De dag die je wist dat zou komen is weer voorbij. De eerste schooldag. En wij beleefden een mijlpaal: de jongste is vandaag naar groep 3 gegaan. Dat betekent dat we nu dus geen kleuters meer hebben…
Op zich vind ik dat laatste wel lekker. Geen melkpakken, eierdozen en bolletjes wol meer om mee te nemen en geen tas vol knutsels die niet weggegooid mogen worden (‘waarom ligt mijn vliegtuig in de prullenbak?!?’). Natuurlijk wordt er in groep 3 ook geknutseld, maar wel fors minder. Ik heb niet het idee dat knutselen het lievelingsvak is van deze meester, als ik naar mijn moederdagcadeau van afgelopen jaar kijk. Prima.
De dochter was er echt aan toe om naar groep 3 te gaan. Eerder al, dit heb ik al eens geschreven. Zij had dan ook het meeste zin in het nieuwe schooljaar. Nu zou ze eindelijk gaan lezen en gaan schrijven! Thuis was ze al druk aan het oefenen, direct met de schrijfletters. Want hé, blokletters zijn voor baby’s. Ook ging ze woordspelletjes op de tablet doen, gehusselde letters waarvan je woorden moest maken. Dat dit Engelse woorden waren, deerde haar niet zo. ‘No en On zijn toch simpel, mama. En One ken ik ook al’. Tja.
Voorzichtig heb ik haar toch maar duidelijk gemaakt dat het misschien niet zo snel zou gaan in groep 3. Dat ze blij mocht zijn als ze in de eerste week het woordje ‘ik’ zou leren. Gewoon in blokletters. ‘Dat kan ik al lang, mama!’. Ja, dat weet ik, kind. Ik hoop dat je genoeg uitdaging zult krijgen…
Ik weet het nog zo goed. Wat was ik blij dat ik naar groep 3 mocht. Ik vond de kleuters maar niets, dat geknutsel en die herrie. Ik wilde lezen, schrijven, leren!
Op de wenmiddag, waarbij we alvast een keertje mochten proefdraaien in groep 3, leerden we het cijfer 5 schrijven. Nek, buik, pet. Nou ja, die kon 5 ik al, maar ik deed braaf mee. In de verwachting dat we direct de andere cijfers ook zouden leren. Wat een grap. Het bleef bij de 5. Over and over and over again. Ik kwam een beetje verslagen thuis. Was dit alles?
In groep 3 zelf werd het helaas niet veel beter. Natuurlijk was alles anders, 25 jaar geleden. De klas hield het tempo van de langzaamste leerling aan. En dat schoot niet echt op, om maar zachtjes te zeggen.
Keer op keer vroeg ik aan de juf of ik niet een ander werkje mocht maken. Want wat we deden, kon ik al lang! En als ik het niet kon dan leerde ik ontzettend snel. Sneller dan de rest. Keer op keer kreeg ik ‘nee’ te horen. Met mijn vijf jaar was ik al de jongste in de klas, ik moest gewoon meedoen.
Soms begon ik stiekem achterin mijn rekenboek, daar stonden sommetjes met geld. Dat was tenminste leuk. ‘Lisette is snel afgeleid’ was de conclusie. Weet ik niet zeker hoor, of dat ook echt zo gezegd is. Zo voelde het voor mij. Als de juf mij iets anders zag doen, moest ik ook weer netjes vooraan verder, met de sommen tot 10 die ik inmiddels wel kon. Ik voelde me totaal niet serieus genomen, en kan me dat gevoel tot op de dag van vandaag precies herinneren.
Kijk, groep 3 is een belangrijk jaar. Ik snap heus dat een leerkracht bang is dat een kind hiaten oploopt. En dat ze denkt ‘jaja’ als een kind zegt dat ze het allemaal wel kan. Daarnaast: herhaling is ook belangrijk. Tuurlijk, dat weet ik echt.
Al met al was groep 3 wel echt het langste, saaiste, langdradigste schooljaar dat ik me kan herinneren. De blijheid dat ik van de kleuterschool af was, verdween snel. Uiteindelijk heb ik groep 4 niet voor niets overgeslagen, gelukkig vielen er wat kwartjes bij de juf. Hoogbegaafd, ja.
Ik weet, tijden zijn veranderd. Er wordt nu op verschillende niveaus lesgegeven, er zijn zon-maan-ster boekjes en er is passend onderwijs. Hoe het met mij ging hoeft dus niets te zeggen over hoe het met dochter gaat. En ook bij mijn andere kinderen is het verschillend. Voor onze oudste was groep 3 een drama, de middelste vond het fantastisch.
Gelukkig was dochter op deze eerste dag erg onder de indruk van alles. Ze had een eigen tafel, een eigen etui, en inderdaad het woordje ‘ik’ gezien op het digibord. Ook hadden ze gegymd, buiten gespeeld… kortom, genoeg om moe van te zijn. Voor nu dus genoeg uitdaging. Hoe het verder gaat? We zullen het zien, net als elk jaar…
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
ik ben ook wel benieuwd hoe ze het gaat doen…
Klinkt heel bekend.
Ik heb binnenkort een interessante gastblog over dit onderwerp 😉
Ja ging erg traag toen ik ooit nog in de eerste klas zat. Zeker als we dan met de hele klas hardop moesten lezen. Dat ging ook zo langzaam. Had ik het boek al. Ijna uit waren sommigen nog bij die eerste zin…. gelukkig differentiëren ze tegenwoordig veel beter