Let op: deze blog bevat vooroordelen en generalisaties. Mocht je er niet tegen kunnen, adviseer ik het kruisje in de rechter bovenhoek te gebruiken.
Ik verwacht dat iedereen die gaat scheiden hiermee te maken krijgt: een bezoek aan IKEA. Dit Zweedse woonwarenhuis heeft immers bedden, kasten en meubels op voorraad, betaalbaar en makkelijk in elkaar te zetten (meestal, kom ik later nog op terug). Heb je snel goede spullen nodig, ga je naar IKEA. Pasgeleden las ik een interview met een net gescheiden vrouw, die in de parkeergarage in huilen uitbarstte omdat ze de dozen niet alleen in de auto kon krijgen. Toen drong het pas echt tot haar door. Een momentje, ja! Ik was het niet, want ik ben nog nooit mét een man naar IKEA geweest en stond dus altijd al alleen te sjouwen, maar ik snap het wel. Daarom: hier een handleiding IKEA voor alleenstaande vrouwen.
Bezoekmoment
Heb je behoefte aan aandacht? Warmte? Mensen om je heen? Ga dan vooral op een regenachtige zondag in oktober, rond een uur of 13.00. Je behoefte aan mensen wordt direct gestild, en je hebt ook nog grote kans op lichamelijk contact, zeker als je tegen de pijltjes in loopt. Probeer voor een beetje aanspraak het restaurant, grote kans dat er geen tafel vrij is dus dat je bij willekeurige vreemden op schoot belandt. Ben je al in een volgend level, dan kun je apps als Tinder of Happn uitproberen tussen de Billy’s, want grote kans dat er tussen de andere 3000 bezoekers iemand zit die ook zin heeft om je nieuwe Gjöra bed direct te testen.
Bijna elke gescheiden vrouw gaat wel klussen. Wat ze nog meer allemaal doen? Dat lees je hier!
Ik, met een vrij intense afkeer van mensen in het algemeen en slenterende IKEA-bezoekers in het bijzonder, pak het anders aan. De showroom negeer ik. De halve benedenverdieping ook. Ik zoek op de website wat ik wil hebben en waar dat in mijn filiaal (Delft) precies ligt. Van alle stellingen en vakken maak ik een lijstje. Dan ren ik om 10.05 uur de winkel in, direct naar het magazijn, pak ik alles wat ik nodig heb, en ben ik als het meezit 10.30 uur weer bij m’n auto. Met slechts een hallo/dag tegen de kassajuffrouw die ik zojuist de rib uit mijn lijf heb gedoneerd en een hotdog in mijn holle kies. Ideaal, en absoluut aan te raden.
Magazijn
Dat magazijn van IKEA, daar heb je dus ook wel een handleiding voor nodig. Allereerst: NEEM EEN PLATTE KAR. Ook al denk je dat je bijna niks nodig hebt, neem een platte kar. Doe het. Het is namelijk al moeilijk genoeg om in je eentje pakketten van 26 kilo op een platte kar te krijgen. Die in een hoog winkelwagentje tillen is vrijwel onmogelijk, en extra belastend. Niet doen dus. Dan de opbouw van de kar. Als het tegenzit, ga je ‘op volgorde van stellingen’ lopen omdat je denkt dat dit makkelijk is. Beginnen bij stelling 1, eindigen bij 38 en dan naar de kassa. Maar let op, dan komen de zware pakketten vaak als laatst. Lastig als je kar al volstaat met frutsels. Beter kijk je even goed wat de grootste, zwaarste dingen zijn en haal je die eerst.
Maar let op! Trap ook niet helemaal in de ‘zware dingen eerst’ val. Dan is je kar een keurig opgebouwde piramide, als het meezit zelfs met alle streepjescodes dezelfde kant op (lukt vrijwel nooit), en dan kom je bij je auto… juist. Komt het zwaarste en grootste pakket als laatst. Mijn manier van kar opbouwen is dus als volgt: pak zwaarste pakket, zet op z’n kant op de kar, stapel de rest er zijwaarts tegenaan, en bij je auto kun je kiezen. Ideaal.
