Even wat goed nieuws van het front. Voor de mensen die me op instagram volgen was het misschien al bekend, maar nu mag iedereen het weten: ik heb een huis gekocht! Ik ben er enorm blij mee en het voelt heel volwassen enzo. Natuurlijk komt er nog een hoop regelwerk bij kijken, maar het belangrijkste is dat we nu zekerheid hebben. Een mooie eensgezinswoning in ons eigen dorp, met voldoende slaapkamers voor iedereen. Bijna te mooi om waar te zijn!
De huizenmarkt
Ik schreef al eerder over de huizenmarkt. Toen ik die betrad, schrok ik behoorlijk. Er is een enorm tekort aan betaalbare koopwoningen, en er wordt flink overboden. Het aanbod in ons dorp was ook best beperkt. In eerste instantie was er natuurlijk ook onduidelijkheid over mijn budget. Als je besluit te gaan scheiden, begint het pas. Terwijl je het liefst zo spoedig mogelijk ergens anders wilt gaan wonen, kun je ná de beslissing eigenlijk pas gaan kijken wat er mogelijk is. In ons geval, met twee bedrijven en een koophuis, was dat even rekenen. Natuurlijk ging ik al gelijk op Funda kijken en schreef ik me ook direct in voor allerlei bezichtigingen, maar zonder nog precies te weten wat ik wel en niet kon.
Nu is veel bekijken sowieso goed. Je leert nog eens wat, zeker van verschillende makelaars. Toen ik begon wist ik zeg maar nog niet eens dat het overschrijven van een huis via een notaris moet. Ja, je bent een noobie of niet! Nu kan ik wel zeggen dat ik gepokt en gemazeld ben. Ik nam een aankoopmakelaar in de arm, zette wat druk op ongeveer iedereen om me heen die dingen moest regelen (sorry daarvoor) en ging vol de huizenmarkt op. Naast Funda is er een schimmige gebied van mensen die mogelijk hun huis gaan verkopen en het nog niet te koop hebben gezet, wel, ik vereerde iedereen met een bezoekje of telefoontje. Ook mensen in mijn omgeving dachten mee, waardoor ik uiteindelijk een soort wedstrijd ging uitschrijven voor degene die het eerst met een nieuw huis op de proppen kwam ;). Alle makelaars in de buurt kennen me inmiddels en ik wurmde me op vele VIP- en maillijsten
Maar goed, ‘je moet wel in deze moeilijke tijd’. Af en toe liet ik me een beetje ontmoedigen door nieuwsberichten en mensen die riepen dat het allemaal zo vreselijk was op de huizenmarkt en dat er een ongekende bubbel was die elk moment kon klappen en dat je gek zou zijn als je nu een huis zou kopen in deze tijd. Maar ja, ik moest toch iets! Ik begon al aan alternatieven te denken zoals een portocabin op het erf of een vakantiehuisje. Tot er weer iemand anders zei: ach, je hebt maar één huis nodig, toch? Ook mijn aankoopmakelaar bleef me moed inspreken. Zeker na de twee keer dat mijn (forse) bod op een huis werd afgewezen omdat er een nog veel forser bod was neergegooid.
Het perfecte huis
En toen ineens was het er, binnen twee maanden al: het perfecte huis. In een wijk waarvan ik altijd al zei: dat is een ideale plek. Het huis bleek ook nog 5 (!!) slaapkamers te hebben en binnen budget te liggen. Het kon bijna niet! Ik had het liefst ongezien geboden, maar verstandige mensen hielden me daar vanaf. Ik moest natuurlijk wel gewoon serieuze dingen doen zoals op de kozijnen kloppen en vragen naar de staat van de begane grondvloer enzo. Weet ik wel, maar ik moest er niet aan denken dat iemand anders dit huis voor m’n neus weg zou kapen! Gelukkig kon dit niet, er waren gewoon afgesproken bezichtigingen en een biedingsprocedure. Gelukkig was ik op tijd om een bezichtiging af te spreken. Door Pasen duurde dat voor mijn gevoel allemaal een eeuwigheid, maar het wachten werd beloond.
Bij de bezichtiging werd bevestigd wat ik al wist: ik moest en zou dit huis hebben! Voor iedereen een slaapkamer, een tuin en de ligging op een fijne, centrale plek. Met voldoende parkeerplaatsen voor de deur. Ja, je bent toch wat verwend als je al jarenlang parkeert op een erf ;). Anyway, het wachten op de deadline begon. Uiteindelijk deed ik pas vlak voor de sluiting een bod, na overleg met zo ongeveer de halve wereld. Het duimendraaien duurde hierdoor slechts een uur, en toen werd ik al gebeld: ik had het huis gekocht!!!!
Ik durfde het bijna niet te geloven, maar het was echt zo. Ik had het hoogste bod en de beste voorwaarden. Er waren nog vier biedingen, wat ik wel fijn vond om te horen. Ik had dus niet voor niets wat overboden, want ja, daar ontkom je niet aan in deze tijd. Maar je verlegt je grenzen ook snel, uiteindelijk ben ik prima blij met dit bedrag. En vooral het uitzicht op zo’n mooi, groot huis. Een week later kon ik tekenen, en nog weer bijna een week later was de officiële bedenktijd voorbij. Heerlijk, nu voelde het pas helemaal echt.
Nog even wachten en veel regelen
Inmiddels gaat het regelen verder. Het huis komt pas aan het einde van dit jaar vrij, dus dat geeft wel even rust om alles goed te regelen. Denk aan een hypotheek, notarisdingen, verzekeringen, echte grote mensen stuff dus. Er gaat een wereld voor me open hoor! Gelukkig kunnen we tot die tijd gewoon met zijn allen in dit huis blijven. Voor de kinderen is het fijn om zo aan het idee te kunnen wennen, en natuurlijk ook fijn dat we dicht in de buurt kunnen blijven van dit huis. We leven er langzaam naartoe met zijn allen. Zo ben ik wel alvast bestekzegels aan het sparen voor mijn uitzet en stiekem aan het kijken of ik nog wat overhoud om op termijn een nieuwe keuken te laten zetten. Er zit namelijk geen vaatwasser in deze keuken, een heel klein ielepieterig minpuntje. Maar dat mag de pret niet drukken.
December is nooit mijn favoriete maand van het jaar geweest, maar nu kijk ik er wel naar uit. Op naar een nieuwe toekomst in mijn eigen huis!
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Hé wat leuk en zo te zien in t leukste straatje van De Lier alvast welkom
Mooi zeg, in korte tijd zekerheid over de koop van een voorkeurshuis. .
Het is echt fijn dat jullie niet van een grote ruimte naar een klein huisje moeten.