De slechtste chauffeur van Nederland. Kijken jullie dat programma weleens? Ik niet, ik ga dood van plaatsvervangende schaamte. En niet alleen van schaamte, ook van boosheid. Dat er zulke idioten op de weg rijden, terwijl mijn kinderen er fietsen; ik kan er wakker van liggen. Maar ja, het is de werkelijkheid. Gelukkig ben ik zelf een ontzéttend goede chauffeur.
Nu zullen anderen dat discutabel vinden, maar echt, ik kan goed rijden. Ik houd overzicht, pas me aan aan de snelheid van medeweggebruikers, gebruik netjes mijn knipperlicht en houd me aan de regels. Ik las alleen dat 80% van de chauffeurs zichzelf een bovengemiddeld goede chauffeur vindt, en daar heb ik toch mijn twijfels over. Want echt, als iedereen als mij zou rijden dan zou het een stuk veiliger zijn.
16 rijlessen
Ik heb inmiddels al 17 jaar mijn rijbewijs. Vanaf 23 december 2002, wel te verstaan. Ik moest afrijden op de vrijdagmiddag voor de kerstvakantie. Niet echt ideaal, dat zul je begrijpen. Het was koud, donker en er stond een enorme file. Maar goed, ik moest en zou dat rijbewijs hebben. Ik was op 21 oktober pas 18 geworden, maar vond dat ik zo goed kon rijden dat ik nog in datzelfde kalenderjaar mijn roze (toen nog) papiertje wilde hebben, na slechts 16 rijlessen. Punt uit.
De wachtlijsten bij het CBR waren toen nog niet noemenswaardig, tja, die goeie ouwe tijd, en dat lukte. Zo kwam ik dus bij een goeiige examinator die vooral zin had in kerstvakantie. Hij vond dat ik een beetje luizig reed (ik vond het voorzichtig en keurig) maar ik was toch geslaagd. Hoppa. Dolblij ging ik naar huis, om er achter te komen dat het gemeentehuis pas in januari weer open ging en ik het officiële rijbewijs dus alsnog in het nieuwe jaar moest afhalen. Balen natuurlijk, maar goed, de tijd van fietsen zat er bijna op.
Hoge eisen
Hoe anders is het tegenwoordig! Op dit moment zijn de neefjes en nichtjes van mijn man bezig met rijlessen. Niet alleen zijn de wachttijden bij het CBR enorm en de lessen zijn bizar veel duurder geworden (zo’n €52,- per les, en je hebt er gemiddeld zo’n 40 nodig), de eisen zijn ook heel anders geworden. Terecht, als je die malloten in de slechtste chauffeur van Nederland ziet. Maar, het schijnt wel erg ver te gaan. Er worden vragen gesteld die voor velerlei interpretatie vatbaar zijn, en de vragen zijn onwijs moeilijk.
Ik kwam er toentertijd vanaf door een paar theorieboeken door te bladeren. Ook wist ik met mijn olifantengeheugen nog wel een paar regels van het verkeersexamen uit groep 7. Ik liet mijn zusje me een keer overhoren en hop, klaar was klara. Geslaagd met vlag en wimpel. Toch zakten er veel mensen voor hun theorie-examen, toen al.
Een theorie cursus
Inmiddels ontkom je er bijna niet meer aan een cursus te volgen voorafgaand aan je theorie-examen. Het kost immers flink wat, en het is heel zonde als je hier (een paar keer) voor zakt. Daarnaast kun je pas praktijkexamen doen als je je theorie-examen al hebt, en zo lang je theorie niet hebt zul je dus rijlessen moeten blijven nemen. Tel uit je aderlating.
Gelukkig hoef je voor een theoriecursus niet naar een zaaltje of clubje zoals vroeger (ja, zo oud ben ik al), maar kun je dat gewoon vanuit huis doen. Door bijvoorbeeld een online cursus te volgen of proefexamens op internet te maken. Zeker slim om dat te doen. Ook als je alleen maar je brommerexamen wilt halen, want ook daaraan worden al flinke eisen gesteld. Zomaar op je 16e een Kreidler kopen en wegrijden (zoals vroeger, jaja) is er dus ook niet meer bij.
Nou ja, zoals ik al zei, ik heb een olifantengeheugen. De lessen die ik heb gehad en theorie die ik heb geleerd, ben ik nog altijd niet vergeten. Sterker nog, ik hoor mijn rijinstructrice nog regelmatig in mijn hoofd als ik rijd. Oh ja, over je schouder kijken. Oh ja, elke 10 minuten in je achteruitkijkspiegel kijken.
Daarom leek het me ook appeltje eitje om eens zo’n online theorie-examen te doen. Ik bedoel, ik ben toch een prima chauffeur, en ik zou heus al die regels wel weten. Ahum, zie hier mijn resultaat:
Tja, dat valt niet helemaal mee dus. Vooral op het onderdeel ‘gevaarherkenning’ scoor ik erg slecht. De vragen zijn dan ook lastig: je krijgt foto’s en moet binnen een paar seconden vertellen of je moet remmen, je gas los moet laten of niets moet doen. Dat is toch lastig? Iets wat je moet aanvoelen, en ook door ervaring leert. Nee, met mijn gevaarherkenning is niets mis, dit examen was gewoon extreem moeilijk.
Ruitenwissers en richtingaanwijzer
Het enige dat bij mij nog weleens mis blijft gaan, is dat ik mijn ruitenwisser aanzet in plaats van mijn richtingaanwijzer. Omdat ik vlak na het behalen van mijn rijbewijs een halfjaar naar Australië vertrok, deed ik in het begin de meeste rij-ervaring op door links rijden in een auto met stuur aan de rechterkant. En ja, dan zijn ruitenwisser en richtingaanwijzer omgedraaid. De kinderen lachen zich rot als ik dat doe, want ook na 16 jaar heb ik er dat nog niet uitgekregen. Nou ja, dat is dan het enige, verder ben ik absoluut de beste chauffeur van Nederland.
Hoe lang heb jij gedaan over je rijlessen?
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Bedankt voor deze belangrijke informatie.