Inmiddels kun je ook de leukste zomerboeken van 2020 vinden op mijn site!
Ik ben weer aan het lezen geslagen! Lezen kan eigenlijk elk seizoen, maar in de zomer komt het er bij mij gewoon meer van. Misschien omdat de man het dan heel druk heeft en er toch nooit is? Of omdat de herfst en winter zich meer lenen voor een avondje netflixen onder een dekentje?
Een boek kun je mee naar buiten nemen, dat is natuurlijk fijn. Ik lees nog steeds ouderwetse boeken, lezen via de tablet vind ik vreselijk irritant en van een e-reader is het gewoon nooit gekomen. Soms koop ik een boek, maar nog vaker haal ik ze gewoon bij de bieb.
Uit de tafel met nieuwe titels pikte ik de vier zomerboeken van 2019 die mij leuk leken, die bespreek ik vandaag. Let op: dit zijn echte chicklits. Ik ben helemaal van de feelgoodromans. Het moet niet te zwaar zijn en vooral goed aflopen. Thrillers lees ik eigenlijk nauwelijks.
Ik wil met je mee – Jill Mansell
Jill Mansell blijft mijn favoriet. Ik heb alle boeken van haar al gelezen, inmiddels al 30 stuks. Eigenlijk komt er elk jaar een nieuw exemplaar uit, en bij ons in Nederland mooi voor de zomer. Dat geeft natuurlijk een fijne associatie: denk ik aan de boeken van Jill Mansell, dan denk ik aan loungen in de achtertuin, voeten in het badje en lekker onder de parasol
‘Ik wil met je mee’ is eigenlijk een goeie ouwe lovestory. Hoewel je aan het begin al denkt te weten hoe het eindigt, blijken er toch allemaal spannende wendingen in te zitten. Hoofdpersoon Mimi is weer een fijne onzekere chaoot, en in het boek leert ze van haar fouten, waardoor het best realistisch is. Natúúrlijk komt het op het eind goed, meer dan goed zelfs, maar er zijn best momenten dat ik daarover twijfelde.
Naast liefde en geluk zit er ook wel een beetje drama in dit boek, waarvan ik op momenten best een brok in mijn keel kreeg. Een mooi balans tussen feelgood en feel even wat minder good. Kortom: Jill Mansell mag zomerboeken blijven schrijven!
Voor wat hoort wat – Sophie Kinsella
Zit het bij Jill Mansell altijd goed, bij Sophie Kinsella vind ik niet elk boek even leuk. De Shopaholic-serie bijvoorbeeld vond ik té over the top, zeker de laatste delen. Toch lees ik de losse boeken van Sophie Kinsella meestal wel met plezier.
Haar nieuwe boek is weer echt een toppertje, en deze las ik dan ook binnen twee dagen uit. De hoofdpersoon Fixie Farr is zó hilarisch, daar kun je niet anders dan hardop om lachen. Hoewel sommige zaken ook wel voor wat plaatsvervangende schaamte zorgen, denk ik dat iedereen zich in haar kan herkennen. Haar excessieve pogingen de familie bij elkaar te houden zijn zenuwslopend, maar zorgen uiteindelijk wel dat het allemaal goedkomt.
Wat mij betreft echt één van de leukste zomerboeken van 2019, dus twijfel je nog, hup naar de bieb!
Het Rosie Resultaat – Graeme Simsion
Een beetje twijfel of ik deze wel kon toevoegen aan dit lijstje; het Rosie Resultaat is namelijk deel 3 in een serie over Don Tillman en zijn geliefde Rosie. Nu kun je de boeken ook apart lezen, maar er wordt wel veel teruggegrepen naar personen uit de eerdere boeken. Het was voor mij al een tijd geleden dat ik deel 2 (het Rosie Effect) had gelezen, dus ik moest ook echt weer even graven.
Valt deze in de categorie chicklit? Ja en nee. Het is een hilarisch boek, goed leesbaar en met een happy end. Als je het zo zou zeggen dus wel. Maar het is ook diepgaande psychologie: hoofdpersoon Don is autistisch, en je krijgt een inkijkje in zijn hoofd. Op een lachwekkende manier, maar zonder dat het zielig is. Moeilijk uitleggen eigenlijk.
Voor mij maakt deze serie in ieder geval heel veel duidelijk over het denkpatroon van autistische mensen. Nu is Don vrij extreem (hij wil na een onverwachte uitloop van een uitstapje geen pizza eten onderweg hoewel hij sterft van de honger, omdat in zijn gestandaardiseerde maaltijdsysteem nou eenmaal geen pizza staat) maar denk ik wel herkenbaar voor veel mensen die met autisme te maken hebben.
