Ja, komt ze weer met haar ‘mijn kind is zo vroeg wakker gezeur’. Dat dacht je hè? Toen je de titel zag? Hopelijk heb je toch doorgeklikt, want ik probeer hier een positief stuk van te maken. Iets gezelligs, leuks, verrassends. Want ik kan wel chagrijnig worden van het vroege opstaan (en dat doe ik heus ook wel) maar daar hebben we allemaal niets aan.
Ik moet omdenken, zo heb ik geleerd bij de omdenkshow. Vorig jaar was ik daar met een vriendin. Omdenken in de opvoeding is wat we daar leerden, en heus, daar konden we wel een staaltje van gebruiken. We hebben ons rot gelachen om de herkenbare situaties en een heleboel tips mee naar huis genomen.
Maar goed, ik besloot het weer eens toe te passen. Want vroeg opstaan kan ook heel verfrissend, verhelderend zijn, niet waar? Zeggen mensen niet regelmatig dat er meer uren in een dag moeten zitten? Wel, ik krijg ze zomaar! Voor niets! Want mijn dochter is wakker om 4.00 uur, en ze laat niet na om mij daarover te informeren.
Ik bedacht tien dingen die ik zou kunnen doen, om gebruik te maken van deze prachtige mogelijkheid. Want ik denk in mogelijkheden hè, mensen, en niet in beperkingen.
-
Koeien melken
Om iets bij te dragen aan de natuur, de economische staat van dit land en de volksgezondheid in het algemeen, zou ik op meerdere plaatsen welkom zijn om koeien te melken. De meeste boeren die nog met een gewone machine melken (dus geen melkrobot) moeten hiervoor voor dag en dauw opstaan. Denk Boer zoekt Vrouw. Dat lijkt heel idyllisch, maar is dodelijk vermoeiend. Maar goed, ik ben toch wakker om 4.00 uur, dus ik zou dat best kunnen doen. Alleen vind ik koeien stinken.
-
Bento Lunchboxen maken
De enige smoes die ik had om geen bento lunchboxen te maken, maar de lunchbox à la loedermoeder, was dat ik geen tijd heb in de ochtend. Wel, dat excuus is nu van tafel. Ik zou de bakjes kunnen vullen met gefermenteerde yoghurt met linksgedraaide koudgeslingerde honing, uitgestoken hartjes en bloemetjes van toast en kaasjes, en komkommerkrokodillen in miniatuurversie. Dat zou kunnen, ware het niet dat mijn kinderen die onzin toch niet nassen. Die willen gewone boterhammen met smeerkaas, elke dag hetzelfde. Dat zijn ze zo gewend. Prima.
-
Als sidekick bij Edwin Evers aanschuiven
We hebben massaal medelijden met Edwin Evers, die enkele keer dat hij op televisie verschijnt of wordt geïnterviewd. Want die arme jongen, die presenteert al weet ik het hoelang ochtendshows. En moet daarvoor uit verweggistan komen, omdat hij weigert naar de bewoonde wereld te verhuizen. Wat betekent: Elke ochtend om 4.00 uur opstaan. Pfoeh, ga er maar aanstaan!
Nee, deze publiekslieveling alias knuffelplatendraaier verdient zoveel ellende eigenlijk niet. Nou, Edwin, voor mij zou dat appeltje eitje zijn hoor. Ik ben toch al op dan. En jij en ik weten: het went snel genoeg. We hebben elkaar al eens aan de telefoon gehad, tijdens de hoogtijdagen van Lieve Syl. Misschien moeten we eens babbelen?
-
Eruit zien als Gooische Vrouw
Ik dacht nog dat het door het luizenspul kwam, dat mijn haar ineens zo mooi zat. Maar ook nu ik het niet meer gebruik blijf ik complimenten krijgen. Mijn haar zit zo prachtig! Mijn kapsel werd zelfs vergeleken met een trouwkapsel. Sta ik soms uren voor de spiegel?
Ja, eigenlijk wel. Nou ja, ik heb de tijd hè, ‘s ochtends. De tijd die ik in die Bento lunchboxjes zou moeten stoppen, steek ik gewoon in mezelf. Is beter voor iedereen. Netflixje aan, lekker tutten voor de spiegel. En ja, ik zie er dus ‘s ochtends om 4.10 uur al uit alsof ik elk moment een televisieshow moet gaan presenteren. Kijk maar naar de uitgelichte foto. Net als Sylvie eigenlijk.
-
Drie blogs per dag publiceren
Het zou kunnen, drie blogs per dag publiceren. Tijdtechnisch gezien. Als ik om 4.00 uur opsta heb ik drie blogs af voordat het grootste gedeelte van de familie wakker wordt. En: in deze tijd van Sint en Kerst zijn er zat bloggers die alle tijd kunnen gebruiken, omdat ze heel veel deadlines hebben.
Vorig jaar heb ik het een tijdje gedaan, bloggen tijdens de slaapstaking van mijn dochter. Ik stond tegelijk met haar op en dook achter de computer. Geweldig voor mijn blog, ik ga als een speer in de ochtenduren. Maar ik wil het niet, niet zoveel. Ten eerste wordt het dan een overkill aan blogs en haken jullie lezers af. Ik geloof niet dat jullie zitten te wachten op allemaal speelgoedreviews en setjes kinderkleding. En ten tweede heb ik er gewoon geen zin in. Als de lat eenmaal bij drie blogs per dag ligt, komt hij niet meer lager te liggen en loop ik op een ander moment vast. Nee, doseren is het toverwoord.
