Je hebt er misschien nooit bij stilgestaan, maar er zijn van de momenten die aanvoelen als de spannendste minuten van je leven. Iedereen kan zich wel zo’n moment herinneren. Wel, ik heb het regelmatig, met de sport waar ik op zit. Dat zenuwslopende moment beleef ik bij bingo. Tussen het moment dat ik ‘BINGO!!’ roep en het moment dat mijn kaart is nagekeken door de spelleider. Want: het zal toch wel kloppen?
Eerder gaf ik al 8 redenen waarom bingo heel gezond is. Hierin noemde ik de verhoogde hartslag. Dit begint al op het moment dat je nog maar één nummertje hoeft. Mede-bingo-fanaten zullen zulks herkennen: ineens zie je dat je bijna bingo hebt. Het zweet breekt je uit, je handen worden klam, je wangen worden rood. Snel stoot je de buurvrouw aan: ‘we deden alleen de hoekjes, toch?’ Wat er, na enig drankgebruik, ook uit kan komen als ‘wediddenaleendehoekkjessdoch?’. Maar dat geeft niet, een goede buur begrijpt je, en stelt je gerust.
Ondertussen lijken de seconden uren te duren. Het volgende nummer verschijnt op het display. Langzaam dringt het door. Je buurvrouw tettert ‘JAAAAA! Je hebt bingo!!’ in je oor. Dan moet je nog wachten tot het nummer daadwerkelijk is omgeroepen (regels mensen. Dat bingo is een lastige sport) en dán mag je, na het aankruisen van je laatste nummer (behalve bij Haagsche Bingo, daar mag dat juist níet) heel hard BINGO! roepen.
Nu is mij dit al enkele keren overkomen, en elke keer is het weer spannend. Want na het bingo roepen, kunnen er verschillende situaties ontstaan. Allereerst kan het zijn dat de bingomevrouw je niet hoort. Nu is dat met mijn aanwezige tafelgenoten met schelle stem en juichend gespring vaak niet aan de orde. Vervolgens moet je naar voren. Even snel de broek ophijsen, hand door het haar, schuimlaag van de bovenlip (en oké, nog snel een slok tegen de schrik) en dan naar het podium.
Om die verdomde kaart in te leveren. Want dan begint het ellenlange zenuwslopende wachten. Alle nummertjes worden gecontroleerd, nogmaals gecheckt, je wordt eens onderzoekend aangekeken terwijl je je ondertussen verlekkerd bij de prijzentafel, en dan is het: ‘Deze bingo is niet goed’.
Ehm, wattes? Valse bingo? Sta ik hier nu met het zweet in mijn bilnaad op een podium voor 300 man door de grond te zakken?
Oké, dit laatste is een beetje overdreven. Ik zat keurig op mijn stoel, mijn kaart was opgehaald door de assistente, maar toch. Er schoot van alles door mijn hoofd. Dingen als ‘oké, ik ren nu huilend de deur uit’ en ‘hoeveel bier heb ik dan in godsnaam al op’ en ‘misschien moet ik een gehoorapparaat’ en ‘gelukkig ben ik goed bij stem na drie bier, dus dat zingen wordt geen probleem’ en ‘waarom heeft mijn buurvrouw niet wat beter opgelet’ en ‘zal ik voor een sinterklaasliedje gaan of toch Amazing Grace?’.
Gelukkig duurde dit slechts een fractie van een seconde. De bingomevrouw lichtte haar verhaal namelijk toe: ik had 75 aangekruist, die was nog niet geweest. En goddank leverde dat een spreekkoor op waar de plaatselijke voetbalvereniging een puntje aan kon zuigen, namelijk een eensgezind ‘jawèèèèèl, die is WEL geweest!!’ uit 300 monden.
Zo kreeg ik toch mijn prijs: een restaurantbon. En: niet veel later won ik, na een potje dobbelen (want als er twee mensen bingo hebben wordt het nóg spannender, daarover volgende keer meer) ook nog een hoofdprijs: een hele mooie sieradenset. Uiteindelijk kwam ik dus thuis met flink wat prijzen.
Maar voor de volgende keer studeer ik toch alvast een liedje in.
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Geef een reactie