In het Rosie Resultaat gaat het vooral over Hudson, de zoon van Don en Rosie. De struggles waar hij tegenaan loopt op school als mogelijke autist, de vraag van wel of niet psychologisch onderzoeken, vriendschappen met anderen, en de begeleiding van een autistisch kind (door een autistische ouder). Ja, klinkt als zware kost, toch heb ik me rot gelachen. Want de situaties zijn zó grappig geschreven dat het je enorm veel inzicht geeft.
Ik kan nog wel uren doorgaan, maar eigenlijk moet je het boek maar gewoon lezen. Of de hele serie.
Nog lang en gelukkig – Cathy Kelly
Tja, pas bij het schrijven van dit artikel kwam ik erachter dat dit boek al in augustus 2018 is uitgekomen. Blijkbaar is hij nieuw in onze bieb, en lag hij daarom op de tafel met new arrivals. En omdat hij nu al op de foto staat ga ik hem toch bespreken.
Cathy Kelly is een beetje mijn plan B in boekenland, net als Marian Keyes, Katie Fforde en Jenny Colgan. Het zijn romans die zich afspelen op het Engelse platteland, en daardoor vergelijkbaar met die van Jill Mansell, maar ze kunnen er toch niet aan tippen wat mij betreft.
Dit boek speelt zich af in Ierland en gaat over drie vrouwen die door een samenloop van omstandigheden bij elkaar komen: een vrouw, haar nicht en de stiefmoeder van die nicht. Ja, snap jij het nog? Het duurt dan ook even om lekker ‘in’ het boek te komen en te begrijpen wie ook alweer wie was.
Maar dan, als je er eenmaal in zit, wil je eigenlijk niet meer stoppen. Vanuit alle perspectieven leef je toe naar de gebeurtenis waar het allemaal om draait. En, zoals het een feelgoodroman betaamt: het loopt gelukkig goed af. En ze leefden nog lang en gelukkig…
Nog op mijn verlanglijstje
Verknocht – Lisette Jonkman
Bij het speuren naar leuke zomerboeken van 2019 kwam ik nog veel meer tegen. Dus uitgelezen ben ik zeker niet! Hoog op mijn verlanglijstje staat ‘Verknocht’, de derde roman in de serie van Lisette Jonkman en de opvolger van ‘Verkikkerd’ en ‘Verslingerd’. Ik zuig alle boeken van Lisette Jonkman op als een spons, en las zowel haar andere romans als de spin-off ‘Onbreekbaar’ binnen een dag uit. Verknocht is vandaag uitgekomen, dus ik twijfel nu erg of ik hem zal kopen of zal wachten tot hij in de bieb verschijnt!
De olijfboom – Lucinda Riley
Over Lucinda Riley kunnen we kort zijn: niet alleen haar Zeven Zussen serie is een hit, ook haar andere boeken zijn heerlijk. Met iets meer diepgang dan de chicklits die ik normaal lees, en ze zorgen voor een enorm historisch besef. Ik vind het fantastisch hoe de personages in haar boeken over de wereld reizen, niet alleen in het heden maar ook in het verleden.
Op deel 6 van de Zeven Zussen serie moeten we dus nog even wachten, ondertussen kunnen we wel in de andere boeken van Lucinda Riley duiken. Ik vond de Nachtroos prachtig, en wil nu binnenkort in de Olijfboom gaan beginnen.
Kortom: genoeg te doen deze zomer! Heb jij nog leuke boekentips? Dan hoor ik ze graag!!
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
De bieb hier is een paar keer verhuisd en zit nu in een gebouw waar ik erg ongraag kom. Daarnaast hebben ze de indeling verpest. Het was al zo, dat een paar medewerkers de nieuwe boeken lazen en dan bepaalden in welke categorie het hoorde. Nu staan de boeken op categorie. Dus jouw Jill Mansel met haar 30 boekenkan over 1, 2 of 10 categorieën verdeeld zijn. Makkelijk om haar boeken te vinden? De bieb vindt van wel. Tja. En iemand als JM is wat dit betreft nogal plat, maar als je bijvoorbeeld een lange SF-serie leest, dan zwalk je tussen toekomstverhalen, toververhalen, psycholische thrillers, etc. Je boek kan dus overal staan en op het laatst heb ik het opgegeven. Keek op de normale plaats en vroeg dan aan het personeel om het voor me op te zoeken. Die moesten dan dus hele einden marcheren van de ene hoek naar de andere elders in de ruimte. Er is nog iets met dat nieuwe gebouw. Ik ben niet de enige die er niet blij van werd. Het personeel werd wat chagrijnig. Ben er dus gewoon gestopt via doodbloeden.
