Ik geef t gelijk maar toe: ik ben een slechte televisieblogger. Als Angela de Jong ooit met pensioen gaat, moet je mij niet bellen. De aflevering is al een halve week geleden en ik kom nu pas met een blog. Als ik iets heb geleerd van mijn Boer zoekt Vrouw blogs, is het wel dat het dezelfde avond nog moet. Maar goed, die werden ook gelezen en deze niet. Deze zijn gewoon voor mezelf. En René en zijn ouders.
Slecht huwelijk
Afvallerseiland is een plek vergelijkbaar met waar je terecht komt als je meer dan 35 jaar getrouwd bent. Eva en John lijken tenminste op zo’n uitgeblust stel. John die niet stopt met irritant doen, na 4 push-ups denkt dat hij fit is en zeker weet dat hij de beste slaapplaats heeft gevonden, en Eva die gewoon geen gezeik aan haar kop wil en even rust wil nu ze thuis weg is. Een huwelijk dat maar doorhobbelt tot één van beiden er vandoor gaat naar een andere plek. In dit geval John, hij mag het na het fixen van een kubus gaan proberen op tweede kans eiland, waar iederéén hoopt op een beter tweede huwelijk. Good for you Johnnie! En voor Eva, die dolgelukkig is nu ze in haar uppie is. Daar kwam ze voor.
Sowieso is dit geen expeditie om jaloers op te zijn. Nu was ik dat al niet vanwege al dat sportieve gedoe en het gebrek aan wc, sauna, hemelbed, poolbar en roomservice, maar in deze editie is het ook nog eens pleurisweer en is alles nat. Wat een ellende. Iemand zegt ‘neem effe koffie mee’ en ik krijg al een soort craving, kun je nagaan, ik zit hier gewoon 10 meter van m’n espressomachine. Hoe moet dat voor hen zijn?
Kamp Zuid
Kamp Zuid doet een eeuwigheid over vuur maken, waar ze vooral goed in zijn is práten over vuur maken. Maar praatjes vullen geen gaatjes! Uiteindelijk vangt praatjesmaker Jasper een enorme vis, zo een waar hij bij aanwezigheid van mobiele telefoons gelijk een selfie mee zou maken om op Tinder te knallen. En zoals met de meeste dingen bij mannen blijft er uiteindelijk, als je het wil consumeren, weinig van over.
Kamp Noord
Ondertussen in kamp Noord, mijn lievelings, gaat het prima. Mijn René maakt natuurlijk gewoon even vuur, zonder erover op te scheppen. Kok Sandra bereidt daar de lekkerste dingen op. Ja, als ik mee zou zijn zou ik in kamp Noord willen zitten. Dat Dennis het bijltje er bij neergooit, is begrijpelijk. Ik zou het al niet trekken zonder TIA klachten, dus om die te hebben in de middle of nowhere lijkt mij doodeng. Wat ik dan wel weer knap vind, is dat hij zijn rugzak pakt, zegt dat hij naar huis gaat en doelgericht een kant op loopt. Waar een boot ligt. Hoe dan? Heeft hij een morse sein verzonden? Rooksignalen? Hadden ze een paar van die signaalpijlen? We zullen het nooit weten.
Je zou het bijna vergeten, na een halfuur huiselijk geteut rondom vuurtjes, eten en een beetje gemiep, maar er moeten ook opdrachten gedaan worden. Niet veel, blijkbaar, want ineens is het dag 4. Nou ja, dan zijn de expeditieleden vast lekker uitgerust. Ze hebben er zowaar zin in zeggen ze. Na een onstuimig ritje op de boot is het zover, het decor van de opdracht wordt duidelijk. Ze gaan…… lasergamen!!
De opdracht
Nee, they’d wish. Ze gaan gewoon rennen, graven, klimmen en gooien, zoals dat hoort op een onbewoond eiland. Met bijlen in hun mond. Een eitje voor Stefano, die altijd al oraal gefixeerd was. Bij Kamp Zuid mag er iemand niet meedoen, en Dyantha offert zich op omdat ze geblesseerd is. Nobel! Ik doe dat ook constant, niet sporten omdat ik geblesseerd ben, en dat is echt ontzettend heftig. Wat wel grappig is, is dat er nu een soort oorlog is ontstaan tussen de kampen. Mensen die tot twee dagen geleden nog superklef liepen te doen (ik ken René stiekem al heel lang, blablabla NOU BRITTE JIJ WEET NIET WAT DE DORPSHOEVE IS) zijn nu aardsvijanden. Grappig hoor.
Nou ja zo loodzwaar als Nicolette elke twee seconden roept is de opdracht volgens mij niet, want uiteindelijk krijgen beide teams genoeg bijlen op de juiste plaats en blijkt ook het smijten ermee een peulenschil. Vindt althans Kamp Noord. Kamp Zuid vindt dat Kamp Noord gewoon geluk heeft gehad, want zij waren heus ook wel goed hoor, echt wel. Wel, ik vind kamp Noord gewoon beter. Ondanks dat er twee mensen inzitten die niet van mensen houden en zich afzonderen tussen de slangen.
De Eilandraad
Ook dat nog! Dit wordt weer een heel epistel. Er is een eilandraad, want er moet dus van het verliezende team (Kamp Zuid) iemand weggestemd worden. Misschien heb ik het even gemist, maar dat Sieneke slecht in de groep ligt, had ik niet door. Er is ‘mankracht’ nodig zegt Dyantha, die zelf niets heeft gedaan, en daarom gaat ze op Sien stemmen. Best gek eigenlijk want ik kan ook weinig mankracht ontdekken in Dyantha zelf, Britte en Robbert, en Yasmine was ik al helemáál vergeten. Maar goed, anyway, Sinus is de pinas. Ze moet weg. Naar huis. Wat, zoals ik na drie afleveringen Expeditie Robinson al door hebt, alles betekent behalve dat je naar huis gaat. Nee, als je naar huis gaat, dan ga je naar het eiland voor tweede, derde of vierdekans kneusjes. En daar mag je dan weer meedoen en dan moet je heel verrast doen.
Puntje bij paaltje is er dus NOG STEEDS NIEMAND WEG, typ ik me een ongeluk, is René nog steeds de held van dit seizoen en heb ik nu toch alweer zin in donderdag, omdat ik wel wil weten hoe de tweede kans kneusjes reageren op de muzikale aanvulling in hun team in de vorm van John de Bever en Sieneke. Ik hoop dat ze gaan zingen.
Tot dan!
Lees hier de vorige verslagen:
Expeditie Robinson 2021 afl. 1
Expeditie Robinson 2021 afl. 2
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Geef een reactie