Tiltechniek
Overigens, zoals je hier op de foto ziet, had ik een hulpje bij me om de kar tegen te houden (en de andere kar te duwen). Dat kun je ook alleen. Of een medewerker om hulp vragen, maar daar doe ik niet aan. Wat je moet doen is je kar schuin voor de stapel met dozen zetten waar je er eentje wilt afpakken. Dan zet je alle wieltjes overdwars. Je haakt je voet achter het dichtstbijzijnde wieltje, zodat de kar niet in pad 22 tussen de Paxen beland als jij je Malm er in pad 24 met een zwieper optilt. Vervolgens schuif je het pak langzaam van de stapel tot de onderste hoek op je kar staat. Dan kun je niet verder (de bodems van de karren zijn niet plat en glad maar met een netstructuur, dus de hoek haakt altijd ergens vast). Je schuifelt dan met kar en al vooruit, tot je de andere hoek van de doos op de grond kan zetten. Dan kun je met één hand de kar tegenhouden en met je voet het wiel aan de andere kant, waarna je de doos op de kar schuift met het hefboomeffect. Ja mensen, hier is jarenlange studie voor nodig geweest.
Dus.
Voor het laden in de auto doe je ditzelfde, maar dan in omgekeerde volgorde.
Althuis
Als je met een hart vol opluchting de parkeergarage uit rijdt (altijd de garage nemen! Nooit buiten gaan staan. In de garage zijn de plekken veel groter en overzichtelijker. En nog een tip: parkeer niet achteruit in, ook al ben je hier heel goed in, want je komt niet meer bij je kofferbak), ben je nog niet eens op de helft. Vergeet dat niet. Je moet de zooi thuis nog uit de auto laden, naar boven sjouwen én in elkaar zetten. Jaja. Je kúnt natuurlijk IKEA laten bezorgen (€50,-) en ze willen het zelfs voor je naar boven sjouwen en in elkaar zetten (€geenidee, duur) maar kom op, je bent een zelfstandige vrouw, je kunt dit. Niet miepen.
Een manier om zware dozen je huis in te krijgen is als volgt: ga rechtop staan, zet de doos rechtop voor je, omarm de doos (beeld je in dat het Brad Pitt is) en loop synchroon met de doos naar binnen. Dus verzet je rechtervoet tegelijk met de rechterkant van de doos, en links met links. Succes verzekerd. De trap op is dit lastiger, mijn advies is hier: zet je stappenteller aan, maak de doos beneden open, en sjouw alles in hapklare brokken naar de desgewenste verdieping. Het avondje sportschool mag je overslaan.
In elkaar zetten
Tot slot het in elkaar zetten. Ook dat kan jij. Al heb ik hier wel een klein advies: bij kasten/bedden langer dan 2 meter, heb je hulp nodig. Dan moet je namelijk vaak drie kanten tegelijk vasthouden, en dat gaat niet in je eentje. Op zich kun je je hoofd prima als steun gebruiken bij spullen tot zo’n 1.80 meter, maar daarboven red je het niet qua spanwijdte en zwaartepunt. Geloof mij, been there done that. En als het valt, is het kapot. Zowel je hoofd of voet als de IKEA-kast als de vloer. Ook kasten ophangen is iets handiger met zijn tweeën, omdat je vaak niet kunt schroeven terwijl je een kastje vasthoudt.
Ben je een georganiseerd persoon, dan leg je bij het in elkaar zetten alles op een kleedje zoals de handleiding beveelt, en leg je alle schroefjes netjes gesorteerd op een tafeltje. Ik graai meestal willekeurig in het zakje, laat alles in de doos liggen waardoor ik 100x het onderste nodig heb en alles moet verplaatsen, en doe het gewoon op de grond. Ja, een beetje rebellie mag. Verder zijn de handleidingen van IKEA echt wel logisch. Je moet alleen even hun logica snappen. Hier heb ik verder geen tips voor, al staat er dat je ze altijd kan bellen als het nodig is. Denk je dat je een onderdeel mist of dat er iets niet klopt? Dat ligt aan jou. Het klopt altijd. Sterker nog: je houdt schroefjes over. Raak hiervan niet in paniek en ga GEEN man bellen, doe de schroefjes gewoon in een doosje voor later. Of nooit.
Tot slot
Is het gelukt? Jij bent een powervrouw! Heb je ook nog gaten in de muur geboord om dingen op te hangen, weet je het verschil tussen een inbussleutel en een steeksleutel, draai jij je hand niet om voor het aansluiten van een afvoer of kraan en sluit je zonder morren een lamp aan? Dan ben je geslaagd. Zo niet: blijven proberen. Lees ook: tips voor de beginnende klusser. En bedenk: als ik het kan, kun jij het ook!
