Vandaag is het broer en zus dag. Ja, je moet het maar weten. Hadden we vroeger alleen moederdag en vaderdag (en: ‘het is elke dag kinderdag’) nu is overal een dag voor. Zelfs voor de knotwilg.
Broer- en zus dag dus. Moet je je broer een beschilderde kei geven of een zelfgeknutselde stropdas? Je zus een geverfde bloempot of een cd-als-spiegel? Nee hoor. Het is vooral de bedoeling dat je op facebook van die standaard gedichtjes deelt hoeveel je van je broer of zus houdt. Nou, aan dat soort onzin doe ik niet mee. Ik wijd namelijk een complete blog aan dit onderwerp. Dat is toch veel beter? Met bijpassende foto! En ja, rood was hip in die tijd. Evenals de goeie ouwe diadeem.
Ik heb drie zusjes, dus ik ben blij dat ik geen knutsels hoef te maken, zou ik de hele nacht door moeten werken. Vroeger wilde ik altijd een grote zus, maar ja, dat ging natuurlijk niet. Dat was ik zelf. Toen mijn jongste zusje werd geboren hoopte iedereen voor ons op een jongen, ik wilde liever nog een zusje, want dat was ik al gewend. Tja, ik was zes, dan heb je dat. Ik kreeg wel mijn zin. Het was bij ons dus één groot meidenhuishouden waarvan ik nog het meest jongensachtig was: ik speelde niet met poppen of barbies maar met auto’s en een garage.
Lees ook: enig kind, enig of juist zielig?
In plaats van een grote zus had ik gelukkig wel een grote nicht die fungeerde als inval-zus. Zij wilde juist altijd al een klein zusje, dus dit was mooi geregeld. Ik speelde thuis veel met mijn zusjes, al hadden we ook ooit wel eens ruzie. Maar dat was eigenlijk een zeldzaamheid.
Ruzie
Hoe anders is het nu bij mij thuis! Het lijkt wel of de kinderen het tot hun hoogste doel hebben verheven om ruzie te maken. Om werkelijk alles. En dan heb ik het over: wie zit er in het midden in de auto, wie mag er op de trampoline, is het waar dat je omvalt omdat je broer de verkeerde kant op ademt, etc. etc. Het zal wel een fase zijn, hou ik me voor. De één zegt dat ze teveel in leeftijd schelen, de andere te weinig. De één zegt dat het door het verschil tussen jongens en meisjes, komt de ander zegt dat het door de opvoeding komt.
Ik ga er maar vanuit dat het een fase is. En dat ze allemaal een pittig karakter hebben waarmee ze het later ver gaan schoppen. Maar het is soms wel vermoeiend..
Wat zegt je plaats in het gezin over je karakter?
Het leek me wel leuk om even op te zoeken wat je positie in het gezin zegt over je karakter. Daar is namelijk van alles over geschreven. Zelf heb ik er ook theorieën over. Op de opleiding tot verloskundigen zaten heel veel meiden die thuis de oudste waren, soms zelfs van een groot gezin. Volgens mij zijn wij zorgzaam en hebben we verantwoordelijkheidsgevoel. Klinkt dit bekend? Op de website van Ouders van nu vond ik de volgende theorie:
De oudste krijg veel aandacht. Het kind krijgt snel zelfvertrouwen en is vaal gehoorzaam. Het ontwikkelt verantwoordelijkheidsgevoel. Eigenschappen: traditioneel, ambititieus, prestatiegericht, neemt minder risico’s.
Erkenning geven en de inspanning belonen in plaats van de prestatie zijn belangrijk.
De middelste krijgt de ruimte om dingen op eigen houtje te ontdekken. Hierdoor wordt het zelfstandiger en creatiever. Als je kinderen teveel gaat vergelijken barst er een concurrentiestrijd los en gaan ze om aandacht vragen, positief of negatief (ruzie maken? Slik…) Hierdoor is een tweede kind vaak sociaal en populair in de klas: het doet moeite om aandacht te krijgen. Pas op met kinderen met elkaar vergelijken: hier worden ze onzeker van.
De jongste krijgt weer veel aandacht. Omdat je vaak meer ontspannen bent dan bij de oudsten mag het jongste kind veel meer. Deze kinderen zijn niet erg behulpzaam. Ze nemen risico’s, zijn sociaal en populair. Belangrijk is om ook bij het jongste kind grenzen te stellen.
Tja, dat klinkt mij best herkenbaar in de oren! Zowel bij mijn gezin nu als bij ons vroeger. Ik merk zelf ook dat de jongste veel meer mag, en die middelste, ach die fietst overal tussendoor. En bij ons is de oudste ook heel verantwoordelijk, net als ik zelf vroeger was.
Later is het leuk
En wat anderen zeggen kloppen ook: later is het ontzettend leuk. Met de ene zus doe ik andere dingen dan met de ander. We appen veel, en een paar jaar geleden mocht ik zelfs de bevalling van mijn eerste nichtje bijwonen. Er hoeft nu geen ruze meer gemaakt te worden, niet om aandacht gestreden te worden, en dat maakt het hele verschil met vroeger. Dit maakt ook dat de verdeling van eigenschappen hierboven nu een stuk minder duidelijk is, nu iedereen volwassen is. Al blijf ik natuurlijk de verantwoordelijke van het stel, ach, ik regel gewoon graag dingen voor anderen 😉
Ik ben benieuwd naar jullie reacties. Ervaren jullie deze eigenschappen ook zo? Herkennen jullie het bij je kinderen of bij je eigen familie?
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Leuk dat je echt aandacht besteed aan deze dag. Ik doe er eigenlijk niets mee moet ik bekennen.
Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…Smartphone etiquette
Ok ietsjes later dan 06.00u Ik zag pas gisteravond om 23.30u dat het broers en zussen dag was! Stuur ze nog wel even een apje veel plezier zondag!
Melissa onlangs geplaatst…Help, mijn kind wil niet eten! 11 tips om dit te veranderen
Ik heb die hele dag gemist, maar ik denk niet dat mijn broer me dat erg kwalijk zal nemen. In België valt die dag vast op een andere dag.
Bedankt voor de eervolle vermelding als invalzus! Jij was het kleine zusje dat ik niet had, wat was ik blij als mensen vroegen of jij mijn zusje was.
Volgende keer doe ik graag mee op zussendag als invalzus, als er tenminste niet te hard moet worden gesport!
Het viel mee, het was een quiz. En die was goed te doen ;). Maar ik hou het in gedachten!