-
De resterende afleveringen van the Good Wife in een week kijken
Ik sta ermee op en ga ermee naar bed, zo zei ik pas nog. Mijn favo serie op Netflix, daar kun je me echt voor wakker maken. Maar dat is figuurlijk gezien natuurlijk. Ik wil helemaal niet dat iemand me wakker maakt. Voor wat dan ook.
En verder: als ik nou tussen 4.00 en 7.00 uur zou opstaan en mijn serietje zou kijken, dan zou ik binnen een week door alle afleveringen heen zijn. En wat dan? Ik vind het juist zo leuk om naar een volgende aflevering toe te leven. Nee, ook hier is overkill niet de oplossing.
-
Een banketbakker uit de brand helpen
De tijd van pepernoten, marsepein en banketstaven is de drukste tijd van het jaar voor de banketbakkers. En het houdt niet op, want straks komen de kerstkransen en de oliebollen. Nu heb ik wel enig baktalent, zoals je eerder hebt kunnen zien. En in die marsepeinen taarten gaat een hoop werk zitten. Ik zou een nevenhandeltje kunnen opzetten in de ochtenduren. Of de familieleden met hun banketbakkerij kunnen helpen. Dan zou ik alleen mijn dochter wel meenemen, zij roept al jaren dat ze later taartenbakker wil worden. Vandaar misschien haar bijzondere dag- en nachtritme? Is banketbakkeren aangeboren?
-
Weer als verloskundige gaan werken.
De meeste baby’s worden ‘s nachts geboren. Dat is één van de dingen die mij opbrak in het werk als verloskundige. ‘s Nachts op pad, soms een paar keer uitrukken voor niets, en de vele telefoontjes. Daarbij de drukke dagen met diensten en spreekuur, en ook het feit dat ik op een vrije dag niet kon bijslapen. Want: kinderen all around.
Inmiddels denk ik: die ene nacht per week, maakte ik me daar druk om? En ik had slechts één kind in die tijd! Jeetje mina, was dat zo zwaar? Nu zou ik mijn hand er niet voor omdraaien. So what, je belt om 4.00 uur dat je pasgeborene onrustig is? Ik ben toch wakker, ik kom hem wel even wiegen zodat jij kunt slapen. En of je misschien urine verliest? Meid, ik kom even ruiken hoor, ik snap dat je dat zelf vies vindt. Ik sta dag en nacht voor je klaar. Zie je? Ik zou het zo weer kunnen oppakken.
-
Yoga of ochtendgymnastiek doen.
Er schijnen dus mensen te zijn die een uur eerder opstaan dan de rest van het gezin, zodat ze aan yoga of ochtendgymnastiek kunnen doen. Er blijken tijdschriften, websites en zelfhulpboeken te zijn die dit aanbevelen. Je zou zo energiek aan je dag beginnen, je de hele dag fit voelen en heel relaxed zijn tegenover de ochtendhumeuren van je gezinsleden. Kortom: een aanrader voor het hele gezin.
Ik heb de tijdschriften die dit adviseren verscheurd.
-
Teruggaan naar bed
Het enige dat ik op het belachelijke tijdstip van 4.00 uur voor elkaar krijg is: teruggaan naar bed. De slechtste keuze, I know. Niet omdat slapen slecht voor je is. Maar omdat ik, als ik dochter eenmaal in de woonkamer heb gezet, eten en drinken voor haar heb gemaakt, en geprobeerd heb redelijk acceptabel terug te praten, te wakker ben om direct weer te slapen.
Ik stap dus terug in bed, en voordat ik slaap is het zo rond 4.45 uur. Dan komt ze nog een keer vertellen dat ze moet plassen, dat de boot van Sinterklaas is gezonken, of dat Netflix niet werkt. Na weer een uitstapje lig ik om 5.15 uur weer. Dan gaat de wekker van de man rond 6.00 uur, en ga ik maar even plassen. En dan nog even terug tot 6.45 uur. Je begrijpt, funest voor alles wat nog maar enigszins op een bioritme leek. Maar ik kan er niets aan doen, mijn bedje roept me gewoon om 4.00 uur ‘s ochtends.
En zolang Edwin Evers, de boerin van verderop en de neef de banketbakker geen beter alternatief bieden, blijf ik dus stug terug in bed kruipen. Ik probeer het maar om te denken: er zijn vast heel veel mensen die om 4.00 uur opstaan en heel graag lekker terug in bed zouden willen kruipen. Misschien willen ze binnenkort wel een keertje ruilen…
Lisette
Iris zegt
30/11/2017 op 11:45Wat ben je toch een heerlijk wijf
Hanneke Bosveld zegt
01/12/2017 op 21:37Wat had ik jou graag als verloskundige gehad…
Jodelieh zegt
07/12/2017 op 21:06Whahahaha… geweldig… ik sta al een hele tijd tussen 5 en half 6 op (eigen keuze, kinderen moet ik in de ochtend uit bed trekken) en ik vind het heerlijk. Het is geweldig om weereven te lezen hoe andere denken over vroeg opstaan. Geweldig omschreven en vooral lekker naar bed gaan als je er zin in heb.