Misschien is het de lente? Heb ik rust nodig in mijn hoofd? Ben ik op de valreep toch nog een gewaardeerde huisvrouw aan het worden? Ik weet niet wat het is, maar ik had gisteren een enorme aanval van huisvlijt. En: ik heb er gebruik van gemaakt. Want ik weet dat zoiets maar één keer per jaar voorkomt, hooguit, en dat het heel snel weer over is. Dus hop, aan de slag.
Wat wil het geval: toen ik wakker werd, had ik gewoon een soort van huishoudelijke verlangens. Ik moest en zou iets schoonmaken en iets koken. Oh, en iets laten wapperen in de wind. Het moet de lente zijn geweest, het kan niet anders. Al voordat de kinderen naar school waren, had ik een bed afgehaald en de vaatwasser uitgeruimd. Nou, dan weet je het wel. Dan komt het ook niet meer goed op zo’n dag. Ik had 100 blogs te schrijven, maar mijn drang tot dweilen overwon. Toen ik terugkwam uit school ging ik aan de slag!
Vloer dweilen
Ik dweil vrijwel nooit de vloer, gewoon omdat ik het gedoe vind. Niet het dweilen zelf, wel het feit dat je eerst de meubels aan de kant moet zetten, moet stofzuigen en dán nog moet dweilen. En het dan moet laten drogen. Ik mompel vaak iets over de houten vloer die niet tegen water kan, wat natuurlijk onzin is, maar goed. Nu, met mijn huisvlijt, ging ik enthousiast aan de stofzuig en dweil. Het overgebleven water gebruikte ik (hoe ecologisch) om de douche mee af te spelen, die ik in de chloor (hoe niet-ecologisch) had gezet. Kind kan de was doen. En de vloer is schoon, afgezien van wat strepen.
Bedden verschonen
Maar toen was ik er nog niet! Het bleek stralend, fris lenteweer. Van dat weer waarbij je je gedwongen voelt het beddengoed buiten te hangen. Kennen jullie dat? Het idee om in een uitgewaaid bed te liggen, daar kan geen wasmiddel tegenop. Trouwens moest ik toch van de winterdekbedden zomerdekbedden maken, dan was ik ze ook maar gelijk. Lekker efficiënt. Ik hing ze enthousiast buiten op het droogrek. Wat mijn man eerst moest neerzetten, want ja, die is zwaar en nu kan het nog, dus ik dacht ik maak er nog even gebruik van. Ik kreeg het beddengoed nauwelijks op de droogmolen, want het waaide keihard en was te hoog en tegen de tijd dat het hing pakten donkere regenwolken zich samen boven de achtertuin. Maar goed, het hing. Tot ik een uur later terugkwam en de frisgewassen dekbedden bij de buren uit de tuin moest plukken.
Koken
Je begrijpt, mijn huisvlijt nam al wat af. Ineens bedacht ik me dat ik ook nog stoofvlees had gekocht, in een vlaag van verstandsverbijstering de dag ervoor in de Albert Heijn. Dat moest vandaag op want houdbaarheid, en ik had toen bedacht dat ik dat lekker ’s ochtends ging maken om de hele dag een geurend huis te hebben. Hoe jaren ’50! Nou ja uiteindelijk moest dat dus redelijk last-minute, want ik moest weg, de kinderen klaagden dat het stonk in huis, het was net genoeg voor twee personen en was weliswaar lekker, maar binnen 10 minuten op. Daar had ik dan nog een uur voor in de keuken gestaan én ongeveer alle pannen gebruikt die we in huis hadden.
Conclusie: ik ben wel weer even genezen van mijn huisvlijt. Op het gebied van voldoening geloof ik niet dat ik het van het huishouden moet hebben. Uiteindelijk was ik ’s avonds een soort kapot terwijl ik voor m’n gevoel niks nuttigs had gedaan. Nou ja, mijn bed was lekker fris, afgezien van de takjes die ik er hier en daar uit moest plukken.
Oh, en dit artikel is niet eens gesponsord, wat ook nog betekent dat ik dit alles uit vrije wil heb gedaan. Dat je het even weet.
Lees ook: elf tips voor een schoon en opgeruimd huis
- Ontdek de voordelen van een aanschuifbedje in de slaapkamer - 02/01/2025
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
Haha, Dat heb je weer gehad! Ik ben ook niet echt dol op huishoudelijke klussen, maar ik had het de afgelopen tijd wel behoorlijk te pakken. Maar dat komt voornamelijk omdat er de afgelopen tijd zoveel geklust is in huis en er nu eindelijk een beetje rust in de tent komt. Dus kan ik extra genieten na de grote lente schoonmaak.
Mirjam Hart onlangs geplaatst…Een dankbaarheidsdagboek bijhouden. Waarom eigenlijk?