Hè, in deze aflevering waren eindelijk de keuzemomenten van de andere boeren. Werd er dan toch spannende televisie gemaakt? Tranen? Bitchfights? Liefdesverklaringen? Ik kon niet wachten.
Je merkt altijd dat het een stuk makkelijker gaat bij de boeren als er een vrouw minder is. Iets van drie is teveel ofzo. En dat is te hopen, want het loopt behoorlijk stroef bij onze lieve boeren. Vandaag mijn verslag van aflevering 6. Met natuurlijk de belangrijkste vraag: blijft mijn geliefde Westlandse Sister Maaaaaraaaa erin?
David
Jorien weet zeker dat David niet voor alle dames evenveel voelt. Ze zegt het heel zelfverzekerd, terwijl ze voorin de auto is gekropen, naast die leuke boer. Verder zien we in deze aflevering niets van David. Waarschijnlijk is de cameraploeg in Roemenië met al die zeikregen in staking gegaan en hebben ze de eerste de beste wellness opgezocht. Het zwembad van Deef, wat bij de vorige aflevering nog leeg was, is nu vol. Regen, regen, regen.
Bij Deef denken alle dames dat ze mogen blijven. Hier in ieder geval geen meiden die gillend wegrennen, wat bij de rest van de boeren wel voor de hand ligt. Alleen David wil gillend wegrennen. Hij heeft met alle dames iets! David is een pleaser en wil dat iedereen hem leuk vindt. Vind je het gek in dat troosteloze kutland, denk ik dan. Alle warmte is welkom! En zegt Yvon in elk seizoen dat de boeren te weinig flirten, David krijgt op zijn lazer. Nu is er juist teveel geflirt. Hij geeft de arme meisjes valse hoop. Want hij doet alsof hij iedereen leuk vindt. En dat is ook zo!
De spanning is om te snijden tijdens het keuzemoment. David durft zijn meiden niet eens aan te kijken. Uiteindelijk hakt hij de knoop door en gooit het op tafel. Jorien, die dacht dat ze de boerinnentitel al in de pocket had, moet wieberen. Naar het zonnige en altijd fleurige Nederland. Jorien beseft het nog niet, ze zit nog in de ontkenningsfase, zo zegt ze zelf. Maar in de aftiteling zie je dat ze op Schiphol toch wel heel hard moet huilen. Arme meid. Kijk eens rond in Nederland. Geen handvol, maar een landvol.
Herman
Herman bakt weer taart. Serieus, Heel Frankrijk bakt is er niets bij. De dames mogen helpen, maar Herm houdt de leiding. Het wordt taart met hagelslag, Franse slag taart. De meisjes voelen zich compleet op hun gemak! Herman maakt lekker oogcontact tijdens het eten en voelt van alles kriebelen. Luizen misschien? Hij vraagt de dames of ze altijd hun haar los hebben. Zelf heeft hij tenslotte ook dansende lokken, moet je toch mee oppassen. Hij heeft kriebels voor allebei, maar dat maakt Herm niet uit. De dames kirren verrukt bij de babyfoto’s van Herman, toen had hij al bakkebaarden. Het lijkt ze niet te deren, ze zijn verliefd.
Het gaat zo goed en is zo gezellig, dat ik verwacht dat ze met zijn drieën blijven, Herm en zijn vrouwen. Als trio. Maar dan in de betekenis van one two trio. Lekker zingen over juffrouw Toos en tien kleine tuinkabouters. Mochten ze ooit een invaller nodig hebben bij un deux troio, dan ben ik beschikbaar, zie de uitgelichte foto. Ik fluit graag, maar de tamboerijn kan ik ook.
Brommers kieken
One two trio doet samen de boerenkool in bad, en in een zakkie. En ze blijven maar lachen en over koetjes en kalfjes praten. Echt diep gaat het niet. Pia, ben je blij dat je bent ontsnapt? Een van de meisjes (sorry, die namen. Blijft lastig) wordt tijdens het koken door schoonmoeders weggestuurd om melk te gaan halen bij Herman. Melk halen. Je weet wel. Als in: brommers kieken. Hop, de hooiberg in. Maar nee, ze snapt de hint niet. Ze komt netjes, binnen vijf minuten, terug met een kannetje melk. Wat moet moeders in godsnaam met melk bij boerenkool? Dat kook je in water! Weer een moment verpest! Ik begin te begrijpen dat Herm nog nooit een vriendin heeft gehad. Aan zijn moeder ligt het in ieder geval niet.