Dit hele artikel is niet gesponsord. Het is wel reclame voor IKEA want het is gewoon een fijne winkel.
Ook leuk om te lezen:
Tips voor de beginnende klusser (m/v)
M’n badkamer zelf opknappen
De ultieme work-out: bezoek een Zweeds woonwarenhuis
- Ontdek de voordelen van een aanschuifbedje in de slaapkamer - 02/01/2025
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
Ah, je bent ook al een professioneel ikea koper.
Ik heb voor de losse frutsels altijd zo’n handige gele tas. Die kan je met de korte beugels precies aan de haakjes van de handvaten hangen. Hangt het mooi boven de zware pakketten.
Ik snapte dus tot nu toe niet waarom die dingen zo’n achterlijke vorm hebben
Nope, je hoeft hun logica niet te snappen: gewoon blindelings de uitgetekende stappen volgen.
Ik heb in m’n eentje hoge Lundia-stellingkasten in elkaar gezet en de de losse huurwoning kasten de trap op en af gewerkt, dus gewone Ikea-kasten (die wel thuisbezorgd moeten worden, bovenwoning) zal geen probleem zijn. Het wordt wat anders met iets gecompliceerds als een complete keuken.
Ikea heeft m’n bezoekjes op een paar manieren geminimaliseerd.
Na een rommelig verlopen verbouwing/verdubbeling heb ik de puf niet meer tot achterin de keukenafdeling te lopen voor wat handige kleine gebruiksvoorwerpen, want je moet dat eind ook helemaal teruglopen, er is geen korte weg naar beneden. En dan de mars naar de kassa. Aanvankelijk is er op veler verzoek een korte route van de trap naar de ruimte voor de kassa gemaakt, maar die was opeens dicht. Ja, smijt de deur voor m’n neus dicht een raad dan wat ik doe: kilometer omlopen? Nee, doei!
De tweede reductie: ik kon per fiets gaan en ik heb ervaring met mijn fiets als pakezel vol te laden. O zijwegje, ik bleek ook talenten te hebben om de plastic tas die de bieb overhandigde om uitverkoopboeken in te stoppen te vullen. Hele tas vol voor €5 of zoiets: ze waren volkomen verbluft hoeveel eruit kwam. Ik zelf eigenlijk ook wel. Je stopt wat boeken in de tas, ziet nog een boek wat wat er best bij kan en o, dat kleine boekje kan er vast wel bij. en die misschien, even proberen….
Na de verbouwing zijn bovendien de fietsklemmen vervangen door staande beugels waar je fiets tegenaan hangt. Op een hangende fiets kan ik geen grote dingen bevestigen, want dan gaan zowel de fiets als de lading schuiven. Het was een hell of a job om een kleine tuintafel achterop te binden en met een verzameling boodschappen ga ik niet zoeken naar rondlopend personeel. Met een fietsklem blijft je fiets rechtop staan (belangrijk om de lading goed te verdelen) en je kan er van alle kanten goed bij. Dat is dus voorbij.
Er is nóg iets veranderd: na de verbouwing is de klantvriendelijkheid een stuk achteruit gegaan. Gek voorbeeld: voor het restaurant zijn er voor mensen met dieet ingrediëntenopgaven of misschien bekende-diëten-menubeschrijvingen. Maar die liggen niet in het restaurant, je moet het opvragen. Die lijst heeft gewoon in het restaurant te hangen en beter nog bij de kassa’s gedrukt te liggen om mee te nemen. Nou, dan niet, doei.
Omdat ik aan de korte kant ben, ben ik gewend om in de supermarkten en bouwmarkten om me heen te kijken naar lang personeel en anders lange klanten. Dus zoek ik in het Ikea-magazijn zonder aarzelen naar personeel dat helpt zoeken en onhandige dingen uit de schappen te tillen. Of beneden bij de Samla-bakken wat bakken los te rukken uit de vastbesloten klemmende stapel. Ook in het tuincentrum voor een baal potgrond die ontmoedigend hoog opgestapeld zijn. En soms gewoon omdat het kan, want ik moet daarna sjouwen van de kar op de fiets, van de fiets voor de schuurdeur, van de schuurdeur naar boven en ik zit wat krap in de spierkracht.