Wie had dat kunnen denken, een jaar geleden? Dat een virus onze wereld zo op zijn kop zou zetten? Nee, we waren druk met reizen plannen, weekendjes weg regelen, feesten organiseren… Voor een hoop mensen is er behoorlijk wat veranderd. Eigenlijk is er niemand bij wie er níets veranderd is, kun je wel zeggen. Qua werk, qua vrijetijdsbesteding, qua gezinssamenstelling… Thuiswerken kan je je relatie kosten, maar als ik de statistieken bekijkt lijkt het ook voor een kleine babyboom te zorgen. Mensen maken nu misschien keuzes die ze zonder Corona niet hadden gemaakt.
Ik weet het ook niet
Wat mij vooral opvalt en wat ik fascinerend vind, is hoe mensen met deze crisis en de bijbehorende regels omgaan. Er zijn mensen in complete ontkenning, die geloven dat het virus een hoax is of verzonnen is door Bill Gates om ons te programmeren. Helemaal aan de andere kant staan mensen die zich opsluiten in huis en al maanden niemand gezien hebben omdat ze ontzettend bang zijn. Begrijp me niet verkeerd, ik heb zelf absoluut de waarheid niet in pacht. Sterker nog, ik slinger wekelijks heen en weer tussen ‘het is maar een griepje’ en ‘we gaan er allemaal aan’. Soms weet je ook niet meer wat je moet geloven. De kans op sterfte is bij Corona niet superhoog, maar dat de IC’s vol liggen vind ik wel eng. Als je jong bent verloopt Corona vaak mild, toch ken ik een aantal jonge mensen die onverwacht doodziek zijn geworden. Maar hoe groot is die kans? Moet daar alles voor op slot? Soms denk ik van wel, en soms van niet.
Hier, daar heb je het al: mijn ware aard komt boven: de eeuwige twijfelaar. Ik wil alles van alle kanten bekijken. Wil iedereen geloven, maar blijf me toch afvragen wat de waarheid is. Ondertussen houd ik me wel braaf aan de regels, want zo ben ik dan ook wel weer. Ik draag netjes een mondkapje waar dat moet (en deed dat ook al toen het slechts een advies was), ik was mijn handen en houd 1,5 meter afstand.
‘Ik geef gewoon een hand hoor!’
Als ik om me heen kijk is de interpretatie van de regels nogal… euhm… verschillend. Ik blijk me vooral omringd te hebben met mensen die heel erg nuchter zijn. Wat normaalgesproken een fijne tegenhanger is van mijn neurotische staat, maar nu wel een beetje botst. Mensen die de anderhalve meter onzin vinden, mondkapjes belachelijk en ‘gewoon nog een hand geven hoor, hou op met me’. Maar ja, daar heb je wel mensen voor nodig die er hetzelfde over denken! Ik heb regelmatig m’n hand weg moeten trekken en stapjes achteruit moeten doen, omdat ik me wel graag aan de regels wil houden. Het zal er ook mee te maken hebben dat die anderhalve meter me sowieso wel goed bevalt, haha, ik hou gewoon niet zo van mensen dichtbij.
Of de regels nou echt ergens op slaan of niet, daar wil ik niet eens op in gaan. Eerst moesten we geen mondkapje op en nu wel, dat klopt en dat is omslachtig. Maar ja, het is nou eenmaal de regel. En die anderhalve meter ook. Mijn overweging om me aan de richtlijnen te houden dat ik er alles aan wil doen om de curve af te vlakken én omdat ik vind dat ik een verantwoordelijkheid heb door mijn werk in de zorg. Ik geloof ook in het voortschrijdend inzicht: een halfjaar geleden wisten we nog niet wat we nu weten.
Mensen worden steeds feller
Wat me opvalt is dat mensen steeds feller worden. Er worden zelfs OMT leden bedreigd! Maar ook op kleinere schaal gebeurt het. Als het verplicht is om een mondkapje op te hebben bij een echo van 10 minuten, waarom moet je daar dan 15 minuten over in discussie met de echoscopiste? Je gaat toch ook niet over de andere regels in discussie? Ik heb die regels niet bedacht, maar ik hou me er wel gewoon aan. Don’t shoot the messenger weet je wel. Aan de andere kant zijn er ook mensen fel de andere kant op: die bellen ‘meld misdaad anoniem’ al op als er een keer drie mensen op straat staan te kletsen. Want door die misdadigers zitten we tenslotte al maanden thuis, en dat mogen ze weten ook! Wat ik vooral ook grappig vind is dat er mensen roepen fel tegen mondkapjes te zijn omdat bepaalde artsen zeggen dat het slecht is voor je longen en het zuurstofniveau in je bloed. Dit zijn dan mensen die een pakje per dag weg roken. Echt hoor, iedereen hoort alleen wat hij wil horen.
Na het gedoe over de regels begint nu ook een felle discussie over het vaccin: is dat wel of niet goed? Moet je het wel of niet nemen? Ja, ook door mensen die zich normaalgesproken voor verre reizen zonder discussie met van alles in laten spuiten. Ik snap er soms gewoon niets van. Ik blijf toch maar gewoon de (misschien naïeve) mening hebben dat de overheid het beste met ons voor heeft en dat we, door de regels te volgen, het snelst van de ellende af zijn. Want laten we eerlijk zijn, dat wil iedereen toch, dat het gewoon weer wordt zoals het was?
Hoewel, ik kan die drie zoenen op een verjaardag best missen.
De uitgelichte foto is van Shutterstock
- Ontdek de voordelen van een aanschuifbedje in de slaapkamer - 02/01/2025
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
Geef een reactie