Zo, daar zijn we weer. Hondsmoe ben ik van het kijken naar al die activiteiten. Twee activiteiten per boer, waarvan eentje met eten. Ga er maar aanstaan om elke keer iets origineels te verzinnen wat ook nog leuk is om naar te kijken. Inderdaad, weer niet gelukt. De kijkcijfers van Boer zoekt Vrouw zakken dan ook hard in! Ik heb wel wat suggesties voor leukere activiteiten, maar ik vrees dat dit niet KRO-NCRV waardig is, dus we moeten het er maar weer mee doen.
Claudia
Voor ons Clau had de productie zich er heel makkelijk vanaf gemaakt. De Polen een dagje afgebeld zodat Clau met d’r harem asperges kon komen steken. Na een stukje mansplaining lukte dat vrij aardig, zo goed dat de buit mocht worden opgegeten. Met het koken mag Clau de supervisie doen en die rol vervult ze met verve. Ik denk dat dit een tactiek van haar is, om te kijken hoe goed de mannen tegen kritiek kunnen. De ene die direct begint te huilen, ligt eruit. Ik steek er ook nog wat van op, want ik wist niet dat je asperges alleen in hun eigen vocht kunt koken! Zo jammer dat dit in september wordt uitgezonden, tegen de tijd dat de asperges er weer zijn ben ik dit vast en zeker vergeten.
Bob de broer van Rob krijgt nog een kans om zijn gitaar mee te nemen want hij mag naar Frankrijk, samen met René en Paul die is uitgekozen door de productie.
Richard
Fietsen. Door een kas met kerstbomen. En daarna een mime-workshop. Van alle boeren had Richard duidelijk het kortste stro’tje getrokken. Maar Ries is gewend aan behelpen, en stort zich er vol overgave in, alsof het een Oostblokflat betreft. Of hij de dames echt goed heeft leren kennen weet ik niet, want dat hij voor de drie blondsten zou kiezen zat er natuurlijk al dik in. Wel heeft Robin nog even de cruciale test ‘stoïcijns blijven lachen terwijl je omstanders grote hompen vlees van hun prikker ragen’ moeten doorstaan, en dat deed ze met glans. Ik moet zeggen dat ik Ries best leuk vond overkomen dit keer. Het is dat ik al bezet ben, anders zou ik zowat richting Slowakije racen. Heel benieuwd of hij nog zo leuk is in zijn eigen omgeving, dat gaan we volgende week te weten komen.
Piet
Wat mij dus serieus een keer leuk lijkt? Pottenbakken. Eigenlijk was ik gewoon een beetje jaloers op de vrouwen van Piet. Verder hoefde Piet geen vragen te stellen, want het pottenbakken brengt de ware aard van een ieder naar boven. Anke die maar blijft kletsen, Eugenie is de ondeugende, Gea is wild en snel en Adrie is oma. Er was er nog eentje, maar die maakte geen indruk, dus die nam Piet niet mee. En in gewauwel over kleinkinderen had hij ook nog geen zin. Die eerste nam haar verlies trouwens ook heel volwassen op, door direct op nationale televee te roepen ‘ik ben natuurlijk nog te jong voor je!’. Ja, zo kun je alles recht lullen.
Anyways, ik ben wel heel blij voor Piet. Niet per se voor mezelf, want ik ben nu al moe van Anke en ze komt niet eens bij mij logeren, maar aangezien zij door de productie is uitgekozen vrees ik dat we er nog wel even aan vast zitten. Wordt vervolgd in het mooie Duitsland.
Bernice
Kijk, klimmen bij Adventure City. Ook dit is een prima activiteit. Ik ga hier af en toe met mijn kinderen klimmen en het parcours is zeer uitdagend. Zo ook voor ons Berniesje, die het allemaal wel spannend vindt. Voordat we hier commentaar op gaan geven: het is ook spannend, zelfs ik vind dat, en ik sta nooit tegelijk met vijf vrijgezelle mannen op een platform. Dan zou ik helemaal knikkende knieën krijgen. En het mag niet, want als er niet gefilmd wordt, mag je maar met maximaal drie man op een platform. Ondanks de samenklontering stelt Bernice weinig vragen aan haar gasten. Waarom ik dit nog opschrijf weet ik eigenlijk niet, want er is vrijwel nog nooit een boer geweest die veel, scherpe of zinnige vragen stelde, laat staan dat alledrie.
De fotografie-opdracht blijkt wel ideaal om de mannen stuk voor stuk de bosjes in te kunnen sleuren, en Bernice maakt de keuze voor de drie meest enthousiaste mannen. Op naar Zweden!
Haico
Tot slot onze goede oude Haico. Nou ja, hij is helemaal niet oud. Nee, ik ga niks zeggen over zijn kapsel, daar is genoeg over gesproken. Het zal mij ook jeuken, al heeft hij een paarse hanenkam. Ik ben vooral onder de indruk van de hoeveelheid taart die er naar binnen gaat bij iedereen. Ik zou daarna urenlang met een suikerdip voor pampus liggen. Misschien is dat ook de reden waarom de vier dames vrij rustig zijn tijdens de activiteit. Alleen Melanie is druk met aandacht opeisen, wat haar op een enkele reis terug naar huis komt te staan. Dat Ellen mee mocht wisten we al, Wendy en Jasmijn hebben we nog nauwelijks horen praten. Al kan dat dat ook zijn omdat ze in een vacuüm plastic tent gestopt waren. Wie er uiteindelijk bovenaan prijkt op Haico’s bokketlist? Ik ben benieuwd!
Gut, wat fijn dat we dit weer gehad hebben. Nu wordt het pas echt feest, als de logeerpartijen gaan beginnen. We hebben al een kleine glimp mogen opvangen van de verbijsterde dames in Slowakije, van CamperEllen die in haar eigen huis komt logeren en verder laten we het maar over ons heen komen. Het goede nieuws dat Adri is gestopt met huilen heeft ons zojuist bereikt, dus we kunnen stoppen met dijken bouwen.
Tot volgende week!
De uitgelichte foto is van Linelle Deunk, KRO-NCRV
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Geef een reactie