Jarenlang heb ik een kindvriendelijke inrichting van het huis gehad. Noodgedwongen, zoals de meeste moeders zullen begrijpen. Je kent allemaal wel die vriendin zonder kinderen waar je dan met je grut op bezoek bent. Meestal heb je in één oogopslag een risico-inventarisatie gemaakt: porseleinen vaas, kast met glazen deurtjes, duur tapijt, witte bank, scherpe tafelpunten. En uiteindelijk maakt je kind met een chocoladehand (want ze heeft ook een schaal chocolaatjes op tafel staan, ‘gezellig’) een duidelijke bruine afdruk op de ogenschijnlijk veilige grijze muur.
Kindvriendelijk huis
En zo komt het dat in je eigen huis kleine prulletjes naar grote hoogte verschuiven, porseleinen vazen verdwijnen en hoekige tafels worden ingeruild voor ronde exemplaren. En als het even tegenzit komt het nooit meer goed. Mijn jongste zit inmiddels op school, maar nog steeds kun je een willekeurige peuter loslaten in mijn huis. Stopcontacten zijn beveiligd, kastjes met schoonmaakmiddelen op slot en er staat niets gezelligs op tafel.
Toen wij in dit huis kwamen wonen was ik blozend zwanger van de oudste. Er was geen geld voor een nieuwe inrichting, maar we kochten wel een mooi vloerkleed. Staat gezellig onder de salontafel en je kunt er ook knus op zitten als je voor de tv wilt eten. Blijft de bank ook netjes. Ik denk dat het hooguit twee jaar duurde, toen kon het kleed de deur uit. Het begon met de kraamvisite die in de natste julimaand ooit over ons niet-geasfalteerde erf stampte en vrolijk door liep naar de huiskamer met schoenen aan. Daarna volgden de projectielbraakacties van de baby, de ‘ik trek alles van de tafel vooral als het vloeibaar is’ peuterfase en tot slot de kleuter die alleen at als hij aan de salontafel zat. Op het kleed.
Er was niets meer mee te beginnen en het tapijt ging de deur uit. Ik besloot het maar zo te laten. Aangekoekte pizza krijg je toch een stuk makkelijker van het parket dan van een kleed. En met de swiffer ben ik nu in één veeg onder de tafel door. Ook voor de kinderkamers kozen we fijn laminaat, kindvriendelijk en hufterproof. Precies wat wij nodig hadden.
Kil zonder kleed
En toch staat het een beetje kil. Zoals je ziet in bovenstaande foto. En het is ook een beetje koud. Als je je bed uitkomt en je stapt met je blote voeten op het laminaat, brrrr. Hetzelfde geldt als je lekker bij de salontafel wil zitten om gezamenlijk een pizza te verorberen. Want nu de kinderen groter zijn eten we eigenlijk steeds vaker voor de televisie. Ik weet het, opvoedkundig gezien totaal onverantwoord, maar ja, het is zo gezellig. En makkelijk. In plaats van op de koude grond zitten we natuurlijk gewoon op de bank, wat de kwaliteit van de bank niet geheel ten goede komt.
Een origineel tapijt vinden
En dus begon de zoektocht naar een nieuw tapijt. En dat is nog niet zo makkelijk! Er zijn veel winkels met keuze te over, van perzische tapijten tot moderne mondriaan-achtige vloerkleden. Maar het is het allemaal net niet. Hoogpolig is gezellig maar lastig schoon te maken, kortharig staat zo ongezellig, op wit zie je alles en op zwart zie je ook alles. En op een gekleurd kleed kun je niets meer terugvinden. Je begrijpt, ik ben niet zomaar tevreden.
Vilten bolletjeskleed
Na even zoeken viel mijn blik op vilten bolletjeskleden. Voorheen bekend door Sukhi, inmiddels overal verkrijgbaar. Ze zijn bijzonder om te zien en leverbaar in allerlei kleuren, dus superleuk voor de kinderkamer. Je kunt je kleed zelfs samenstellen in kleuren die je zelf uitkiest. Voor naast het peuterbed, zodat ze niet met die blote voetjes op de koude vloer hoeven. Of voor in de babykamer bij de commode, voor als je midden in de nacht de luier moet verschonen en je pantoffels bent vergeten.
Naast de wollen kleden worden in India ook vilten kleden gemaakt, en kleden met een combinatie wol/vilt. Welke ik nooit in huis zou leggen maar wel supergrappig vind zijn de zogenaamde ‘vilten blaadjes kleden’. Als ik de foto’s zie krijg ik gewoon zin om ze te aaien. Ik denk alleen dat er bij ons binnen no time honderden legosteentjes in zouden verdwijnen tot nooit meer ziens.
Tapijten uit Marokko en Turkije
En vanuit Marokko en Turkije komen weer heel andere kleden. Uit Turkije patchwork kleden, als je wilt in echte knalkleuren, en uit Marokko de zogenoemde Beni Ouarain kleden, gemaakt van de fijnste wol ter wereld.
Ik ben er nog niet uit. Het kleed met de autowegen moet gaan, nu staat de kerstboom erop en dan kan het kleed met naalden en al de deur uit. Maar wat voor kleed leggen we onder de salontafel? Zo’n mooie Marokkaanse of zo’n gezellige Nepalese? De prijs is pittig, dus als je er één hebt gekozen moet je het er voorlopig mee doen. Je moet er tenslotte elke dag tegenaan kijken…
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Wat leuk! Heel erg bedankt!
gr, Nikki
http://www.Sukhi.nl
Echt prachtige tapijten! Wel belangrijk dat je ze professioneel laat reinigen.
Haha, herkenbaar. Wij hebben juist met kleine kinderen verschillende, losse tapijten. Daaronder ligt een pvc vloer. Los tapijt kan je makkelijker reinigen en is toch prettiger voor kleine kinderen (als ze vallen). Vinden wij tenminste.
Erg herkenbaar, ik had alleen in plaats van pizza last van pasta vlekken Toen de oudste uit huis ging heb ik een mooi vloerkleed voor mijzelf aangeschaft bij Toele in Amsterdam!