Ik heb het helemaal ontdekt, mensen. Ik weet wat ons rustig en gelukkig maakt, en wat de wereld gaat redden. Nee, het is niet liefde, geld of vrede. Al zou dat ook best helpen. Het is: focus.
Focus
Focus ja. Want zeker tegenwoordig, met al die prikkels en honderden dingen die we tegelijk moeten doen, missen we focus. Hierdoor raakt ons hoofd vol en vergeten we dingen. Sterker nog, ons IQ schijnt zelfs te zakken als we teveel wisselen tussen taken. Dat las ik althans in het NRC, waar neuropsycholoog en schrijver van het boek Focus AAN/UIT (oh, gelijk even opzoeken op bol.com. Oh nee, focus. Eerst dit artikel afmaken) Mark Tigchelaar vertelt dat hij zich verdiept heeft in het fenomeen concentratie.
Er zijn vier concentratielekken, zo zegt hij, die zorgen dat je je focus constant verlegt. Dat zijn: te weinig prikkels, teveel interne prikkels, teveel externe prikkels en te weinig brandstof. In zijn boek gaat hij hier verder op in. Wat hij echter wil benadrukken is dat we de belangrijkste stoorzender zelf zijn: onze hersenen staan voortdurend open voor allerlei prikkels. Wij mensen zijn één grote wandelende antenne. Dat was heel handig in de oertijd, want zo hoorden we tijdens het pellen van onze nootjes het geritsel van een naderend roofdier. Maar tijdens ons werk, of als we proberen te lezen of studeren, kan dat overactieve brein ons flink in de weg zitten. Het gaat dan automatisch op zoek naar extra prikkels.
Even op AliExpress kijken
Misschien is het daardoor dat ik tijdens het typen van dit artikel al vijf keer geswitcht ben van tabblad: nog even iets bestellen op AliExpress, er schoot me te binnen dat ik nog een mailtje moest sturen, even facebook kijken, er kwam een appje binnen en nog even terug naar ome Ali, want er moet nog een Sinterklaascadeau bij. Tja, al deze ellende kost me dus IQ punten. Nu had ik er genoeg, maar ik snap het wel. Echt focussen is lastig. Zeker omdat ik iedere keer weer dingen bedenk die ik ‘nog even’ moet doen. Aan het einde van de dag heb ik dan precies niets afgemaakt.
In zijn boek ‘Steeds Leuker‘ vertelt Jelle Hermus ook al dat er elke keer als je van tabblad wisselt (letterlijk of figuurlijk, dus in je hoofd) energie wegstroomt. Proberen meerdere dingen tegelijk te doen werkt meestal averechts: je doet alles maar half. Het kost energie en je verliest concentratie. Maar goed, je brein wil dat dus zelf, want het wil die prikkels hebben. Hoe los je dat op?
Een tweede simpele taak
Heel simpel volgens Mark Tigchelaar: je moet je hersenen een tweede, simpele taak geven om je op de eerste te kunnen concentreren. Muziek aanzetten terwijl je werkt bijvoorbeeld. Of de was opvouwen tijdens een gesprek. Zo zijn je hersenen compleet onder de pannen en word je minder afgeleid.
Jelle adviseert verder om een taak af te maken waar je ook aan begint, en zélf te zorgen dat je niet steeds door van alles wordt afgeleid. Dus: meldingen van apps uitzetten. Gewoon één keer per dag je mail bijwerken, en niet bij elk nieuw mailtje die box openen. Op je computer één tabblad openzetten, en Whatsapp uit laten. Geen Pokémon Go spelen als je autorijdt (oké, die laatste tip kwam van mij).
Uitstelgedrag
Ook uitstelgedrag is een lastige, en heeft te maken met focus. Je moet iets doen, maar elke keer is er iets belangrijkers dat voorgaat. Uiteindelijk zit je wekenlang tegen een taak op te hikken die, als je er eenmaal echt aan begint, misschien best meevalt.
In het boek ‘Met Autisme valt te goed leren’ vind ik tips om uitstelgedrag te voorkomen. Een heel interessant boek, omdat ik me hier best in herken. Om uitstelgedrag te voorkomen worden tips als deze gegeven:
– van tevoren alles klaarzetten
– duidelijk krijgen wat je echt wilt doen, dus heldere doelen stellen
– deze doelen eventueel opsplitsen in subdoelen om het overzicht te bewaren
– na 52 minuten werken 17 minuten pauze houden (zo blijkt uit onderzoek)
– jezelf belonen als je een doel hebt bereikt
– richt je op één taak tegelijk en zet stoorzenders uit (dus: focus!)
Mensen met autisme hebben vaak moeite met taakinitiatie, maar ook veel mensen zonder autisme zullen dit herkennen. Ik tenminste wel.
Lijstjes en schema’s
Waar ik zelf veel aan heb, zijn lijstjes om me aan vast te houden. Dan hoef ik de dingen die ik opschrijf ook niet meer in mijn hoofd te onthouden. Geen mega to-do lists, maar een paar punten waar ik aan moet werken als ik bijvoorbeeld een ochtend buiten de deur werk. Of de boodschapjes die ik nodig heb. Of: het huishoudschema waar ik me sinds kort aan houd. Elke dag iets doen, structuur krijgen, en zo niet meer het gevoel hebben dat je achter de feiten aan loopt.
Daarbij probeer ik het vervelendste werkje eerst te doen, dan heb je dat alvast maar gehad. Elke dag een kikker eten, zoals ik dat zo mooi las op deze website. Misschien een gekke vergelijking, maar ik moet er vaak aan denken. De methode ‘eat that frog’ wordt gebruikt om af te rekenen met uitstelgedrag: begin elke dag met iets waar je tegenop ziet. Dan heb je dat vast gehad. Dat ergens tegenop hikken en denken ‘ik doe het straks wel’ kost namelijk veel energie, dat is zonde. Als je eenmaal die kikker op hebt, is de rest van de dag een makkie.
Nou ja, het blijkt: met deze focus heb ik dit artikel binnen een ochtend getypt. Waar ik normaal iedere keer een paar alinea’s doe, en dus iedere keer terug moet lezen waar ik ook alweer was en moet kijken of er overlap is, gaat dit inderdaad veel sneller en efficiënter. En: focus geeft rust. Ik ga proberen dit meer toe te passen op al mijn taken. Opdat ik lekker zen word!
Hoe focus jij je op bepaalde taken? Heb je tips? Ik hoor het graag!
- Hoe pak je een scheiding aan als er kinderen in beeld zijn? - 18/03/2025
- Boer zoekt Vrouw is alweer begonnen! En nu? - 17/03/2025
- Een knusse leeshoek maken? Dit heb je nodig - 17/03/2025
Geef een reactie