Naar aanleiding van muizengate (zie mijn filmpjes op facebook) besloot ik dat de huiskamer maar eens grondig opgeruimd moet worden. In de hoek waar de muis had zitten knagen, lagen ongeveer 2000 foto’s en krantenartikelen. Voor ik het wist zat ik de stukjes weer terug te lezen over Lieve Syl. Wat was dat een leuke tijd!
Groupies
Nu verscheen ik toen natuurlijk ineens met mijn hoofd in de krant en op tv. Hilarisch, zeker omdat mensen me begonnen te herkennen op straat. In de omgeving, maar ook verder weg. Ik vond dat alleen maar leuk. Natuurlijk had het geheel geen groupie-achtige proporties, gewoon, af en toe mensen die zeiden dat ze mijn stukkies lazen of me in de krant hadden gezien.
Die Lieve Syl tijd is alweer even over. Want ja, het is ook weer een keer leuk geweest. Syl gaat op vakantie, heeft een nieuwe vriend, een nieuwe bikini, gaat weer op vakantie, en maakt het weer uit. Oh, en ze gaat naar de sportschool. Op een gegeven moment had ik alles wel een keer nagedaan.
Serieuzere stukkies
Natuurlijk was ik ondertussen ook al bezig met Lisette Schrijft, de blog waarop ik mijn ietsje serieuzere artikelen plaats. Niet per se over Sylvie, wel over de sportschool, opvoeding, onderwijs, speelgoed, leuke uitstapjes, bier drinken, etc. Soms zelfs wat commerciĆ«le artikelen. Veel mensen zijn deze artikelen blijven lezen. Dat weet ik, omdat ik de statistieken bijhoud en elke maand zo’n 25.000 tot 30.000 unieke bezoekers heb. Bizar veel eigenlijk.
Maar wat ik nog steeds het leukste vind, is als mensen naar me toe komen. Zeker als ze zeggen dat ze mijn stukjes leuk vinden natuurlijk, maar ze mogen ook best zeggen dat ze het stom vinden. Dat weet ik namelijk alleen als iemand het me zegt/mailt/schrijft! Want die stukjes schrijf ik niet alleen voor mezelf natuurlijk, die schrijf ik ook voor de lezers.
Zinnige gesprekken
Gelukkig kwam ik gisteren voor het eerst sinds tijden het erf weer eens af voor een feestje, en kwam ik een aantal van deze mensen tegen. Nu zijn feestjes sowieso al leuk, en vind ik het altijd het leukst om met zoveel mogelijk mensen te kletsen (ik ga ook steeds zinniger dingen zeggen naarmate de avond vordert, ongelooflijk), maar het is helemaal leuk als iemand me herkent van mijn blog.
Dus: hoi, dame die op maandagochtend altijd mijn stukkies leest voordat ze aan het werk gaat! Pas je wel op dat je baas het niet ziet trouwens, want voor je het weet krijg je op je lazer! En hoi, dame die mij twee jaar geleden ook al aansprak op Meadow, superleuk dat je nog steeds meeleest! Hopelijk zie ik je volgend jaar weer!
Overigens, sommige mensen excuseren zich dat ze niet alles van me lezen, nou, geloof me, je hebt groot gelijk. Misschien is het verstandiger om gewoon aan het werk te gaan, haha. Want alles lezen is niet te doen!
Richting uitgang
Dat wilde ik dus even zeggen. Omdat het verder een vrij heftig feestje was, denk ik dat dit het enige is dat ik vandaag kan schrijven. Maar mocht je me ooit in het wild zien lopen: schroom niet, ik vind het leuk als je me aanspreekt. Bier geven is optioneel, maar als ik erg onduidelijk praat kun je me misschien beter richting de uitgang sturen š
Related Posts
Waar is Lieve Syl gebleven?? Wat uitleg.
Lisette als blogger: ik word steeds professioneler (toch??)
Van dat bloggen raken mijn kinderen verwend (en ik ook een beetje)
Waarom ik soms commerciƫle stukjes schrijf (al dan niet gesponsord)
Daar ga je zeker een stukkie over schrijven?
Best hard werken, zo’n persreis!
- De fietsendrager is mijn beste cadeau ooit - 24/11/2020
- Mijn 7 favoriete vakantieparken in Nederland - 20/11/2020
- Train je woordenschat met Trice - 12/11/2020
Haha nou was een goed feestje dan, toch sympathiek dat je op dat tijdstip nog terugappte Het leven is ook te grappig af en toe
Marguerita onlangs geplaatst…Keek op mijn Week: een saaie week of toch niet?