Ik ben een leesfanaat, en tot voorkort was ik de enige in huis. De kinderen en de man háten lezen, of komen in ieder geval niet verder dan de krant of de Donald Duck. Lastig, want lezen is gezond en goed en nou ja, het moet nou eenmaal van de juf. Lezen in de vakantie is voor mijn kinderen dan ook altijd een pijnpunt, want het is toch vakántie? Waar ik heel relaxed in een tuinstoel zak met een boek, gaan mijn kids liever wat anders doen.
Literatuur
Maar goed, dan komen ze op de middelbare school en dan móeten ze boeken lezen. Ik had de oudste al gewaarschuwd voor een literatuurlijst met verplichte kost als Harry Mulisch en Multatuli. Hij keek vooral heel moeilijk. In het eerste schooljaar viel het mee: hij moest C-boeken hebben, waar onze bieb een speciale kast voor heeft, en ik kreeg de opdracht de dunste mee naar huis te nemen.
Dat deed ik een paar keer, en ach, het waren best aardige boeken. Als je als criterium neemt dat er een goede samenvatting online van te vinden was, waren ze zelfs perfect. Al zijn die leerkrachten van tegenwoordig daar enorm op ingespeeld en weten ze precies wat er online te vinden is. Kopiëren en plakken is dus geen optie meer. Er werd wat half gelezen, samenvattingen werden doorgenomen en toetsen werden gehaald (hopelijk leest de juf dit niet).
Boy 7
Tot nu. Er moest weer een boek gelezen, en er kwam een heuse boektoets over. Niets sjoemelen dus, want die toets maak je op school en wee je gebeente als je daarmee sjoemelt. De juffen lezen de meeste boeken zelf ook, dus zij weet precies wat te vragen. Hij moest dus aan het lezen! De biebkast bleek niet zoveel leuks meer te hebben, dus we vroegen advies aan een bevriende lerares Nederlands. Die zei: Boy 7 moet je kopen.
Dus ik doe dat dan gewoon, want zo ben ik. Het boek was verdacht dik, wel iets van 260 bladzijden, en zoon keek er wantrouwig naar. Moest hij dat HELEMAAL lezen? In echt iets van twee weken ofzo? Maar goed, die toets hing boven zijn hoofd. Om het allemaal makkelijker te maken beloofde ik dat ik Boy 7 ook zou downloaden (ik heb kobo plus) en op mijn telefoon zou lezen. Een soort gedeelde smart is halve smart.
‘Ik kan niet stoppen met lezen’
Nou, dat bleek niet nodig. Toen ik twee dagen later aan het boek begon, was hij namelijk al op bladzijde 100. Ik hoorde zinnen die ik nooit gedacht had uit zijn mond te horen: ‘ik vind het zo’n leuk boek!’ en: ‘ik kan echt niet stoppen met lezen!!’ Ik begon dus ook direct en inderdaad, wat een superspannend boek. Niet alleen voor kinderen, maar ook voor ouders.
De samenvatting van het boek zoals die op internet staat:
Een jongen komt bij in een snikhete, kale grasvlakte. Hij weet niet hoe hij daar terechtgekomen is, waar hij vandaan kwam en zelfs niet meer hoe hij heet. Tot zijn opluchting vindt hij een rugzak met daarin een mobiele telefoon. Hij wil het alarmnummer intoetsen, maar ziet dan dat hij een voicemailbericht heeft ontvangen. Tot zijn verbijstering hoort hij: wat er ook gebeurt, bel in geen geval de politie. En hij weet een ding zeker: dat is zijn eigen stem. Met behulp van de spullen in zijn rugzak gaat hij verbeten op zoek naar zijn verleden. Maar zolang hij zich niets herinnert, durft hij niemand te vertrouwen. Zelfs Lara niet. Stapje voor stapje komt hij achter de verschrikkelijke waarheid.
En echt, je blijft van het begin tot het eind geboeid. Eerst word je meegenomen in de zoektocht van deze jongen, waarna je door middel van flashbacks langzaam doorkrijgt wat er gebeurd is. Pas helemaal aan het einde van het boek weet je hoe het afloopt, de helft overslaan (zoals pubers) graag doen heeft dus weinig zin. Dat niet alleen, als je eenmaal in het verhaal zit, wíl je ook niets overslaan.
Boektoets
Uiteindelijk mocht ik niets met mijn vergaarde kennis, want een boektoets is geen boekverslag en de zoon moest dat dus alleen op school maken. Dat was appeltje eitje, natuurlijk. Het enige wat ik kan doen is erover bloggen, dus bij deze. Nederlands was tenslotte niet voor niets mijn lievelingsvak 😉
Overigens, schrijfster Mirjam Mous schreef ook het boek: ‘een loeder van een moeder’. Helemaal over mij als Loedermoeder. Misschien leuk voor de volgende boektoets?
Related Posts
Ik wou dat ik dríe pubers had
Center Parcs de Kempervennen: volop vermaak voor pubers
Pubers: 13x brutale antwoorden op clichés van je moeder
Een nieuwe winteroutfit voor de puber van Indiana Blue Jeans
Van ochtendmens naar avondmens in twee maanden tijd
Hoe je pubers van de bank af krijgt in Noord-Limburg: 3 activiteiten
Geef een reactie