Ik was mijn weekoverzicht aan het typen toen ik bedacht dat dit zo bijzonder was, dat ik er een aparte blog aan moest wijden. En oké, mijn weekoverzicht zou anders 2000 woorden worden daar zit geen hond op te wachten. Ik bezocht namelijk het meadow festival. En ja, dat is bijzonder.
Toen ik hoorde over het meadow festival, drie jaar geleden voor het eerst georganiseerd in mijn geboortedorp, dacht ik aan een boerenfestijn. Immers, meadow betekent weiland, ik had mijn klompen al gepoetst. Echt iets voor mij ook. Het bleek echter iets heel anders, namelijk een hardcore festival. Of iets met boem boem boem, geen idee of het de naam hardcore mag hebben, ik noem het effe zo.
Ik trok mijn haar dus in een strakke staart, overwoog om de onderste helft kaal te scheren, en trok mijn lila trainingspak aan. Grapje natuurlijk, mijn trainingspak is zwart. En dat gebruik ik om in te trainen. Echt festivalkleren heb ik helaas niet, dus ik probeerde honderd combinaties om uiteindelijk voor mijn standaard zwarte broek met blauw topje te gaan. Ach, ik hoefde toch niet op de versiertour.
Het feest begon om 14.00 uur. Dit weet ik omdat ik toen voor de deur stond. Niet om er als eerste te zijn, maar de kaartverkoop van dit festival was al in april. Je weet dat ik voor geen meter vooruit kan plannen, dus ik bedacht pas een dag van tevoren dat ik misschien ook wel naar Meadow wilde. En man mocht mee. Uiteindelijk regelde ik via facebook, met een hoop gedoe en gemessenger met vreemde mensen en een blind date voor de deur twee kaarten. Ik reed twee keer heen en weer om ze op te halen en wonderbaarlijk genoeg lukte het ook nog om oppas voor de kids te regelen. Uiteindelijk hoorde ik trouwens dat mijn zwager gewoon kaarten overhad, maar goed. Ik heb wel nieuwe mensen ontmoet op deze manier. En weer een extra alinea voor mijn blog.
Wij besloten om 19.00 uur naar het feest te gaan. Dit omdat wij onszelf kennen: het zou tot 23.00 uur duren, als wij om 14.00 uur zouden beginnen zouden we de avond niet halen. Verstandig, zo bleek. Toen wij namelijk arriveerden kwamen we al compleet lallende zwalkende mensen tegen. Ook weleens fijn als het een ander betreft.
Dit zorgde er wel voor dat we in den beginne ietwat ontheemd en beduusd rondliepen. Ten eerste: iedereen was dronken. Ten tweede: iedereen was ZO jong. Ik voelde me zelfs oud! En ten derde: we hadden eigenlijk met helemaal niemand afgesproken. Van de vriendengroep van man wisten we niet wie er zouden gaan, en ik heb geen vriendinnengroep maar losse vriendinnen die ik her en der tegen ben gekomen en zijn blijven plakken. En niemand daarvan was bij Meadow.
Ik ben dan altijd weer blij dat ik niet alleen ben, nu liepen we in ieder geval nog samen rond. Natuurlijk kwamen we al snel bekenden tegen, en we sloten ons zonder meer aan bij een groepje. Die op een gegeven moment trouwens ook ineens verdwenen waren, man incluis. Misschien had ik toch die 3 borden chili niet moeten eten van tevoren? Anyway, inmiddels was ik zo losjes dat ik best zelf een rondje ging lopen. Hop, de menigte in.
Het was supergezellig daar! Ik kwam de kapster tegen, iemand met een krokodil, moeders van het schoolplein, twee buren waarvan ik niet wist dat ze bestonden (en nog steeds geen flauw idee heb waar ze wonen, ondanks minutenlange uitleg). En ook nog fans! Jaja, ook in dit dorp kennen de mensen the artist formerly known as Lieve Syl. Zo leuk om deze mensen te spreken en te horen wat ze van mijn stukkies vinden! Gelukkig lukte het me zelfs nog om met één op de foto te gaan, na hevig aandringen van mijn kant, namelijk de mevrouw met opblaaskrokodil. Waarom ze die vasthield is me een raadsel.
Uiteindelijk vond ik mijn nieuw verworven vrienden weer terug en zelfs mijn man, die de klereherrie niet om aan te horen vond, maar het bier gelukkig wel te nassen.
Ik besloot met het clubje weer naar voren te gaan, in het feestgedruis, want DJ Korsakoff kwam optreden. Nooit van gehoord, maar jeetje, dat was wel goed zeg! Al zou wat mij betreft ook de plaatselijke DJ kunnen komen draaien. Het was gewoon feest en daar hou ik van. Ik vond het zelfs niet erg dat iedereen op mijn gekneusde teen stond te springen en dat terwijl ik open sandalen aanhad. Ik voelde het niet eens!
De avond eindigde om 23.00 uur, nadat ik nog een pittige discussie had gevoerd met de barman. De bar bleek namelijk al dicht en mensen om mij heen hadden nog muntjes. Dat zou mij nooit overkomen, maar goed, ik help mijn medemens graag. Helaas, zelfs mijn BN’er status kon de barman niet overtuigen, en we moesten noodgedwongen met ontzettende dorst de spetterende vuurwerkshow bekijken. En dat terwijl je toch goed moet drinken met warm weer, erg jammer.
Kortom, het was een enerverende avond. Ik heb weer wat meegemaakt. De fietstocht naar huis ging bijzonder snel en ongemerkt voorbij, heerlijk.
Uiteindelijk was de nacht veel te kort (want kinderen slapen niet uit in vakanties of op zondagen) maar de herinnering was top. Wat ik ook zo fijn vond: er werd goed gecontroleerd en gefouilleerd bij de ingang en hoewel ik huiverig was voor het hardcorepubliek (sorry mensen. Ik ben maar een simpel dorpsmeisje) was het echt gezellig en heb ik geen opstootje of iets gezien.
Ook kan ik me niet herinneren dat ik gênante middernachtelijke appjes of foto’s naar mensen heb gestuurd. Mocht dit wel het geval zijn: sorry. Ik zou willen zeggen dat ik het nooit meer doe, maar die kans is erg klein.
Dus dit was mijn verslag van Meadow 2017. Ik heb vandaag wat lichtelijke dakschade, waarschijnlijk van de harde muziek in combinatie met de slechte vochthuishouding. Maar dat mag de pret niet drukken, ik zeg volgend jaar weer!
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Geef een reactie