Ik hoop dat het goed Duits is, Syl, de titel, want ik heb niet zo goed opgelet op de Middelbare. En het is ook al weer effe geleden. Gelukkig is er nu een Duits programma op televisie, zaterdagavond, SBS6, 20.00 uur. Kan ik het weer een beetje ophalen. Maar ik kan me voorstellen dat je dankbaar bent voor die bloemen. Meid, je wordt overladen met rozen elke keer! Wat is dat toch?
Dat heb ik nou nooit. Dat ik zomaar bloemen krijg. Nou ja, ik heb van de week 280.000 plantjes gehad, maar dat is toch anders. Ik heb ze wel effe geknuffeld hoor, op mijn knieën, net als jij. Lekker op de pijp. Je krijgt dan toch meer dat gevoel, hè. Van die groene vingers. En meer. Ja, ik voel me er helemaal zen door.
En dan ben jij ook nog aan het proberen om een soort van fashion blogger te worden. Da’s hip, niet waar? Ik heb echt totaal de plank misgeslagen door mommy-blogger te worden. Heel erg 2016. Maar ja, wist ik veel. Ik doe alsnog een poging om mee te doen. Van de week heb ik die hoge laarzen al gekocht, nu heb ik een ontplofte cavia aan mijn tas gehangen. Heb jij op je andere foto’s ook. Is ontzettend 2017, toch? Denk je dat bekende modemerken nu dingen naar me op gaan sturen? Ik kom zelf meest niet verder dan de C&A, maar er is vast meer.
Over sponsoren gesproken, Syl. Ik dacht echt dat Wedden dat ik het kan gesponsord werd door Rubik’s kubussen. Man, het valt wel een beetje op hoor. Hoe er heeeeel nonchalant weer een weddenschap met zo’n kubus is. Of duizend van die kubussen. Dus ik een keer opletten in het reclameblok (normaal ga ik dan altijd bier halen. Vandaar dat ik vaak om 21.30 uur al kachel ben, komt door al die reclames) nee blijkt dat het programma wordt gesponsord door Thuisbezorgd.nl. Echt? Serieus? Doen ze dat expres? Jou daar neerzetten en dan reclame maken voor vette pizza’s en druipende kapsalons?
Nou ja, bij mij moeten ze niet wezen, ik ben al vaste klant bij de shoarmaboer. Iets exotisch als sushi hebben wij niet in het Westland, helaas. Daarom ziet niemand er hier zo uit als jij, Syl. Ik zou een moord doen voor een lekker bord sushi.
Ik heb dus weer eens goed gekeken naar je programma. En wat schetste mijn opperste verbazing? Er zat een fan in het publiek. Een FAN. VAN MIJ!!! Ze is waarschijnlijk een beetje in de war, dat ze naar jou ging kijken. Geeft niet natuurlijk. Ze zat wel te stralen van geluk toen Jan Paparazzi voor d’r neus stond. Dacht waarschijnlijk net als de rest van de wereld dat het Hans Kazan was en dat ze elk moment van de trap mocht komen rennen om aan het rad te draaien.
Goed, ik dwaal af. Ik ben eens terug gaan kijken op mijn facebookpagina Lieve Syl. Die goeie ouwe tijd, Syl. Ik weet nog dat ik deze zelfde fan van het eerste uur beschreef:
Dit betekent gewoon dat jij en ik alweer zowat een jaar samen zijn, Syl! Dat is toch ge-wel-dig?
In het kader van thanksgiving wil ik even zeggen hoe blij ik ben met onze relatie als penvrienden. Soms voelt het een beetje als veel geven en minder nemen bij mij, maar ik weet dat dit in de beste relaties voor komt. (dat weten alle tuindersvrouwen). Je voelt als de grote zus die ik nooit heb gehad. Snappie?
Anyway, ik ga eens nadenken over een mooi kerstcadeau voor je. Geloof me, als je dat ontvangt vallen die rozen absoluut in het niet. Maar dat zien we dan vanzelf op instagram natuurlijk.
Voor nu een fijne zondag, doe niets wat ik ook niet zou doen!
Lisette
Latest posts by Lisette (see all)
- 28 dingen die ik denk als ik een traktatie moet maken - 19/03/2019
- Paaseitjes verkopen - 16/03/2019
- Waarom ik soms commerciële stukjes schrijf (al dan niet gesponsord) - 15/03/2019
Geef een reactie