Ons dorp de Lier is regelmatig in het nieuws. Er zijn drugslaboratoria, bijzondere stewardessen en en malloot die alle foto’s van Sylvie namaakt. Genoeg om het dorpje op de kaart te zetten, zou je zeggen. Maar nee, dit is niet genoeg: de Lier wil meer publiciteit. En dus stroomt het bij elke flinke regenbui compleet onder. Venetië aan de Lee is onze tweede naam.
Gisteren was het weer zover: er trok een flinke regenbui over. Zo’n rooie op de buienradar. Nu was die voorspeld, er was zelfs code oranje afgegeven. Maar die code oranje neemt bijna niemand serieus, en de laatste dagen hadden we gezien dat die regen heel plaatselijk was. Deze meneer had bijvoorbeeld nergens last van:
You’ve got to be kidding me. pic.twitter.com/RASjXTxsJH
— Samuel (@sgerrets) May 29, 2018
Nou, eigenlijk dachten we hier gewoon: dat valt alleen in Limburg. Tot gisteren was dat ook zo en dat ging prima. Rot voor die mensen daar natuurlijk, maar wel fijn voor ons. Al ‘mocht er wel weer eens een buitje vallen’ volgens de critici onder ons, want het was ‘extreem droog’ en dit zou goed zijn voor het land.
Hun gebeden werden verhoord. De buienradar maakte nog een paar rare stuiptrekkingen, maar rond 16.30 uur trok het hier dicht en zagen we de bui wel hangen. Zelf zat ik op dat moment in het zwembad, want er moet voor zwemdiploma B geoefend worden. Tijdens de les ging het al los: regen, hagel en flinke onweersbuien teisterden de Lier.
In dit binnenzwembad voelde ik me behoorlijk veilig. Ja, in tegenstelling tot met het diplomazwemmen zaterdag, toen ik bijna van m’n graatje ging. Nu wilde ik zo lang mogelijk blijven. Maar goed, de les was afgelopen, er moest gegeten worden, en ik voelde aan dat de man hysterisch was. Want zo’n kas bescherm je maar lastig tegen al het water. We moesten dus naar huis.
Rennen door de regenbui
Tijdens het afdrogen merkte mijn dochter droog op dat rennen totaal geen zin had, ze zou waarschijnlijk zo meteen nog natter worden dan toen ze net uit het zwembad kwam. Ze had een punt. Ik keek uit het raam en kon de auto’s niet eens zien. Nu had ik mijn mooie nieuwe auto in verband met krasgevaar ook nog eens achter op de parkeerplaats gezet. Geen ontkomen aan dus, aan die regenbui. Ik vertelde de kids dan ook dat ze niet hoefde te rennen naar de auto: het zou geen fluit uitmaken, we zouden doornat regenen en dat moeten accepteren.
Eigenlijk was het wel grappig, al die rennende mensen. Maar goed, ik snap die neiging als je hagelstenen van 3 cm doorsnede in je nek krijgt. Wij eindigden straalverzopen (weer eens wat anders dan bezopen) in de auto om aan de terugreis naar huis te beginnen.
Een spannende tocht! Ken je die nieuwsbeelden van die mensen die met hun auto door zo’n diepe plas rijden en vast komen te staan? Dat je denkt: tjonge, je bent echt superdom als je daar doorheen rijdt? Juist. Zulke plassen lagen er. En, wonder boven wonder kwam ik thuis. want ik ging er uiteraard toch doorheen.
Nu was ik wel zo slim om over de route na te denken. Ik nam niet de standaard route door ons lage dorp, maar reed er omheen over een wat hoger gelegen weg. Dit was, achteraf gezien, best een goed idee. Ik zal je wat beelden uit ons dorp tonen:
#wateroverlast #delier pic.twitter.com/T0VDapzqyA
— VERI (@wilxem) May 29, 2018
De brandweer is dan ook tot middernacht bezig geweest met kelders leegpompen en allerhande werkzaamheden.
Water in de kas
De kas is uiteraard niet gespaard gebleven. Nu staan de tomatenplanten op teeltgoten op kniehoogte, dus er moet wel heel veel water vallen, willen de tomaten daar last van krijgen. Wat wel gebeurt met zo’n heftige regenbui is dat de dakgoten de grote hoeveelheid water niet aankunnen, dus dat er ook vanaf boven water de kas in stroomt, ook al zijn de ramen dicht. Verder loopt het water de schuur in, waar machines en computers staan, die allemaal beschadigd kunnen worden. Dat is helaas ook gebeurd. Door de nattigheid kunnen de planten de komende tijd last krijgen van schimmels en ziekten.
Onze overburen zijn een kas aan het bouwen, op dit moment kan ik me voorstellen dat ze serieus overwegen rijst te gaan telen in plaats van potplanten:
Je doet er helaas niets aan, dit soort regenbuien. En hoewel de klimaatfanaten roepen dat het allemaal aan de opwarming van de aarde ligt, is dit volgens mij niets nieuws.
Even zoeken op internet leverde mij onderstaand filmpje op uit 1998, met een overstroming die nog stukken erger was dan deze. Ik kan me herinneren dat de grote vaarten toen dreigden over te stromen, dat we met zandzakken in de weer zijn geweest en dat de schade toen enorm was. Sindsdien zijn er veel maatregelen genomen om dit te voorkomen met waterbergingen en noodgemalen.
Watersnoodramp
De kinderen vonden het hele gebeuren spannend maar ook een beetje eng. Hardop vroegen ze zich af of dit net zo erg zou worden als in Zeeland vroeger, en of we dan op het dak van ons huis zouden moeten klimmen. En vooral: door welk raam we dan zouden klimmen? Onze trip naar Zeeland pasgeleden, waarbij ik onderweg iets vertelde over de deltawerken, had duidelijk indruk gemaakt.
Gelukkig kon ik ze verzekeren dat zo’n grote ramp niet meer kan gebeuren, dat we nu de stormvloedkering hebben, veel alerter zijn en ook veel sneller gewaarschuwd zijn door radio, tv en internet. En dat we, als mensen stoppen met hun tuin helemaal betegelen, kunnen zorgen dat het water sneller de grond intrekt waardoor we minder overlast hebben.
En ach, zo komt ons mooie dorp weer eens in het nieuws.
- Ontdek de voordelen van een aanschuifbedje in de slaapkamer - 02/01/2025
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
Geef een reactie