of ze dat is) opgeteld en door 2 gedeeld konden worden.
Ze heeft geweldige ouders en wij hebben samen een hele goede band, maar we vragen ons af wat is wijsheid, haar laten testen? Andere school? ( veel onbegrip, op haar huidige school, vooral van 1 juf). We weten het niet. Kan iemand me vertellen, of dit herkenbaar is wat betreft hoogbegaafdheid?