Nou, het is gelukt hoor. De boodschappen zijn dus bezorgd. Ruim op tijd voor mijn verjaardag. Fijn, want nu konden we op mijn verjaardag genieten van al het lekkers dat ik had besteld.
Want dat is al een ding hè, dat ze op tijd komen. Dan kies je een blok dat jou uitkomt, voor mij dus vrijdagmiddag tussen 16.00 uur en 18.00 uur, dan staat er om 18.00 uur nog geen auto. Nee, ze hebben vertraging, hoor je bij het na bellen. De geschatte aankomsttijd is 19.30 uur. Zit je zonder avondeten.
Dat is een keer gebeurd, dit keer gelukkig niet. Ik kreeg zelfs via de mail een bericht van Ap dat hij zo tussen 16.30 en 16.50 uur zou komen. Hoe nauwkeurig! En warempel, het klopte. Om 16.40 uur reed de wagen voor.
Enthousiast deden de kinderen de deur open. Immers, zo vaak gebeurt er niet iets bij ons in de polder. Een echte boodschappenbezorger! Met grote ogen keken ze naar de, ehh, hoe zeg ik dat netjes, forse, getinte man die binnenkwam. Ik ook, uiteraard. Maar ik uit blijdschap, mijn kinderen meer omdat ze nou eenmaal in een dorp wonen waar weinig van zulke donkere mensen wonen. Dit was een beetje nieuw voor ze. (Reminder: weer eens met ze naar de stad gaan. Anders worden ze totaal wereldvreemd).
Hij ging als een trein. De boodschappen werden in de keuken gezet, de bon werd afgeleverd en het pinapparaat werd mij voorgehouden. Omdat ik een (geleende) baby op de arm hield wilde de bezorger het pinapparaat wel vasthouden, maar hij wendde netjes zijn hoofd af toen ik de code ging intoetsen. En binnen vijf minuten was hij weer vertrokken. Ideaal.
Ik moest nu wel direct de spullen gaan uitpakken, want met die diepvriesspullen kun je niet te lang wachten. Maar geen probleem, ik had de tijd. Vol blijdschap gaf ik alles een plekje. Toch wel makkelijk hoor, ik hoefde er de deur niet voor uit!
Wat ik natuurlijk vergat, was dat ik die dag al vijf keer op een neer was gereden naar het dorp, voor andere dingen. Had ik de boodschappen ook gewoon mee kunnen nemen. Ik overwoog zelfs nog om naar de supermarkt te gaan die ochtend, omdat het brood al nagenoeg op was. Maar nee, appie zou komen, appie zou alles regelen. Ik weigerde een supermarkt te bezoeken. De afspraken die op het laatste moment de dag vulden, werden allemaal zorgvuldig rond het bezorgblok van Ap gemaakt. Immers, die twee uren móest ik thuis zijn.
Zo gezegd, zo gedaan. Die avond aten we op tijd geleverde friet van appie. Ook klopten de boodschappen: ik heb ze wel eens terug moeten roepen omdat ik ofwel een krat verkeerde boodschappen had (sportdrink? Dat kan niet van mij zijn) of een hele krat miste. En dat terugroepen gaat niet vanzelf, dan moet je via een hoofdkantoor en telefoniste en bla bla. En vervolgens nog thuisblijven, want ze komen later (‘ergens tussen 19.00 en 21.00 uur, mevrouwtje’) alsnog de goede boodschappen brengen. Maar nee, dat ging nu allemaal uit de kunst. En: ik had het aardig aangegokt qua bestellen, zo te zien had ik alles wat ik nodig had.
Tot ik zaterdagochtend op de plee zat. En een stuk wc-papier wilde pakken. Oeps! Het was opper dan op. Op een manier van: ‘jongens, wil er iemand even boven een wc-rol voor mama halen?’ ‘Hoezo mama, wil je knutselen?’ ‘Nee, ik wil mijn kont afvegen’ ‘Oh, een volle! Dat kan niet, er staan alleen lege!’
Dan maar een stukje keukenrol, al was die ook niet meer dik gezaaid. Met een verjaardag in het vooruitzicht natuurlijk geen goed plan, zonder wc-papier te zitten! Ook de vuilniszakken, waar ik alle snel bij elkaar geraapte lege wc-rollen in wilde proppen, bleken op.
Dus kon ik alsnog naar het dorp. Naar de supermarkt, waar ik uiteindelijk naast pleepapier, vuilniszakken ook nog gehaktkruiden moest kopen (die bleken bij appie ineens niet leverbaar. Zetten ze dan schijnheilig op de bon, die je pas gaat lezen als ze al weg zijn) en eigenlijk nog veel meer dingen. En dat terwijl het zaterdagmiddag was, de meest helse dag om je in een supermarkt te begeven.
Had ik dus net zo goed de boodschappen live kunnen doen? Ja.
En hoewel jullie allemaal superlief hebben meegedacht (ik moet bij Picnic bestellen. Bij Jumbo. Lijstjes maken. Oude bestellingen kopiëren. Eerst een rondje door het huis doen) ga ik voortaan gewoon weer live boodschappen doen. Op het moment dat het mij uitkomt. En dat sjouwen, dat neem ik maar voor lief. Doe ik ook nog een beetje aan lichaamsbeweging.
Dat kan geen kwaad na die verjaardag.
*Ik bestelde natuurlijk geen doos groenten, die uitgelichte foto is dan ook van shutterstock
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Ach je bent niet de enige die zo boodschappen doet,haha komt mij vrij bekend voor,
Ik doe wel vaak voor een verjaardag een megabestelling met flessen en kratten, en loop inderdaad eerst een rondje langs de kasten, want ook ik ben zo dom om boodschappen te gaan doen en het briefje op tafel laat liggen, of alles voor de macaroni in huis haal en thuis tot de conclusie kom dat ik de macaroni vergeten ben.
Dus een aantal keren per jaar een mega bestelling,met allerlei dingen die ik dan mooi op voorraad kan hebben liggen. en de rest doe ik de boodschappen zo.
Nu ik de kinderen ouder heb 18 en 16, moet je ook geen grote voorraad chips en snoep meer willen hebben, alles wordt binnen de kotste keren opgevreten, want dan zit er geen bodem meer in de kinderen