Moeders begint een beetje te vissen. Zodat ze straks haar voorkeur door kan geven aan Herman. Wie snijdt het beste de boerenkool? De dames kunnen het zonder problemen vinden met de schoonfamilie. En hebben geen moeite met het minimale stukje rookworst dat ze krijgen. Samen spelen, samen delen. En nooit meer naar huis!
Olke
Olke kan het niet alleen, kiezen. Hij laat pappie en mammie mee lunchen. Hij knikkert na de laatste happen zijn ouders al snel de deur uit om weer met de dames samen te zijn. Zogenaamd. Maar als de ouwetjes gaan weet hij niet hoe snel hij achter ze aan naar buiten moet rennen om ze voor hem te laten kiezen. Harriet zal van ouwe Gerrit moeten veranderen, wil ze in de familie passen. Ze mot dan gewoon vlees eten. Moeder Wiepskie vindt dat hij er gewoon maar één moet kiezen, het went vanzelf. Wijze raad van ervaringsdeskundigen.
Op zijn schommelstoel overdenkt Olke zijn zonden. Sandra krijgt elke week meer rimpels, maar toch wil ze blijven. Ze vindt Olke geweldig, maar daarin is ze niet alleen. Ook Alberdien ziet het helemaal zitten met die lieve Ol. En lieve mannen zijn er maar weinig, zo zegt ze. Misschien moet ze eens buiten Friesland kijken, als ze terug is? Ook Harriet gaat ervoor. Olke heeft na zijn stukgelopen huwelijk ontdekt dat hij vrouwen meer aandacht moet geven, hij doet zijn best, zo zegt hij tegen Yvon. Maar het blijft lastig. Koeien loeien toch harder. Yvon heeft iets teveel Goedele on top gekeken en raadt hem aan te knuffelen. Veel te knuffelen. Dan volgt er vanzelf meer…
Sojaburger versus biefstuk
Uiteindelijk is het een schok voor iedereen dat de publiekslieveling Harriet naar huis toe gaat. Dat was meant to be, nietwaar? Al vanaf de brief was zij favoriet. Het kan Olke niets schelen. Pappie zegt dat een vegetarische niet in de familie past, dus hoppa, lozen. Har, als je nog op zoek bent, ik ken hier in de buurt zo een stuk of tien vrijgezelle boeren die met liefde een sojaburger voor je willen bakken. Als je hem zelf maar koopt. En als zij maar gewoon een biefstuk van je krijgen. Stuur me effe een pb.
Er wordt geproost bij Olke, tenminste, nadat Alberdien haar zenuwen eruit heeft gescheten. Op naar het volgende keuzemoment. En ja, de kaarsen worden aangestoken, Olke gaat romantisch doen. Komt helemaal goed(ele).
Riks
De dames van Riks moeten werken in de kippenstal. Dat zou niets voor mij zijn, veel te eng. Ik heb ornithofobie, dit betekent zoveel als: ik vind kippen alleen leuk op de barbecue.
Eline mag met Riks mee de koude wei in, Riks ziet dat als een cadeautje aan haar. Zelf kijkt ze nog niet blij. Riks probeert een praatje aan te knopen. Eerst blijft Eline stug doorwerken maar dan stopt ze toch even om ook werkelijk te antwoorden. Helaas worden ze gestoord door Marit die ’toevallig’ moet weten ‘of ie helemaal kaal moet’. Riks probeert Eline zelf te laten zeggen dat ze weg wil, maar nee. Dat zegt ze niet. ‘Je moet het echt willen, je moet het echt willen’, herhaalt Riks. Maar ze trapt er niet in. Nee Riksie, je zal toch echt zelf moeten kiezen.
Clau is de weg even een beetje kwijt, gelukkig is Yvon er net. Clau ziet het helemaal niet zitten met die ijskonijnen daar in Canada. Zou het door de kippen zijn gekomen? Of door Riks? Riks begrijpt het, na wat uitleg, helemaal en denkt ondertussen: mooi, dat scheelt mij een keuzemoment.
