Of ik langs wilde komen in het Tropenmuseum (inmiddels Wereldmuseum), zo werd mij in december gevraagd. Maar nee, tot mijn spijt moest ik zeggen dat we in de kerstvakantie naar de echte tropen gingen.
Nou ja, zo spijtig was dat natuurlijk niet. Want Curacao was fantastisch. Gelukkig is er ook in de voorjaarsvakantie genoeg te beleven in het Tropenmuseum, en zodoende reden ik gisteren met zoon en dochter naar Amsterdam om dit museum te bezoeken.
Aardrijkskunde
Als mijn kinderen het woord ‘museum’ horen haken ze al snel af. Ik moest dit dus goed brengen. En warempel: de middelste zoon vond het aardrijkskundeboek van de oudste op de bank, en vertelde prompt dat hij gek was op aardrijkskunde en geschiedenis. Mooi om op in te haken voor mij. Ik vertelde over het tropenmuseum en verzekerde hem dat er meer te zien was dan ‘schilderijen en ouwe zooi’, waar hij in eerste instantie bang voor was.
Aardrijkskunde was op school ook mijn lievelingsvak. Helaas reis ik op dit moment veel te weinig naar mijn zin, en het tropenmuseum leek mij een mooie manier om toch wat van de wereld te zien. En dat gewoon op zaterdagmiddag!
De reis naar Amsterdam
De reis naar Amsterdam was al een wereldreis op zich, voor mij als dorpsmeisje. Ik volgde mijn navigatie en dat pakte niet helemaal goed uit, ik werd via de lange route door heel Amsterdam gestuurd. Uiteraard werd ik heel chagrijnig, want op zaterdagmiddag is er best lastig doorkomen in de stad. Maar al snel zag ik het als een sightseeing. Ik wees mijn kinderen op het Vondelpark, het Rijksmuseum en Nemo. En wat lag er bij het Scheepvaartmuseum een prachtig VOC schip!
Het gesprek kwam op de slavernij van vroeger, ook naar aanleiding van dingen die mijn kinderen op Curacao hadden gezien. Ik wees ze op de huizen in Amsterdam, de vroegere pakhuizen, waar de haken nog bovenaan de gevels zitten en vertelde over de gouden eeuw. Kortom: alleen de heenreis was al leerzaam. Over de slavernij zouden ze in het Tropenmuseum nog veel meer horen en zien.
Helaas bleek half Amsterdam afgesloten waardoor we een flinke omleiding moesten volgen, en pas veel later dan beoogd bij het Tropenmuseum arriveerden. Een wereldreis op zich.
Parkeren is bij het Tropenmuseum prima te doen, je moet alleen wel even vooraf een parkeerplaats reserveren. Dan krijg je een code waarmee je door de slagboom kan. Dit had ik gelukkig gedaan, wel miste ik de afslag naar de parkeerplaats waardoor ik een gevaarlijke U-turn moest maken midden in Amsterdam. En ja, daar moet je naast op andere automobilisten en fietsers (heel, heel veel fietsers) ook nog rekening houden met trams… laten we het erop houden dat we het overleefd hebben.
Al aan de buitenkant viel het me direct op: wat huist het Tropenmuseum in een prachtig gebouw. Ook binnen keek ik mijn ogen uit in dit monumentale pand. En ik was niet de enige: net als ik kon de dochter er geen genoeg van krijgen…
Ziezo Marokko
Voor de familiereis Ziezo Marokko, de speciale kindertentoonstelling over dit mooie land, kwamen we door al die tegenslagen onderweg helaas te laat. Gelukkig mochten we aan het einde van de middag nog wel naar binnen bij deze tentoonstelling om alles te bekijken en daar te spelen.
En: goed dat we hierop hebben gewacht, want wat was dit leuk! Met een echte boarding pass mochten we inchecken, en in een heus vliegtuig stappen. Bij de familiereis zou je hier ook een paspoort krijgen en een rondleiding, wij moesten het nu zonder doen. Dat was op zich jammer, maar nu waren we wel eigen baas.
Na het vliegtuig kwamen we terecht in de medina van een Marokkaanse stad, waar we onze ogen uitkeken. Smalle straatjes met kleurrijke winkeltjes, een heuse Marokkaanse bus, Arabische letters leren, een mozaïek afmaken, bouwen aan de kashba in de woestijn, het kon niet op. Mijn examenonderwerp van aardrijkskunde had als thema ‘Marokko’, dus alles kwam helemaal boven. Door de lucht van de gebakken koekjes (die ze bij de familiereis hadden gebakken) rook het ook nog hemels, kortom een minivakantie.
