Ja. Nu al. Ik heb me weer ergens aan vastgelegd hoor. Ik zéi toch dat het niks voor mij is, met mijn bindingsangst. Spreek ik af om elke week te bloggen over Expeditie Robinson, blijkt die ellende twee keer in de week te komen. Twee keer! Hoe dan! Ik heb ook nog een echte baan! Maar goed, van RTL uit snap ik het ook wel, met die 224 deelnemers. Die kun je nooit kwijt in een uurtje per week, zeker niet als je ook nog al het gemiep over ‘ik pas niet in de groep’ enzo moet filmen. Overigens zat ‘mijn’ René niet in deze uitzending, dus ik zal het kort houden, het boeit mij toch minder merk ik als er niemand bij zit die weet wie Bakker Hoek is.
2e kans eiland
Ja, een soort Vlieland eigenlijk. 2e kans eiland. Het is het nét niet. Geen Texel of Terschelling, maar toch proberen ze het. De oud-deelnemers zijn wel heel blij op tweede kans eiland, en gaan survivallen alsof ze nooit anders gedaan hebben. Ze hebben allemaal een matchende backpack en matchende solide schoenen gekregen van de sponsor*, dus ze kunnen er helemaal tegenaan. Verder zijn zij natuurlijk gepokt en gemazeld omdat ze deze ontbering al een keer hebben doorstaan. Ze weten dus precies wat er bedoeld wordt als Nicolet zegt: ‘als ik bij 1 ben sta je op de eerste plank’. Ik zou denken: de voorste. En er dus subiet afdonderen. Maar nee, de eerste is de achterste. Prima joh, iedereen wist toch dat Rob ging vallen.
*Na enige weken onderzoek, heeft mijn team kunnen achterhalen wie de prachtige matchende schoenen sponsort, namelijk: Salomon. En niet Teva, zoals in de aftiteling staat. Of misschien ook, maar de schoenen zijn duidelijk van het outdoormerk Salomon. Je kunt ze hier kopen.
Rob Geus
Die Rob, daar word je toch niet vrolijk van. Ik bedoel het is al niet echt een sprankelende persoonlijkheid. Dattie niet op een balk kan staan vergeef ik hem, maar zijn instelling helpt natuurlijk niet echt. Hij roept al dat hij het niet kan voordat hij begonnen is! Het lijkt wel een kleuter. Het enige wat hij eigenlijk kan is keukens afkraken, want koken is blijkbaar ook niet zijn ding. Nu kan ik daar óók niks over zeggen (shit. Ik lijk op Rob Geus) maar weet je, laat dan iemand anders het doen of doe het samen, dan krijg je niet gelijk overal de schuld van. Was René er maar, om nog een beetje humor in de pan te gooien. Maar helaas, die zit 4 eilanden verderop en dan bij de 35698e steen rechtsaf
De rest
De rest gaat rustig aan doen. Ze zijn allemaal ouder en wijzer nu. Er is echt niemand die zegt: toen ik vorige keer meedeed, in 1989, was ik veel te rustig, ik ga er nu vol in. Nee, ze hebben allemaal bedacht dat afwachten beter is. Niet te snel bondjes sluiten (Wietze, doe dat sws niet. Je staat niet bekend om je mensenkennis) en niet teveel de leiding nemen (Loek, kwam bij de Verraders heel ver als allemansvriend). Do heeft bedacht dat ze deze keer niet jankend naar huis gaat, wat ik niet snap, want als ik die stenen zie en die matjes die ze maken en bedenk waar zij moeten poepen morgenochtend dan zou ik DIRECT gillend naar huis gaan maar goed, ieder z’n ding.
Het enige voordeel aan een groep oud-deelnemers is dat we ze als publiek tenminste allemaal al een beetje kennen. Omdat, ja, ze dus hebben meegedaan aan Expeditie Robinson. Alleen die sporter kende ik niet maar dat zegt meer over mijn interesses. Je weet dus al een beetje hoe ze zijn, al schijnt dat niks uit te maken. Ze kunnen naar huis moeten omdat ze worden weggestemd, en dat kan zijn omdat je te goed in de groep ligt of juist niet, omdat je de leiding neemt of juist te afwachtend bent, omdat je bondjes hebt of juist niet, en dan kun je ook nog weg moeten omdat je een opdracht verliest.
Tot slot
Voorlopig blijft het bij dreigen want dit is al aflevering twee en er is nog niemand weg. Zo raakt dat eiland nooit leeg voor Kerst! Gelukkig hoeven we maar drie dagen te wachten tot de volgende aflevering, das dan wel weer een voordeel. Gaan we kijken naar de vorderingen van m’n mattie René. Hoever die is gekomen weten ze zelfs in Schipluiden niet, ondanks dat iedereen daar elke scheet van elkaar bespreekt, dus dat blijft gissen. Tot binnenkort!
p.s. de vader van René van Meurs blogt ook, hier lees je hoe hij de eerste aflevering van Expeditie Robinson heeft ervaren!
Dit is mijn verslag van aflevering 1
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Geef een reactie