Het is alweer een paar weken geleden, maar ik moest dit heftige nieuws even alleen verwerken. Ik las namelijk bij Famme.nl, mijn favoriete online magazine sinds ze zorgden voor mijn doorbraak met Lieve Syl, een onthutsend bericht:
Mensen die sportfoto’s plaatsen op social media hebben psychologische problemen.
Dus.
Uiteraard heb ik me over enige drempels moeten zetten voordat ik het bericht verder kon lezen. Ik citeer in eigen woorden uit het artikel: ‘Mensen die foto’s van sportieve workouts op social media posten hebben last van narcisme en een laag zelfbeeld’.
En: ‘mensen die de foto’s liken doen dat uit beleefdheid, maar vinden dit ondertussen treurig’.
Het is nogal wat! Je zal de #fitgirls de kost moeten geven. Nou eten die niet veel, beetje havermout en je komt een heel eind, maar het zijn er toch veel. Een gedeelte van hen verdient hun geld met bloggen en sportkiekjes op internet plaatsen. Narcistisch? mwah. Big business, dat wel.
Mijn zelfbenoemde vriendin Syl kan er ook wat van. Zij hoeft niet te leven van haar fitnessfoto’s. Toch bracht het laatste fitnesskiekje op facebook 10.000 likes en op instagram 19.000 likes op. Liken mensen dat alleen uit beleefdheid? Ik denk het niet. De mensen die het treurig vinden drukken meestal niet op ‘like’ maar op een huilende smiley. Of plaatsen een zure reactie over zakken met botten of gefrustreerde types.
Ik denk dat we best ontzag hebben voor types als Syl die hun leven gewijd hebben aan het sporten. Vooral omdat het ons, de normale vrouw, niet lukt. Precies zo’n lichaam als Syl willen de meesten niet, maar iets in die richting zou wel leuk zijn. Toch? Alleen is het lastig het bijbehorende eetpatroon en sportregime vol te houden…
En als het ons wel lukt willen we dat graag laten zien! Ikke wel tenminste. Niet alleen wil ik per se mijn 
telefoon meenemen bij het hardlopen om de kilometers en snelheid te tracken, ook zet ik graag een foto van mijn rondje op facebook. Natuurlijk om likes te krijgen, maar ook om mezelf te motiveren. En hoe meer likes, hoe meer gemotiveerd ik ben. Sinds mensen weten dat ik aan hardlopen doe vraagt er wel eens iemand hoe vaak ik loop. Of hoe ver ik wil komen. Allemaal kleine stokjes achter de deur.
Want wat is het doel van het plaatsen van 10 foto’s van je pasgeborene? Je kinderen in hun nette outfit voor het kerstdiner? De familie liggend op het gras bij een Spaans bungalowpark? Met zijn allen in witte kleren struinend door de duinen? Op alle foto’s die we op social media plaatsen verwachten we reactie. Zelfs de #loedermoeders hopen op likes, verwachten erkenning voor hun loederige posts.
Ja, tijd om de hand in eigen boezem te steken. Overrompeld als ik een halfjaar geleden was door de 300e volger van mijn facebookpagina ‘Lieve Syl’, zo blasé ben ik nu als een bericht ‘maar’ 20.000 keer bekeken wordt. Die likes, die positieve reacties, daar doe ik het natuurlijk voor. Als ik dag in dag uit stukjes zou tikken en drie man en een paardenkop zouden het lezen, dan was ik snel klaar. En zouden de adverteerders, die me nu mondjesmaat weten te vinden, ook niet geïnteresseerd zijn.
Zo simpel is dat. Iedereen heeft min of meer bevestiging nodig. Bloggers en schrijvers moeten het hebben van social media, en ook sterren kunnen niet zonder. Vloggers worden hysterisch als de WIFI uitvalt. Heel veel mensen leven simpelweg van social media. Dat is de tegenwoordige tijd.
En ja, het is gewoon leuk als je geliked wordt. Net zoals je vroeger je vakantiefoto’s onder de neus van de visite duwde, duw je nu iedereen je foto’s op social media door de strot. Met een paar verschillen. De mensen hóeven niet te kijken. Ze kunnen het makkelijk weg klikken, of ze kunnen net doen of ze het leuk vinden.
Dus ik vind: ga lekker door met het plaatsen van sportkiekjes als je je daar goed bij voelt. Ik zou het ook weer eens moeten doen. En dan bijbehorend sportief gedrag gaan vertonen. Maar de bank zit zo lekker en en de brownies in de koelkast lonken…
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Ik zie het probleem ook niet zo hoor. Net wat jij zegt: ik ‘like’ iets omdat ik het mooi of knap vind en andersom vind ik het dan net zo leuk om geliked te worden.
Alleen ik schrijf dan wel voor zo’n beetje drie man en een paardekop, maar blijf dat leuk vinden, haha!