Ja hoor mensen. Hier is ‘ie weer, de goede oude blog. Mijn oprechte excuses dat ik vorige week het lef had om naar een land buiten Europa te vertrekken. Ik neem altijd braaf mijn chromebook mee op vakantie, speciaal voor jullie, maar ja als je dan de uitzending niet kunt kijken, wordt bloggen lastig! Ik zal vanaf nu netjes thuisblijven tot dit seizoen is afgelopen. Een aantal van jullie hebben vorige week wel mijn eerste podcast over boer zoekt vrouw geluisterd, dank daarvoor. Dat was leuk en spannend om te maken 🙂
Betekent ook dat we veel te bespreken hebben. Want vorige week zijn er al definitieve keuzes gemaakt, deze week volgen de laatste definitieve keuzes. Voor mij zaten er wel wat verrassingen tussen, en voor jullie?
Haico
Als het over de vijf liefdestalen gaat, dan spreekt Haico Chinees en Jasmijn Fries. Ofzoiets. Man, man, man, wat ongemakkelijk. Op meerdere media heb ik al de vergelijking met het ’theekopjesmoment’ van een aantal jaar geleden voorbij zien komen. Natúúrlijk had Haico Ellen moeten kiezen, maar ja, die man is al jaren alleenstaand en dan is een mondige vrouw als Ellen veel te spannend. Deze wijsheid heb ik overigens niet zelf bedacht, want ik dacht met heel Nederland dat hij Ellen zou kiezen. Gelukkig heb ik mensen om me heen met mensenkennis.
En dan kom je met een onwillige twintiger terecht in het troosteloze Arhus. Het Alphen aan de Rijn van Denemarken. Waar je van de productie ijs moet eten, wand moet klimmen en naar een pretpark moet. Nou, wat een lol. Ondanks dat Haico de polyglot (zoek maar op) op het gebied van liefdestalen is (hij spreekt ze allemaal), is er niet door de muur van Jasmijn te breken. Volgende week op de reünie zien we Haico’tje lekker alleen denk ik zo
Claudia
Ineens is Claudia het zat. Ze weet het, en wil niet langer wachten. Wat fijn voor die mannen dat ze niet zo’n slopend televisiemoment door moeten. De man met de zeis moet het erf verlaten, dat doet hij met verve en een glas champagne. Vervolgens wordt er geknuffeld tot het ochtendgloren in huize Claudia. Wat een spontaniteit ineens!
En ach, wat moet die grijze man (René. Toch?) blij zijn dat hij niet als een kersenboom op het strand van Deauville hoeft te gaan staan, in het natte zand. Wat dat betreft past de coach beter bij Clau. Grappig om te zien hoe zij ineens helemaal loskomt. Zo relaxed, spontaan en blij. Wat een leuk stel zijn deze twee! Dat ze dezelfde liefdestaal spreken blijkt wel uit de vooruitblik: zij zijn bij de reünie nog bij elkaar.
Bernice
Wat Bernice vond van het hele avontuur? Het is haar niet tegengevallen. Nee, absoluut niet. Alleen het was wel veel moeilijker dan ze dacht. Is precies wat wij mensen verstaan onder tegenvallen, maar ach, ik zal wel weer een andere taal spreken. Op het gebied van liefdestalen is ons Bernice nog wat analfabetistisch, als dit een woord is. We konden allemaal bedenken dat dit veel te veel voor haar was, zo net uit huis en dan drie mannen op bezoek.
En: we kunnen allemaal roepen wat we willen, maar dat ongemakkelijke theekopjesmoment heeft zij toch maar mooi ontweken! Ik vind het best een coole move om iedereen naar huis te sturen. Oprotten nou, ik heb geen man nodig, ik moet aan het werk! Steek die maar in je zak, moeders. Bernice redt zichzelf wel.
Richard
Er is dit jaar bezuinigd op de citytrip, de boeren blijven in allemaal eigen land. Hoewel, bij Richard en Robin zijn kosten noch moeite gespaard op de kamer. Een knots van een kamer krijgen die zeg! Dat Ri en Ro dezelfde liefdestaal spreken lijkt me duidelijk, al weet Richard eigenlijk niet wat dat betekent. Nou, dat heb ik gegoogeld en de vijf liefdestalen zijn positieve woorden, tijd en aandacht, cadeaus, dienstbaarheid en lichamelijke aanraking. Precies, alles wat Haico doet. Maar Ries dus ook! Wat ook grappig is: naarmate de citytrip vordert zie je ze steeds dichter tegen elkaar aan kruipen en worden de plannen voor de toekomst steeds concreter. Heerlijk om te zien hoe ze onverschrokken hand in hand over de hangbrug des doods lopen. De taal van lichamelijke aanraking spreken ze het best.
Eén klein dingetje, ik wil eigenlijk niet zeiken maar ik moet het toch even kwijt, ik spreek namelijk ook de taal des tuindersvrouwen: dat telefoontje dat Ries krijgt, terwijl ze net zijn aangekomen en champagne staan te drinken op het balkon? Waarvan Richard zegt: ‘ja, dat hoort er nou eenmaal bij?’. En dat Robin dan zegt ‘geeft niet?’. Rode vlag. Meer zeg ik niet.
Piet
Dan Piet en Anke. En och, wat zijn die twee leuk samen. Althans, als Piet doet wat Anke zegt. Nu vindt Piet het allemaal wel ‘best’ en dat scheelt enorm. Anke heeft lekker de wind eronder: ze concludeert dat ze Piet nog veel te leren heeft. Dansen bijvoorbeeld, want daar bakt hij echt niks van. Ook weet hij niet wat barok is (beelden, die zijn toch barok? Beelden?) en hij is nog nooit in dat ene ding in Rotterdam geweest waarvan Anke de naam eigenlijk ook niet meer weet. De markthal, Anke, en laat die man gewoon aanvallen op zijn taart als hij honger heeft. Wat nou wachten tot de cappuccino er is.
Ik weet het niet. Als Piet het fijn vindt om zich te laten leiden en alles ‘best’ blijft vinden, kunnen ze best een end komen. Maar ik schat deze Piet toch wat zelfbewuster in, en ik vraag me af hoe lang het duurt voordat hij beseft dat hij ook een mening mag hebben. Zullen ze samen zijn volgende week?
Nou ja, zo zijn we toch weer tot een mooi einde gekomen. Voor mijn gevoel gaat dit seizoen veel sneller dan andere seizoenen, maar ik heb de afleveringen niet geteld. Zou dan volgende week de laatste aflevering zijn, en betekent dat dat ik daarna weer op vakantie kan? Zou leuk zijn. Tot volgende week!
De uitgelichte foto is van Linelle Deunk, KRO-NCRV
Geef een reactie