Begrijp me niet verkeerd, dit is een luxeprobleem. Ik ben natuurlijk dolblij dat wij als gezin de mogelijkheid hebben om met elkaar op vakantie te gaan. Soms zelfs wel twee keer per jaar en dan zelfs weleens een hele week. Toch is vakantie, naast genieten en gezellig, soms ook een beetje aanpoten. Vooral voor mij als moeder.
Als wij op familievakantie gaan, doorloop ik altijd een aantal fases van gesteldheid. Dit wil ik met jullie delen, omdat er mogelijk moeders zijn die dit herkennen. Heb je nog iets toe te voegen? Dan hoor ik dat ook graag!
1. De ‘ik ben echt aan vakantie toe’ fase
Deze fase bestaat eigenlijk het hele jaar door. Ik ben altijd aan vakantie toe. Ook als ik net geweest ben. Zo’n sluimerig gevoel
2. De ‘oh, we gaan volgende week al’ fase
Maar dan ineens is het zover! Oh, volgende week al. Shit, ik moet nog kleren wassen, dingen kopen, en wat zit er eigenlijk allemaal bij het huisje? Hoe laat kunnen we inchecken? Waar is het ook alweer?
3. De ‘ik ben het overzicht totaal kwijt’ fase
Van een week voor de vakantie tot aan vertrek verkeer ik in deze fase. Ik schrijf dingen op briefjes die echt mee moeten, raak briefjes kwijt, zoek de briefjes van vorig jaar op, bedenk dingen die ik zeker weten niet ga vergeten en weet ze de volgende dag niet meer, doe boodschappen terwijl dat nergens voor nodig is… kortom complete chaos.
4. De ‘waar ben ik aan begonnen’ fase
Ik probeer zo laat mogelijk te beginnen met inpakken, omdat ik het overzicht nog meer kwijtraak als ik alles maar half doe. Ik zet dus tot de inpakdag wel dingen klaar en ik schrijf dingen op, maar ik pak nog niets werkelijk in. Ik denk wel regelmatig: ‘waar ben ik aan begonnen’
5. De ‘dit is een totale volksverhuizing’ fase
Op de inpakdag verwonder ik me elke keer hoeveel zooi er meegesleept moet worden voor een paar dagen vakantie. Dit jaar gingen we slechts vier dagen, maar het maakt niet uit of je 4, 6, 8, of 20 dagen gaat: er moet heel veel mee. Ook als je geen baby’s meer hebt. Al is het dan wel minder erg als je iets vergeet.
6. De ‘ik heb alles onder controle’ fase
En dan is het zover. De auto is gepakt, de kinderen staan klaar, de man komt uit de tuin, en het punt van gepland vertrek is daar. De vaatwasser draait, prullenbakken zijn geleegd, tijdklok zit op de lampen, het huis ziet er bewoond uit (lees: het is een teringzooi) en de konijnen worden verzorgd. Alles is onder controle, we kunnen gaan.
7. De ‘oh nee, toch niet’ fase
Meestal begint ergens in de Beneluxtunnel de eerste twijfel toe te slaan. Zat het raampje van de badkamer nu wel echt dicht? We zouden toch ook een fietsje meenemen voor de dochter? Heb ik de onderbroeken nog wel ingepakt? Tegen de tijd dat we op de bestemming zijn heb ik al zeker vijf dingen bedacht die we vergeten zijn.
8. De ‘is dit nu vakantie?’ fase
Het arriveren in een vakantiepark met drie kinderen is nog het best te omschrijven als ‘hysterisch’. Ze hebben lang stilgezeten in de auto, moeten plassen, moeten lang wachten bij de receptie, mogen het huisje nog niet in, willen naar het zwembad… En als het huisje beschikbaar is moet er direct hysterisch rondgerend worden, begint er een ruzie over de kamerindeling en wil de één alle koffers uitpakken terwijl de ander naar de speeltuin wil en de derde naar het zwembad. Want dat hadden we beloohooofd.
9. De ‘we zijn eindelijk gewend en nu gaan we alweer naar huis’ fase
Na een ruime dag zijn we meestal wel gewend. We weten de weg op het park, weten het zwembad te vinden, hebben een soort planning gemaakt, en weten wat we nog willen doen. Nog een dag later voelt het echt als ’thuis’. Maar ja, dan kunnen we langzaamaan weer gaan inpakken, want na vier dagen zit het er alweer op.
10. De ‘dat was leuk zeg, volgend jaar weer!’ fase
Goh, het was toch wel een heerlijke vakantie. Er was veel te doen, en de kinderen hebben zich vermaakt. Dit moeten we volgend jaar absoluut weer doen. Maar dan misschien ietsje langer.
11. De ‘komt er ooit nog een einde aan de was?’ fase
En dan de laatste fase, voordat de cyclus weer opnieuw begint. Het sorteren van de was en aanzetten van de wasmachine is meestal nog wel te overzien, maar dan al die was die uit de trommel komt… wat een werk. Tja, dat krijg je na een week vakantie! Dan ga je dus direct weer over naar fase 1…
Zijn deze fases een beetje herkenbaar voor andere gezinnen? Of gaat het er bij jullie heel anders aan toe? Ik ben benieuwd!
De uitgelichte illustratie komt van Shutterstock / door jesadaphorn
Lees ook: 8 tips voor een onbezorgde autovakantie met kinderen
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
- Een rare, roerige week! - 15/07/2024
Wij gaan eigenlijk nooit op vakantie, maar ik kan me er zeker wel wat bij voorstellen. Wat me ook vaak opvalt is dat een vakantie in de herinnering vaak mooier wordt.
Zeker de eerste 7 fases. Moet zeggen dat alleen met je puber op pad ook alweer een stuk relaxter verloopt dan in gezinsverband. Dat laatste stellen we ook nog maar even uit. Voelt ook weinig als vakantie nu, vrees ik..