De IkPas periode zit erop! 30 dagen zonder alcohol, en het was een eitje. Vond ik althans, ik weet natuurlijk niet hoe het anderen is vergaan. Wat mij betreft vlogen de dagen voorbij. Of ik echt voordelen heb gemerkt? Mwah, ik ben niet veel fitter, heb geen stralender huid, en ben ook geen kilo’s afgevallen. Maar ik voel me wel goed en heb al veel van die klusjes die heel lang zijn blijven liggen, weggewerkt. Misschien komt dat toch door de nuchterheid?
Stoppen met alcohol
Omdat ik nooit iets half doe, besloot ik in deze periode boeken over stoppen met alcohol te lezen. Gewoon, uit nieuwsgierigheid, want ik zie mezelf nog steeds niet als alcoholist. Er zaten boeken bij met taaie kost, maar het boek dat ik vandaag wil bespreken was er echt één uit de categorie chicklit. Herkenbaar, vol humor geschreven, met wat zelfspot… precies waar ik van hou.
Chardonnee
Herkenbaar ja, toch wel. Schrijfster van het boek Chardonnee, Clare Pooley, beschrijft namelijk hoe alcohol haar eigenlijk best wel een loedermoeder maakte. Zij dronk altijd al graag wijn, maar toen ze thuis kwam te zitten als huismoeder werd het een beetje te gek. Elk feestje, elke vakantie maar ook elke maaltijd en eigenlijk elke avond was doordrenkt van alcohol. Ze beschrijft dat ze zichzelf geen alcoholist vond, omdat ze nooit voor het middaguur begon met drinken. Tot die ene ochtend na haar verjaardag, waarop ze met een mega-kater besloot deze te verslaan met een glas rode wijn. Om 11.00 uur. In een mok, omdat de kinderen het anders zouden zien. Toen wist ze; ik heb een probleem.
In Chardonnee word je vanaf deze dag 1 meegenomen door Clare Pooley. Stoppen met drinken blijkt nog niet zo makkelijk. Mensen kijken je raar aan, vinden je ‘saai’ geworden. Je hebt van die momenten dat je echt snákt naar een drankje, bijvoorbeeld na een zware dag, en wat moet je dan nemen?
Verslaving
Clare merkte dat ze zich in eerste instantie stortte op een andere passie: eten. Maar er gaandeweg achterkwam dat je met welke verslaving dan ook (ze had eerst al een rookverslaving succesvol ingeruild voor haar alcoholverslaving, want ja, dat het een verslaving was kon ze toch wel erkennen) eigenlijk gewoon je emoties probeert te dempen. En dingen waar je geen zin in hebt mee op de lange baan schuift. Belastingdienst bellen? Nu even niet hoor, eerst een wijntje. Doe ik later wel. De achtertuin opknappen? Ja, moet ik een keer doen. Maar niet in het weekend, dan is het tijd voor een drankje. Met mijn moeder praten over vroeger? Nee, pff, we nemen er nog eentje.
Nadat ze de eerste hobbels van het stoppen met alcohol had overwonnen (hoofdpijn, veel huilen, levendige dromen) merkte Clare dat ze fitter werd. Haar lontje werd langer. Ze kon meer hebben van haar kinderen. Ze kreeg zin in dingen. Na een feestje kon ze gewoon naar huis rijden in plaats van gedoe met taxi’s en nachtbussen, en ze voelde zich de ochtend erna nog fit ook.
Natuurlijk was het lastig, vooral op feestjes en etentjes. Wat een eye-opener was voor Clare (en voor mij ook!) was: als je een bepaald feestje niet leuk vind zonder alcohol, vind je het dan überhaupt wel leuk? En wat doe je er dan eigenlijk?
Verleiding
Het boek Chardonnee beslaat een jaar van Clares leven. Haar eerste jaar zonder alcohol. Natuurlijk was de verleiding soms groot. Halverwege krijgt het verhaal een heel onprettige wending, er gebeurt iets waardoor bijna iedereen naar de fles zou grijpen. Clare houdt zich echter sterk en laat zich niet verleiden. Na een jaar zonder wijn is ze een ander mens, en wil ze nooit meer beginnen met drinken. De ondertitel van het boek is dan ook ‘hoe ik stopte met drinken en begon met leven’.
Wat ik vind van dit boek
Ook als je geen alcoholprobleem hebt of je er niets bij kunt voorstellen is Chardonnee een leuk, makkelijk weg te lezen, en grappig boek. De schrijfster stelt zich ontzettend kwetsbaar op en dat maakt dat je je heel goed kan inleven. Ook geeft ze, in tegenstelling tot zowat alle andere alcoholisten, niet zomaar iedereen de schuld van haar verslaving. Ze zoekt de oorzaak echt bij zichzelf en pluist uit hoe het zo gekomen is. Dat, en de humor, maakten dat ik het boek in één ruk uit las. Nou ja, in ieder geval binnen de IkPas periode.
En: het maakt dat ik nu, op 31 januari, nadenk: zal ik nog wel beginnen met alcohol? Ik weet dat het bij mij niet zo gaat worden als bij Clare, want ik kan prima alleen in het weekend drinken en het ook prima bij één drankje houden, maar ja, de voordelen worden door zo’n boek toch ook wel weer duidelijk.
Nou ja, ik heb nog een dag om erover na te denken. Ben je nieuwsgierig, lees dan dit boek!
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Geef een reactie