Daar stond ik dan. De dag die ik wist dat ging komen was aangebroken. Vandaag gingen al mijn kinderen op schoolreis.
Stond ik jaren geleden nog met een flinke brok in mijn keel die grote bus met die kleine kleuters uit te zwaaien, inmiddels ben ik relaxter. De kleuters gaan ook niet meer met een bus naar een ballenbak 100 kilometer verderop, maar met de huifkar naar een boerderij in een nabijgelegen dorp. Dat scheelt.
En toch was het weer spannend. De kleinste ging voor het eerst met dus die huifkar, de middelste ging voor het eerst met een echte grote bus ergens heen, en de oudste, die ging naar een dierentuin. En daar vindt hij nou net geen pest aan.
Van tevoren waren ze ook best gespannen, als in niet kunnen slapen en wel kunnen ontwaken, namelijk om 5.30 uur al. Om 8.05 uur stonden we dan ook als eerste op het schoolplein, ze waren niet meer te houden. Gelukkig konden ze al snel de klas in en kon ik mijn plaats innemen op de zwaaiplek.
En gestroomlijnd gingen ze achter elkaar weg, de bus naar het dierenpark, de bus naar de natuurspeeltuin en de trekker met huifkar naar de boerderij. Met een lamme arm van het zwaaien kon ik naar de sportschool. Daarna een boodschapje, snel nog een stukje tikken en hop weer naar de zwaaiplek, want de eerste kwam om 14.00 uur alweer terug.
Doodmoe, met stro in haar haren en een maag vol snoep. Want de broers moesten snoep mee op schoolreis, en madam kon natuurlijk niet achterblijven. Al is dat snoep eigenlijk niet de bedoeling bij kleuters, de juf had het gedoogd. En al het snoep was op aan het einde van de dag. Na twee minuten thuis viel ze al in slaap in haar stoel voor de tv. Om na een uur bruut gewekt te worden door mij, want kind twee moest worden opgehaald.
Die kwam om 16.00 uur. Omdat de dame niet blij wakker werd, moest ze omgekocht met nog meer snoep en moest er een buggy onder het stof vandaan komen om haar te vervoeren. Toen ging het wel weer, ze deed in ieder geval leuk mee met de ‘Oh, de hele bus is leeg!’ poppenkast. Want, ja, ook kind twee bleek uiteindelijk gelukkig onder de stoel verstopt en niet achtergelaten op schoolreis, zoals alle ouders even vreesden. Het blijft een leuke grap…
Van deze zoon kreeg ik eerder via een hulpmoeder al een foto door. Hij lag slapend in de bus. Moe van alle indrukken. Later druppelde er meer informatie binnen. Zoon had, net als zijn broer, geld meegekregen. Bij grote broer was vooraf verteld dat er vijf euro mee mocht, en kregen we een richtlijn hoeveel lunch mee te geven. Bij zoon twee was het een gokje. Dus naast zijn lunchpakket stopte ik vijf euro in zijn tas. Je wilt tenslotte niet dat hij de enige is zonder geld.
We hadden hem nooit zo gehaaid ingeschat, maar hij heeft zich van zijn beste kant laten zien. Er bleken op zijn schoolreis drie eetmomenten te zijn. Tijdens de eerste eetmomenten had hij al zijn lunch inclusief snoep opgegeten. Daarna had hij de meester laten weten dat hij geen eten had meegekregen, maar wel geld. En dat hij écht iets moest kopen.
Eerst geloofde ik hem niet toen hij thuis vertelde dat hij cola en patat op had op schoolreis. Maar na bevestiging van ietwat verwonderde hulpmoeders bleek dat het klopte. Hij was patat en cola gaan kopen met de meester, omdat hij geen eten bij zich had. Het arme kind. En aangezien iedereen de chaotische acties van deze loedermoeder kent, geloofde iedereen het kind op zijn woord. Hij kreeg nog een aai over zijn bol terwijl hij meewarig glimlachte. ‘Ach, ik ben het gewend, ik ben al jong zelfstandig’ leken zijn ogen te zeggen. Hij is 6 jaar hè, mensen.
Ondanks de de cola was hij behoorlijk moe. Toch lukte het hem na de powernap in de bus om de rest van de middag wakker te blijven. Maar goed ook, meneer moest nog even proefzwemmen en dit lukte. Oudste werd ondertussen opgehaald door zijn vader, want hij kwam om 17.30 uur terug met de laatste schoolreislichting. Met nog een boterham in de trommel maar ook zijn snoepzak helemaal leeg.
Wat hij vond van het dierenpark? Mwah. Niet boeiend. Toch was het beter dan een gewone schooldag. De busreis en het snoep, daar draaide het eigenlijk om. En dat was goed bevallen
En wat heeft mama geleerd van zo’n dagje schoolreis?
– De dag is korter dan een normale schooldag. Plan dus niet teveel.
– Geef een kind van zes voldoende lunch mee. En geen geld.
– Aan het einde van de dag ben je kapot. Respect voor de moeders die mee gingen. Ik was al kapot van het halen en brengen.
– Het maakt niet uit waar ze heen gaan, als ze maar snoep bij zich hebben.
– Ik word nooit juf. En ga ook nooit mee als hulpmoeder.
– Als de bus leeg is zitten de kinderen meestal onder de bank verstopt. Doe alsof je dit niet weet 😉
Uitgelichte afbeelding schoolbus: shutterstock
- Ontdek de voordelen van een aanschuifbedje in de slaapkamer - 02/01/2025
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
Geef een reactie