Uiteraard kunnen de kids nu niet wachten om echt naar Marokko te gaan. Want het idee dat ze daar op een kameel kunnen zitten, over de soukh kunnen struinen en echte slangenbezweerders zien, is iets magisch! Ik zeg: next stop Marokko. Maar we zijn toch de afslag Schiphol maar voorbij gereden onderweg naar huis, zo lullig anders voor het thuisfront…
(de tentoonstelling Ziezo Marokko is elk weekend en elke vakantie te bezoeken, check de site van het Tropenmuseum voor tijden en reserveren van een rondleiding)
Aleppo
Een iets minder gezellige tentoonstelling is die over Aleppo, op de eerste verdieping van dit museum. In deze tentoonstelling wordt geprobeerd meer van deze stad te laten zien dan alleen de oorlog. Toch zijn de levensgrote foto’s van de gebombardeerde gedeeltes van de stad wel wat mijn kinderen fascineerden. Want hoe moet dat zijn, om in een oorlogsgebied te leven?
Verder zijn er briefkaarten en films uit dit gebied te zien. En een maquette van de stad Aleppo, waar wij nog een tijdje hebben staan kijken. ‘Die mensen moeten het maar snel goedmaken met elkaar’ was de conclusie van mijn zoon. Eens!
Fashion Cities Afrika
Dé Afrikaanse mode bestaat niet. Immers, Afrika is groot en de verschillen tussen de gebieden zijn heel divers. In de tentoonstelling Fashion Cities Africa bekijk je de stedelijke modescenes vanuit het perspectief van lokale ontwerpers, stylisten, shophouders, fotografen en bloggers.
Nu ben ik blogger, maar tegen de tijd dat wij op deze tweede verdieping waren, hadden mijn kids het wel gezien met tentoonstellingen. Ze gingen even heerlijk ‘chillaxen’ op de gekleurde poefen tussen de Afrikaans gekleurde lappen stof. Gelukkig wilden ze nog wel een fashion foto maken, die we direct naar mijn mailadres konden sturen en die ook op de muur werd geprojecteerd.
Slavernij
Op meerdere verdiepingen in het Tropenmuseum komt de slavernij aan bod. De tentoonstelling hierover heet ‘Heden van het Slavernijverleden’. Want onderwerpen als racisme, discriminatie en stereotypering spelen nu nog steeds.
De kids waren met name gek op het verhaal over spin Anansie, een verhaal dat de slaven vroeger aan elkaar vertelden toen ze op de velden werkten. Met een koptelefoon op luisterden ze ademloos naar dit verhaal, om tijdens de quiz weer actief op a, b, of c te drukken. Want interactieve dingen zijn toch wel het leukste in het museum.
Andere tentoonstellingen
Ook de tentoonstellingen over ‘body art’ en Azië hebben wij snel doorlopen. Het goud van Azië trok de kids wel, en ook de tattoo’s vonden ze mysterieus en spannend. Maar het idee dat ze op elk moment een louche tattoeerder zouden kunnen treffen deed ze een beetje huiveren. En ze wilden snel weer naar beneden toe, waar het toch het leukste was voor kinderen.
Conclusie
Al met al hebben wij een heel leuke middag gehad in het Tropenmuseum. De terugweg ging een stuk beter dan de heenweg, omdat ik nu google maps gebruikte in plaats van mijn autonavigatie. De kids vielen al snel in slaap, moe van alle indrukken. Ziezo Marokko was wel echt het hoogtepunt, heel jammer dat wij de familiereis hadden gemist.
Vanaf 6 jaar worden er bij Ziezo Marokko ook speciale kinderrondleidingen georganiseerd, kun je als moeder een bakkie doen in het Tropencafé terwijl de kids leren over Marokko. Dus als de jongste 6 wordt (over drie weekjes) kan ik gewoon nog een keer gaan!
Dat de kids nog wat moeten wennen aan de bloggeruitjes en het reviewen van een locatie blijkt wel. Op mijn vraag wat ze het leukst en het minst leuk vonden antwoorden ze respectievelijk:
– Dat we op de terugweg door de McDrive gingen (pluspunt)
– Dat ze in de shop niks van Ajax te koop hadden (minpunt)
En oh ja, of ik nog even kan regelen dat we voor de blog naar Marokko gaan. Maar dan echt.
Klik hier voor meer informatie, openingstijden en prijzen
- Hoe pak je een scheiding aan als er kinderen in beeld zijn? - 18/03/2025
- Boer zoekt Vrouw is alweer begonnen! En nu? - 17/03/2025
- Een knusse leeshoek maken? Dit heb je nodig - 17/03/2025
Geef een reactie