De telefoon: je zou denken dat de gemiddelde blogger eraan vastgekleefd zit, en dat is ook zo. Zo ook ik, de laatste jaren kon je mij uittekenen met telefoon in de hand. Even iets opzoeken, even appen, en natuurlijk foto’s maken. Mijn telefoon en ik zijn onafscheidelijk. Maar de laatste tijd vergeet ik hem steeds vaker, en dat is ook best lekker.
Als een nicotineverslaafde die zijn shag zoekt
Het is natuurlijk wel even schrikken. Loop ik lekker rond, of zit ik in de auto, denk ik ineens: shit, waar is mijn telefoon! Vervolgens ga ik als een gek mijn zakken en tas doorzoeken, als een nicotineverslaafde op zoek naar shag. Dan bedenk ik me dat hij vast nog op het aanrecht ligt. Ik wil mezelf bellen om dit te bevestigen, maar dat kan natuurlijk niet, want ik heb geen telefoon.
Ook wil ik altijd iedereen op de hoogte brengen dat ik niet bereikbaar ben. Want stel dat ze me net nodig hebben? Maar ja, ook dat kan dus niet. Ik kan mijn omgeving moeilijk appen dat ik mijn telefoon niet bij me heb. Even voel ik enorme stress, maar daarna rust. Want eigenlijk is het best wel lekker, zonder telefoon.
Toen ik pasgeleden met de kinderen ging bowlen kwam ik erachter dat mijn telefoon nog thuis lag. Omdat we ruim op tijd waren wilde ik eigenlijk heen en weer rijden om hem te halen, tot mijn zoon zei: maar je hebt je telefoon toch niet nodig bij bowlen? Nee, natuurlijk niet!
100 foto’s maken en er 1 op instagram zetten
Nou ja, om foto’s te maken. Maar eerlijk is eerlijk, wat doe je met die foto’s? Je schiet er 100, om er vervolgens 1 te kiezen en op instagram te zetten. Het bleek bij dit uitje maar weer dat het ook zonder kan (het was ook een verschrikkelijk uitje wat niet foto-waardig was, maar daarover later meer).
Dit uur zonder telefoon bleek best door te komen, en ja, natuurlijk had ik anders als ik niet aan de beurt was steeds op mijn telefoon gezeten. Nu had ik de volle aandacht voor mijn kinderen. Best wat waard natuurlijk. Dat niet alleen, eenmaal thuis bleek dat ik totaal niks gemist had. Geen oproepen, geen appjes en geen andere belangrijke dingen. En al helemaal niks belangrijks op social media.
Pinpas
Het enige jammere was dat mijn pinpas in het hoesje van de telefoon zat, en dat ik dus de genuttigde drank en bitterballen niet kon afrekenen. Maar hey, ik ben een BN’er, ik kwam ermee weg. Nou ja, ik beloofde direct terug te komen om te betalen en ik werd op mijn mooie blauwe ogen geloofd. Al was de mevrouw bij de bowling wel wat verbaasd: hoe kon ík nou mijn telefoon vergeten? Tja, lekker influencer ben ik ook.
Anyway, sinds die dag merk ik dat ik mijn telefoon vaker vergeet. Dat hij beneden blijft liggen terwijl ik boven ben, dat ik even een boodschap doe zonder telefoon, en dat ik rustig een uur buiten zit terwijl het ding binnen ligt. Het zal ook met de tijd van het jaar te maken hebben (geen jaszak om hem in te stoppen) maar ja, het bevalt me wel. Nu alleen nog een andere plek voor die pinpas vinden…
- Hoe pak je een scheiding aan als er kinderen in beeld zijn? - 18/03/2025
- Boer zoekt Vrouw is alweer begonnen! En nu? - 17/03/2025
- Een knusse leeshoek maken? Dit heb je nodig - 17/03/2025
Geef een reactie