Van Jill Mansel herinner ik mat ze net aan de binnenkant van het draagbare was. Veelschrijvers hebben bovendien het puntje van herhalingen en automatismen. Denk aan aan Leni Saris die ik als tiener stuk las totdat het me de strot uit kwam. Jaren later nog wat gelezen en gezien dat ze op een moderne koers overgestapt was. Danielle Steel schijnt ook uit haar vaste patroon gestapt zijn: bloedmooie geestige vrouw met klein budget, een even knappe geestige man met meer geld dan gezond voor hem is en ze komen elkaar tegen. Hij steekt haar in het nieuw voor een duizelingwekkend bedrag en blablabla. Dat is 1x leuk, zo’n cinderella-verhaal, maar mij gaat dat al gauw tegen staan. Mijn moeder mocht vroeger graag zeggen: “Mijn moeder zij altijd, dat je met roomboter de straatstenen wel lekker krijgt”. Hoe was dat verhaal verlopen als de man een normaal budget had? Als ze niet allebei bloedmooi enpf intelligent en/of grappig waren? Hoe komt het trouwens dat al die bloedmooie, intelligente en grappige mensen maar geen vaste partner kunnen vinden totdat ze dan die andere hoofdpersoon tegenkomen?
Chicklit zwabbert tussen middenmoot van de toen te geroutineerd schrijvende Leni Saris en inderdaad boeken die het lezen waard zijn, dus boeken die ergens over gaan en in lichtvoetige stijl geschreven zijn..
Ben inmiddels een boel namen vergeten. Als ik me goed herinner is het Catherine Coockson die veel boeken van hetzelfde type schreef uit de mijnwerkerstijd, waarmee ze een kijkje in de toenmalige maatschappij gaf. Ze kwam zelf uit die omgeving en is langzaam opgeklommen. Eigenlijk lijkt ze me vergelijkbaar met Mary Steward die “goede boeken” schreef. Gewoon romannetjes met een tikkeltje detective-gedoe er doorheen. Het goede kwam door de goede opleiding van de schrijftster die dat tot uiting liet komen in haar romans. Ik herinner me weer dat ik omviel toen ik op de avondschool merkte dat de tranentrekker Jane Eyre, die ik in de Libelle als vervolgverhaal gelezen had, onder de literatuur viel. Later las ik dat de redacteuren veel werk hadden om hun schrijfsels leesbaar te maken. Er was toen nog geen eenduidige spelling of leerplichtwet en ze hadden niet voldoende basisopleiding om een vaste spelling te hanteren. Victoria Holt was ook een goede om je gevoel voor dramatiek te ontwikkelen. Toen het voor mij niet meer hoefde, kreeg ik een stapel romannetjes in het engels. Zat er toch nog een kleine uitdaging in. Was van een verpleegster die wat nodig had om de nachtdiensten door te komen zonder zich te vervelen maar ook zonder in een goed boek weg te zinken en de belletjes niet op te merken.
In de zomermaanden lees ik ook weer boeken. Met mooi weer en op vakantie. Je hebt een leuke lijst samen gesteld.
Staan een paar boeken tussen die ik zelf niet heb gelezen. Wel net drie boeken besteld van Charlotte de Monchy, zijn alle drie erg leuk! En verder denk ik dat ik Jenny Colgan toch ook wel wil gaan bestellen.
Merel – Lotus Writings onlangs geplaatst…De 11 beste tips tegen ochtendmisselijkheid
Wat lijken me dat goede boeken. Ik moet wel zeggen dat ik nog nooit iets van deze auteurs heb gelezen.
Ik ben net te laat met het lezen van dit artikel. Momenteel zit ik namelijk in de auto onderweg naar Schiphol! Gelukkig heb ik wel een paar tijdschriften!
Liefs,
Elles
Dat boek van Sophia Kinsella heb ik nu in huis, maar dan de Engelse versie: I owe you one. Ik heb er veel plezier in. Van Jill Mansell ben ik dan weer geen fan.
dit zijn echt leuke boeken lijkt me. ik ga je blog bewaren.
Ik heb even geen tijd om te lezen deze zomer!
In augustus leg ik examen af en met drie kinderen en een blog en een webshop die we aan het opzetten zijn is het enige wat ik lees de boeken die ik voor review voor de blog mag lezen! Hahaha
Maar ik ga er wel een paar op mijn lijstjes zetten!
Kreanimo onlangs geplaatst…Hotel de laatste kans – review spannend kinderboek
Ik vind jill mansell ook altijd al een leuke schrijfster
De boeken van Jill Mansel en Sophie Kinsella lezen Altijd heerlijk weg. Fijne boeken!