De andere dames zijn echter niet zo snel om te kletsen als Riks. Ze willen weten hoe, wat waar en waarom. En of ze het anders ook echt hadden kunnen worden. Een soort postcodeloterij miljoenenjacht, met die koffertjes, dat ze gaan kijken hoe het had kunnen lopen. Achteraf. Ze kijken ook nog steeds niet overtuigd, de dames die door zijn. Hoewel Riks en Yvon vrolijk bulderen dat deze dames het echt wel willen en kunnen, wonen in Canada, zit Marit met haar ogen te rollen en Eline koud voor zich uit te staren. Ik vraag me af of Riks nog gaat moeten kiezen dit seizoen, of dat een ieder gillend wegrent.
Marck
Ik was hem al bijna vergeten, maar Marck (die naam schrijven we elke week anders) doet natuurlijk ook nog mee. Marck laat nog steeds alleen de echte Marck zien op het werk. Als hij orders kan geven en kan drillen. Hij ziet boer zoekt vrouw meer als een spel, zijn vrouwen zijn allemaal leuk hij kan geen keuze maken. Even een visje uitgooien bij een hulplijn, zoals Olke en Herman doen, is bij Marck lastig. Hij zal zelf moeten kiezen.
Marc vraagt wat de dames er zo van vinden, van de omgeving, tijdens een picknick. Er is er maar één die enthousiast reageert, haar naam is tot nu toe niet blijven hangen. Irene krijgt ondertussen twijfels. Ze vraagt zich af wat ze doet in Afrika, en of het goedkomt, als het wat wordt met Mark. Eerdere ervaringen met een man in het buitenland vielen niet mee. Ireen, meid, misschien had je beter een seizoentje kunnen wachten.
Bloot
Als Yvon er is komt het hoge woord er bij de dames uit: Mark geeft zich nog niet bloot aan hen. Hij práát er alleen maar over, over bloot. Annekim zit al maanden in de bush, die ligt zowat kwijlend op de grond als Mark voorbij komt. Echt goed is dat blijkbaar niet voor je wereldbeeld! Irene zit ondertussen op een bankje na te denken of ze zelf zal vertrekken of wachten tot ze weggestuurd wordt.
Als het hoge woord eruit komt bij Irene reageert Mark, zachtjes gezegd, rustig. Zijn antwoorden: oké, oké, ja, oké, jammer, oké, ja. Hij stamelt nog iets als: we hebben dezelfde humor (Heel Nederland denkt: welke humor in vredesnaam!). En natuurlijk wil hij nog even aan haar kont zitten. Als Mark door Yvon wordt weggehaald denken de twee overige dames al: yes!!!!! En ook als het hoge woord eruit is zijn de concullega’s niet echt meelevend. ‘Hmm. Ja. Jammer. Doei!’ En Irene is pleitte. Uit het oog, uit het hart.
Mark heeft een makkie zo, hij hoeft niet te kiezen. De twee andere dames zijn alleen maar blij, en willen het moment snel vergeten. Ze vragen uiteindelijk toch wie hij had willen kiezen. Mark gaat dat helaas niet vertellen, wat impliceert dat dit níet zijn idee van volgorde van vertrek was. Maar ja, bij Mark weet je het nooit. Ik denk dat hij gewoon net zo lang wacht tot er weer één wegrent. Degene die op de bank blijft zitten moet het dan maar worden. Echt op zijn boers.
Spannend
En zo komen we aan het einde van een uitzending die eindelijk eens een beetje spannend was! Eigenlijk was de keuze van David de enige nog een beetje verrassende, maar goed, er gebeurde in ieder geval iets. En het kan een cliffhanger zijn, maar volgende week schijnt er gesjanst, gefriemeld en gekust te worden. Ik kan niet wachten!
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
Zo ben ik weer helemaal bij! En heb ik volgens mij meer genoten dan op het moment dat ik zelf zou kijken, haha.
Patricia onlangs geplaatst…Hoe oud worden onze kinderen later? Valerio Zeno zoekt het uit