Lieve Syl
Syl, wat maak je me nou? Had je niet effe kunnen zeggen dat je een zus hebt? En dat ze ambities heeft op het witte doek? Ik was bijzonder verrast. Ik weet niet hoe de rivaliteit tussen jullie is, maar wees niet bang hoor. Ik vind jou een stuk leuker. Zij is toch een beetje nep. Ik bedoel, dat voorhoofd, hallo, dat gelooft toch niemand op die leeftijd?
Duidelijk was wel dat ze even lekker vlak voor de uitzending naar de kapper was gegaan, en dat de kapster had verstaan ‘doe mij maar als Rachel Hazes’. Geeft niks, Riks was qua kapsels toch niet zo heel kieskeurig. Het ging hem ook vooral om de binnenkant. Maar ja, dat zeggen die boeren allemaal.
Boer zoekt vrouw, dus. Waarom ik dat kijk? Geen idee, ik vind er geen zak aan. Gelukkig is er twitter. En omdat ik 40 minuten achterliep (iets met kinderen die niet naar bed te rammen waren) kon ik via twitter alvast een voorproefje krijgen van de hilarische zaken die me te wachten stonden. En het was me wat!
Kokerrokjes
Zo had boer Marc, de publiekslieveling, tien blonde kokerrokjes uitgenodigd. Nou ja, 9. De leukste had hij gevraagd via Skype mee te doen. Hoorde ze het belletje niet en kon hij er paar minuten bijsmokkelen op kosten van de publieke. En wij maar belasting betalen, Syl. De kokerrokjes vertelden voluit over hun reizen van Afrika tot in Amerika, van op de Himalaya tot in de Woestijn. Prima voor Marc, want na een wedervraag (wat is een goede eigenschap van jou?) Bleef hij 4,5 minuut stil. Tot de miep, die haar tijd zag wegtikken, wanhopig uitriep dat hij dan wel rustig moest zijn. Naar haar concullega’s verdraaide ze het vervolgens tot: ‘ik kon erg goed levelen met hem maar dat duurt wel even’. Oftewel: doe geen moeite bitches, he’s mine. Nou, echt gezellig.
Marc had zo’n diepe frons dat hij Yvon smeekte om een spuitje botox. Je zag haar denken, shit, verkeerd gematcht. Mevrouw Botox zat natuurlijk bij Risk. Riks. Kris. Nou ja, whatever, je verstaat hem toch niet. Of zoals @Erictiel hem citeert op twitter: ‘mn knnn dr ttn ddrk neennn..wie..nmn rt wrdn……’ Tja, dat stond niet op de bingokaart! Wel ‘ik heb iets voor je meegenomen’ ‘het is echt superleuk’ ‘Oh, zijn de vijf minuten nu al voorbij? Het lijkt veel korter’ ‘Hij is echt heel leuk’ en ‘Mijn paard is mijn alles’…
Vierkante gatenboor
Riks niet. Die heeft een hekel aan paarden en zegt dat ook gewoon. En zijn date maar doorhinniken. Sowieso wordt Riks niet gehinderd door enige sociale vaardigheden, getuige zijn uitglijder tegen de weduwe (waarom heb jij geen kerel?) en het feit dat hij totaal niet van slag is van deze faux-pas. De volgende date past beter bij hem, die heeft in plaats van paarden een soort bouwmarkt. Ze vertelt vol trots over haar cirkelzaag, rechte zaag en vierkante gaten boor. Kijk, dat zijn nou gesprekken waar Riks van opfleurt.
Maar de klapper is toch wel je zus, Syl. Jeetje. Speciaal gekapt, gegrimeerd en met een wit bloesje. Zelfs Riks snapt dat zij nooit strunt zal scheppen. Dat ze praat als een minion lijkt hem ook niet te deren. Deze moet hij hebben! Het scheelt ook natuurlijk dat ze geen banaan voor hem mee heeft genomen, al zou dat wel mooi in lijn zijn met het bosje onkruid met maiskolf dat de dames terug krijgen van Riks. En ook al doet zuslieft haar haar in een frivool staartje als ze (awkward) de fotoboeken van Riks onder haar neus geschoven krijgt, bij de keuzeronde staat ze weer in vol ornaat klaar om de winst in ontvangst te nemen. Petje af hoor, Syl, kunnen wij nog een puntje aan zuigen! En gelukkig zien we haar terug volgende week. Riks is sowieso niet zo kieskeurig, tussen zijn gekozen dames staan zowel typjes ‘naaldhak gehaakte omslagdoek’ als typje ‘er hangt nog een matchend windjack voor jou in de kast’.

