Ik heb het lang uitgesteld, mijn kop in het zand gestoken, de modegrill genegeerd. Zoals altijd loop ik zo ongeveer drie jaar achter de feiten aan. Sterker nog, ik doe pas sinds kort mijn broekspijpen ín mijn schoenen, en ik denk nog na over het wegdoen van de videobanden. Ik loop dus eigenlijk meer dan drie jaar achter de mode aan. Ruimschoots.
Borrelen
Laat ik het dan maar zo stellen: ergens in de afgelopen jaren is op feesten en partijen het bord met kaasjes, worstjes en rolletjes ei met rookvlees vervangen door een borrelplank. Dat is geheel in lijn met de borreltrend. Want tegenwoordig drinken we niet meer, we borrelen. Net zoals dat we niet meer eten maar ’tafelen’.
Nu ben ik niet vies van een beetje borrelen, zoals je weet, maar het rufte mij tot nu toe weinig of de bitterballen in een schaal, op een plank, uit het vuistje of wat mij betreft al gooiend werden geserveerd. Het gaat om de inhoud, niet om de vorm, niet waar?
Vierkante schaal met hapjes
Zelf deed ik op verjaardagen vaak ‘gewoon’ een schaal (vierkant, dat dan weer wel, rond is wel heel erg ouderwets) met hapjes (kaas, worst, leverworst en dus die rookvlees met ei) waarmee ik een paar keer rondging. Uiteindelijk was ik dat dan zat en zette ik hem op tafel. Ideaal. En dit voldeed prima, dacht ik.
Maar toch, ergens, begon het te knagen. Want was ik nou niet zo’n oud wijf geworden dat weigerde met haar tijd mee te gaan? Zouden bezoekers mij stiekem uitlachen met mijn ouderwetse schaal met hapjes? Is ei met rookvlees, hoewel altijd het meest gekozen hapje bij mij op feestjes, niet hopeloos jaren ’80? Zo nét niet retro zeg maar? Was ik de volgende generatie geworden?
De borrelplank
Duidelijk: ik moest aan de borrelplank. Dus ik dacht: hop, naar de action, plank kopen en gaan. Maar nee, zo makkelijk ging dat niet. Bij de action kon ik niet slagen en bij alle andere winkels waren de planken, zo tussen kerst en oud en nieuw, finaal uitverkocht.
Nu had ik ook wat eisen: ik wilde niet zo’n ding van een meter lang (ik ken mezelf. Niet alleen heb ik geen rust tot het ding leeg is en vreet ik dan veel te veel, ook kan ik dat nooit heelhuids met hapjes van de keuken naar de kamer transporteren). Ook wilde ik er eentje met gladde bovenkant, teneinde de boel te kunnen schoonmaken en ontsmetten. Dat die dingen niet in de vaatwasser kunnen vind ik tot daar aan toe, maar schoonmaken zal ik iets waar ik eten op serveer. Zo ben ik dan ook wel weer.
Tot slot: hij moest een beetje breed zijn, zodat ik hem zonder moeite op een schaal bitterballen kan laten balanceren en zo maar één keer hoef te lopen om iedereen van lekkers te voorzien.
De ster
Uiteindelijk vond ik hem: een leuke, gladde stervormige borrelplank. Bij de HEMA. En ga er nou niet gelijk allemaal eentje kopen: nu ben ik eens een keer de bijzondere modemeid hier. Met mijn unieke ster. Trouwens, het is vast een kerstartikel dus je bent nu toch al te laat.
Nou ja. Moraal van dit verhaal: uiteindelijk krijg je iedereen met de mode mee. En: het maakt niet uit waar je op een feestje het eten op serveert, als er maar eten is.
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Geef een reactie