Ik, de spil van het gezin, degene die alles draaiende houdt en iedereen van een natje en droogje voorziet, ik ben gebrouilleerd. Afgedankt. Verwijderd van de plek waar alles gebeurt. Nou vooruit, als ik echt graag wil, mag ik er nog wel bij. Maar dan op een aparte stoel en absoluut niet in het zicht. Wat met mijn postuur betekent dat ik alsnog aan de andere kant van de kamer zit.
Blauwe hoekbank
Hoe zit dat? Nou, simpel. Er is dus geen plek meer voor mij op de bank. En dat is een klein beetje mijn eigen schuld. We moeten hiervoor even terug naar een paar jaar geleden, toen wij een enorme blauwe hoekbank hadden met bijpassende stoel. Met slechts een kleuter, peuter en baby, die ook nog eens de helft van de tijd op kinderstoeltjes of in de box doorbrachten, hadden we plek te over. Die bank begon me eigenlijk vreselijk in de weg te staan, en die stoel al helemaal. Hoewel wij best een groot huis hebben blokkeerde hij het looppad en stootte ik er regelmatig mijn tenen aan.
En dan de kleur blauw. Blauw staat voor rust en vrede, ideaal voor een bankstel zou je zeggen. Maar in de loop van de tijd gaat een blauwe bank je flink de keel uithangen, zo kan ik je vertellen. Ik wilde gewoon iets grijs, lekker degelijks en neutraal. Een hoekbank moest het blijven, want in die hoek kun je zo heerlijk wegkruipen…
Iedereen wil in de hoek
Die nieuwe bank kwam er en wat was ik blij! Eindelijk een mooie grijze tijdloze bank die niet teveel plek innam. Die zouden we nooit meer wegdoen! Maar goed, nu zijn we een x aantal jaar verder. De kleuter werd een puber, de peuter een prepuber en de baby een middenbouwer met lange benen. De box is via marktplaats verdwenen en de kinderstoeltjes staan er alleen nog voor bezoekende nichtjes. Iedereen wil op de bank. En dat niet alleen, iedereen wil in de hoek. Míjn hoek!
Lees ook: de ideale gezinsauto, bestaat die?
Zo komt het dat ik, op momenten dat we allemaal thuis zijn en dan met name in het weekend, als we lekker op de bank eten, zelden nog op de bank zit. Er is simpelweg geen plek meer voor mij. Nu we de bank een aantal jaren hebben beginnen er zitkuilen te vormen, vier stuks om precies te zijn. En we zijn met… juist. Tja, en dan is degene die zich het langst achter het aanrecht verschanst toch echt de pineut! Nu vind ik aan de eettafel eten zelf makkelijker, maar erg gezellig is het niet als ik daar afgezonderd zit.
Relaxfauteuil
De oplossing is gelukkig nabij. Ik vind dat ik na al deze sores wel een plek verdiend heb voor mezelf. Een goede, degelijke stoel, helemaal voor mij alleen. Die misschien in de weg zal staan en waar ik absoluut mijn tenen aan zal stoten, maar die dat allemaal waard is. Ik ga op zoek naar een mooie relaxfauteuil en bombardeer die tot míjn plaats. En dan wel zo eentje met een voetenbankje, verstelbare rugleuning én armleuningen. Waarin ik uit kan rusten van al dat huishoudelijk werk.
Zul je zien dat ik dan ineens met alle liefde weer in de hoek op de bank mag zitten…
Heb jij een vaste plek op de bank of heb jij een eigen stoel?
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Jacqueline zegt
Daarom hebben wij een enorme hoekbank van 4 meter breed. Alleen krijg je dan het probleem dat er ‘maar’ 3 op kunnen liggen en de 4e wat krap zit.
Gerdi - Blond&Bruin zegt
Haha zo herkenbaar… Hier een hoekbank en is het vechten op het ‘hoekje’. Ooit kopen we een mooie stoel en die wordt dan voor mij!