Een bekend probleem: je kind wil een huisdier. Want ‘dat is zo leuk’ en ‘ik heb op het jeugdjournaal gezien dat dit goed is voor mijn ontwikkeling’ en ‘ik ga hem heus zelf uitlaten/verschonen/verzorgen’. Voor je het weet ga je overstag, want je hebt geen ruggengraat, je voelt je schuldig vanwege een verhuizing en scheiding en ach, ze kijken zo smekend. Dan is het nog wel even zaak om op te letten wat voor huisdier je neemt. Want er zit een verschil tussen een verzorgpony en een cavia. Huisdieren kosten tijd, geld, maar je krijgt er wel heel veel voor terug. Zeggen ze.
Dierenvriend
Ik hou dus absoluut niet van dieren. En dan ook echt van geen enkel soort. We hebben ooit vissen geprobeerd, maar die moest ik voeren en het water werd snel troebel, daar was niks aan. Verder hadden we bij het vorige huis konijnen, alleen die waren niet van mij en daar hoefde ik niets mee. Ik ben allergisch voor vrijwel alles met haar en huidschilfers, en ik ben ook gewoon niet zo’n aaierig en knuffelig type. Het grappige is dat ik, als ik ergens op bezoek ben, de huisdieren altijd lijk aan te trekken. Ze schijnen aan te voelen dat je er niet van houdt. Voor de vorm geef ik meestal maar een aai, dan ben ik er vanaf. Sommige mensen beschouwen hun huisdier als een kind, dus ik vind het altijd een beetje lullig om ze dan mijn rug toe te keren. Ik heb er geen hekel aan, maar ik kan er gewoon weinig mee (datzelfde heb ik met veel kinderen, trouwens).
Je moet er rekening mee houden
Het nadeel van een huisdier vind ik: je moet er rekening mee houden. Dus: een hond moet je drie keer per dag uitlaten, ook als het regent. Nou, dan ben ik al klaar hoor! Neem dan een kat, zullen de meeste mensen zeggen. Wel een hoog knuffelgehalte, maar minder last want je hoeft ze niet uit te laten. Maar wat dan als je op vakantie wilt, zoals ik nogal vaak en graag doe? Kun je een kat alleen thuislaten tijdens de vakantie? Is dat niet zielig? Of moet je iemand zoeken die de kat kan verzorgen tijdens je vakantie? Er bestaan tegenwoordig zelfreinigende kattenbakken en op zich zijn er muizen genoeg om te eten, maar toch voel je je schuldig als je zo’n beest een paar weken alleen laat. Blijven de kleinere dieren over, zoals konijnen, hamsters en cavia’s. Ook die moeten gevoerd en verzorgd worden, maar die breng je makkelijker ergens onder.
Knaagdieren die geen herrie maken
Uiteindelijk ben ik overstag gegaan. Met een paar voorwaarden. Een dier dat geen herrie maakt, dat niet vaak verschoond hoeft te worden, én waar ik niet allergisch of bang voor ben. Een opgezet dier leek me wel wat, maar daar ging de dochter niet mee akkoord. Het moest een knuffelig knaagdier zijn. Konijnen moeten te vaak verschoond, en cavia’s maken teveel herrie. Sinds een maand of twee hebben wij dus hamster Cookie in huis. Ideaal want hij hoeft maar weinig verschoond, er is niemand allergisch en hij piept niet. Herrie maakt hij helaas wel, maar eenmaal hier kon ik het toch niet meer over mijn hart verkrijgen om hem weg te doen. Want eerlijk is eerlijk: hij is best leuk. Dochter blijkt een uitstekende verzorgster die zelf met hem speelt en zijn hok schoonmaakt. Het enige wat ik hoef te doen is betalen en daar ben ik gelukkig erg goed in.
Daarbij voel ik me nu een enorm goede opvoeder omdat ik mijn kinderen leer met dieren omgaan, zonder dat ik er zelf veel last van heb. Aanrader!
Heb jij een huisdier? En waarom heb je voor dat dier gekozen?
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Geef een reactie