Biertje
Neem David, die zet pas echt de bloemetjes buiten. Hij blijft lachen, ook al heeft hij de schurft aan paarden, en blijken drie van zijn dates paardengek. Het uitgedroogde meisje dat hem smeekt om een wijntje negeert hij vakkundig, maar de dame die in haar brief om een versgetapt biertje vraagt wordt direct in haar wens voorzien. Sterker nog, David neemt ook gelijk een vaasje, en aan zijn postuur te zien spuugt hij er niet bepaald in. En maar lachen. Das meer mijn type, Syl! Zijn paardenhaat verdwijnt als sneeuw voor de zon als de drie lekkerste wijven van paarden blijken te houden. ‘Daar moet ik maar aan wennen’ lacht hij vrolijk. Hoewel hij vooral een zwak lijkt te hebben voor de dame van de nummertjes. Samen nummerborden optellen, dat schept pas echt een band.
De zussen van grote Texaan Olke hebben voor hem een clubje dames van het type huishoudbeurs uitgenodigd. Zijn eis (niet ouder dan 40) hebben ze opgevat als ‘probeert er niet ouder uit te zien dan 40’. Het feit dat de dames pim pam pet spelen zegt hierin eigenlijk genoeg. Het accent doet er niet toe, als ze maar een accent hebben. De zussen hebben er zelfs voor gezorgd dat er van elk accent één is. Yvon gaat er ook extra Brabants van praten. Verder zijn het bijzondere typjes. De één raakt niet uitgepraat over tornado’s, de ander begint al te grienen als je het woord ‘kleinkinderen’ zegt en de derde heeft een pittig paars kapsel genomen, speciaal voor D-day. Voor Olke maakt het allemaal niks uit, als hij ze maar lekker veel zoenen kan geven. En kan knuffelen. Uiteindelijk vallen de vijf met de meest onnatuurlijke haarkleuren af.
Fotomodel
Ja, en dan Herman. Goed op weg om de nieuwe publiekslieveling te worden. Wat een schatje! Ik bedoel, hij is niet bepaald Brad Pitt, maar kom op zeg. Dat je zó diplomatiek tegen een meisje kan zeggen dat ze keihard tegenvalt als je haar vergelijkt met haar modellenfoto, dat verdient een nobelprijs. En dat voor een boer! Je begint je af te vragen of híj niet is ingehuurd door de publieke voor de kijkcijfers. Ik heb ook vijf keer moeten terugspoelen hoor, voordat ik doorhad dat zij het model was. Mijn man is nu nog niet overtuigd.
Goed, zijn meisjes zijn allemaal behoorlijk oraal gefixeerd, met die blaasinstrumenten. De ene bespeelt zelfs de flugel. Al zou ze een stuk losser komen als ze het gewoon op zou drinken. Anyway, er blijken dus nog tien meisjes te bestaan in dit land die nog nooit geknuffeld hebben. Lijkt mij een ideale situatie, je kunt stier Herman nog kneden en vormen naar jouw hand. Ik krijg bijna spijt, Syl, dat ik niet heb geschreven. Maar ja, ik speel niet in een orkest. Onderling blijkt bij deze dames, in tegenstelling tot in de andere clubjes, helemaal geen bitchfight maar een hoop herkenning. Een soort lotgenotencontact.
Sleur ze in de sleurhut
Uiteindelijk kiest ook onze Doctor Love, want die caravan is natuurlijk niet zomaar gekozen, zijn vijf deernes uit. Twitter valt massaal over hem heen, want waarom koos hij niet voor Anke? Uiteindelijk is er een twitteraar zo slim om een foto van Anke te plaatsen. Oh, die bedoel je. Ze blijkt een heuse fanclub te hebben. Anke heeft geen bril, dat is de enige reden die ik zou kunnen bedenken. Ik ga trouwens pas namen leren na de derde uitzending, je hecht je anders zo hè, en dan moet je alweer afscheid nemen…
En zo komt het, dat we ons nu weer een week druk gaan maken over dit programma. Wat zouden ze volgende week gaan doen? Kantklossen? Een kookworkshop? Een escaperoom? Hoe loopt het af? Op straffe van €25.000 zijn de monden van de deelnemers gesnoerd. Het blijft dus bij gissen… gelukkig is er twitter! Ik nodig jullie allemaal uit om volgende week mee te kijken en live verslag te doen op twitter onder vermelding van #bzv. Ja Syl, jij ook! Want het allerspannendste is natuurlijk hoe je zus het ervan afbrengt. Voor je het weet zit ze in Canada, hebben we er een vakantie-adresje bij.
Zoals Riks zou zeggen: tut vlllgnduh whaek!
Haha haha hilarisch! Ik kijk geen bzv maar door jouw verslag neig ik er naar toch even terug te kijken. Met Twitter ernaast 😉
Prachtig! Wat een topstuk! Alle dingen die me opvielen heb je echt schitterend verwoord!
‘Dat ze een stem heeft als een minion’. Hahaha! Dank voor dit mooie stukje