Ik speel Pokémon Go (en ik schaam me er niet voor)

Ik heb een nieuwe hobby: Pokémon Go. En nee, ik schaam me er niet voor. Alhoewel… Soms, als ik in mijn lunchpauze op straat keihard op mijn telefoon sta te tikken, vraag ik me wel eens af wat mensen van mij moeten denken. Maar eigenlijk zal me dat een worst wezen. Of ik die Snorlax kan verslaan boeit me veel meer.

Hoe het zo gekomen is: mijn zoon heeft deze zomer, na een stop van ongeveer twee jaar, zijn Pokémon Go account weer eens geopend. Dit omdat hij nu zelf een telefoon heeft waarop hij het kan spelen. Twee jaar geleden was hij behoorlijk verslingerd aan het spel, en die smaak had hij direct weer te pakken.

Alleen maar flutpokémon

Maar goed, wij wonen in de middle of nowhere. Bij ons in de buurt zitten alleen flutpokémon (zie hieronder) en een Pokéstop of gym is binnen twee kilometer niet te vinden. Dus: hoe ga je die hobby dan vormgeven?

De redding kwam door Suna, de vrouw die mij af en toe een pedicurebehandeling geeft. Op een dinsdag in de zomervakantie was ik hier samen met mijn zoon, omdat hij het gezellig vond om mee te gaan, en zij blijkt een Pokémon Go diehard. Zij leerde zoon in no time allemaal trucjes en nieuwe dingen, en sindsdien is hij weer helemaal in het spel.

Want: alleen is maar alleen. Zo kom je niet ver met dit spel. Je moet vrienden maken, samen battelen, gifts sturen, traden… kortom, je hebt gelijkgestemden nodig. Maar wie speelt er in vredesnaam nog Pokémon Go in 2019? Nou, nog heel veel mensen, zo blijkt. En misschien, doordat ik een behoorlijke influencer ben, binnenkort nog wel meer.

Onze eerste raid

Zo deden wij deze zomer mee aan onze eerste raid. Dit is eigenlijk een groepje Pokémon Go spelers dat op een bepaald tijdstip langs gyms gaat om legendarische Pokémon te verslaan en te vangen. Jaja. Nog niet afgehaakt? Nou, ik bijna wel hoor. Maar ja, zoon wilde erheen. En ach, de dochter zit op paardrijden, daarbij vergeleken valt elke andere hobby mee. Dus ik reed hem naar deze raid, waar inderdaad een clubje telefoonbewoners rond een oude schoorsteen verzameld stond.

En wat blijkt: dit zijn, net als wij, hele normale mensen. Die gewoon ook een hobby hebben, toevallig dezelfde als wij. Want ja, sinds die raid speel ik ook mee. Ik had nog een oude account van mijn oudste zoon, en daar mocht ik op verder. Natuurlijk moest ik even op weg geholpen worden door mijn zoon en deze ervaren Pokémon Go spelers, maar nu ben ik al bijna volleerd.

Ik kan je nog uren vermoeien met vertellen over mijn shiny Rayquaza en mijn blije Sudowoodo, maar als je het spel niet kent dan spreek je deze taal niet en kun je er helemaal niks mee.

Wat een rare hobby

Is dit nou een rare hobby? Misschien wel. Er wordt in ieder geval wisselend op gereageerd. Ik stond ook eerst niet te springen toen mijn zoon Pokémon Go wilde spelen. Was dat niet een beetje nerdy? Om je te verliezen in zo’n nepwereld? Gaandeweg ben ik het spel alleen wel gaan waarderen. En: zoals ik al zei, mijn dochter doet aan paardrijden. Waarom haar wel een hobby gunnen (die misschien iets doorgaander is) en hem niet? Ik rijd haar ook overal heen, en blijf kijken als zij les heeft. Waarom zou ik dat bij hem niet doen?

Ik heb dus maar besloten erin mee te gaan. En warempel, het is zo leuk, dat ik nu zelf ook meedoe. Daarbij doen we niemand kwaad, we komen lekker buiten, en komen gelijkgestemden tegen. Het grappige is dan onze raidgroep bestaan uit een heel gemêleerd gezelschap van jong en oud, man en vrouw, stil en druk. Hele normale mensen. En ik dus!

Nog een tikker

En ach, zo heb ik in mijn lunchpauze ook een goede reden om even naar buiten te lopen. Want ik werk in de stad, en daar zitten wél goede Pokémon. Even een rondje en ik weet alles weer. Heel soms kom ik iemand tegen die ook druk op zijn telefoon staat te tikken. En dan weet ik: ik ben niet alleen!

(Speel je ook en wil je vrienden worden? Laat je trainer code achter in de reacties!)

• Over
• Laatste berichten

Volg mij

Lisette

Blogger bij Lisette Schrijft

Lisette (40) is de oprichter van Lisette Schrijft. Naast stukjesschrijfster is ze alleenstaande moeder van drie kids van 16, 13 en 12, echoscopiste en voormalig tuindersvrouw. Check ook Lisette Schrijft op social media om op de hoogte te blijven!

Volg mij

Laatste berichten van Lisette (alles zien)

• New York, New York - 12/11/2024
• The Big 40 - 03/11/2024
• Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis  - 18/10/2024