Syl!! Heb jij ook zo genoten van mijn verslag van boer zoekt vrouw van vorige week? Je hoefde er niet eens voor te kijken hè, ideaal!!! Nou het heeft weer wat losgemaakt hoor, die blog. Ik kreeg 171.364 positieve reacties en één negatieve. En ja, je kent me, die negatieve daar moet ik iets mee.
Nee, hij kwam niet van je zus. Hij kwam van een echte boerin. Daar kwam het niet door hoor, zei ze zelf. Dat ze ook een boer had gezocht. Ze vond mijn blog gewoon stom. Omdat ik de boeren voor lul zette en niet mezelf, zoals normaalgesproken. Ze miste de zelfspot. Ik probeerde nog uit te leggen dat ik nog geen koe had gezien, dus weinig om mezelf mee te vergelijken, maar nee.
Nu lijkt het mij voor de hand liggend dat ik niet voor niets een tuinder op de bank heb zitten. Hoe denk je dat ik die heb gevonden! Ik bedoel, ik had naadloos in dat programma gepast. Ik kon me zó vereenzelvigen met de deelneemsters dat het niet eens in me opkwam om dit te benoemen. Jij weet dat toch wel, Syl?
Anyway, vandaag was het weer feest. De aflevering van Boer zoekt vrouw. Door omstandigheden keek ik een dagje later, maar daardoor kon ik me op twitter wel alvast verlustigen aan al het spannends dat me te wachten stond. Lees maar mee, Syl!
‘Jullie zijn allemaal leuk, maar ik kan er maar drie kiezen…’
Olke
Olke mocht eerst. Hij ging met zijn dames schaatsen, want hij heeft al 8 jaar geen ijs gezien. Zijn postuur zegt wat anders, trouwens, maar goed. Het leukste van de hele date was eigenlijk het schaatsen aantrekken, er werd wat afgegiecheld in alle onverstaanbare dialecten. Uiteindelijk stond onze reus Olke dan op het ijs. Als je zijn schaatskunsten zag zou je denken dat hij nog nóóit ijs had gezien. Schaatsen verleer je tenslotte niet, net als fietsen en nog een heleboel andere dingen waar de dames nog wel achter gaan komen.
De meeste dames zijn nog uit de tijd dat je stokslagen kreeg op school, dus toen de stokken tevoorschijn kwamen konden ze het in een mum van tijd. Uiteindelijk waren ze Disney-on-ice waardig met de groepskunsten. Het eten was heerlijk, ze aten de worsten van Riks waar je zometeen over leest. Twee dames dronken zelfs bier!! Die zou ik kiezen, maar ja. Ik zoek geen boerin.
De vader van Olke komt ook nog efkes buurten, en wat schetst mijn verbazing? Hij blijkt precies op mijn schoonvader te lijken! Top, die krijgen leuke kinderen!! Die ouwe heeft een flinke vinger in de pap. Het is tenslotte voor het bedrijf belangrijk dat de zoon een goede vrouw kiest. Is bij mijn schoonvader ook goedgekomen, zoals jullie weten. Voor die vader is het belangrijk dat de vrouw 100% achter de man en het bedrijf staat. Voor Olke is het belangrijk dat ze blond is. De twee dames die afvallen kijken moordlustig, gelukkig woont Olke ver weg in Texas.
Herman
Herman hoefde niks te doen op dit uitje. Gewoon zijn paarden laten kammen, iedereen blij. Hij maakt wel wat schuine opmerkingen, zogenaamd over die paarden: ‘gewoon hand op de kont leggen als je erachter gaat staan’ (met zo’n vieze grijns). En de meiden maar giechelen. Symbolische diepgang is belangrijk voor Herman: paarden staan voor liefde en zijn een spiegel van de ziel en bla bla bla. Op die manier verklaarde hij dat die meid de stront onder de hoeven van dat paard vandaan moest schrapen. Ze keek nog dankbaar ook.
Herman deed het al jaren, zo leek het wel. Niet alleen het omgaan met paarden maar ook met vrouwen. De dames vonden het allemaal superleuk. Ze eindigen met een bbq in de stal tussen het stro, voor het spannende effect. Voor je het weet staat er iemand in lichterlaaie.
De hele wereld praat over dat kapsel van Herman, zo kwam mij vorige week ter ore. Was mij nog niet opgevallen. Ja, sorry, mijn lat ligt niet zo hoog ik let meer op het innerlijk. En jeetje, hij heeft tenminste haar, dat kunnen de meeste boeren niet zeggen!
Bij het keuzemoment moet hij zich eerst verantwoorden naar Yvon, dat hij geen diepzinnige vragen heeft gesteld. Daar slaat hij zich kranig doorheen met een kletsverhaal dat een blik meer zegt dan duizend woorden. Ladykiller, die Herman, het had zo in een bouquetromannetje gekund. De verliezers geven hem ook een dikke knuffel, op die jongen kun je toch niet boos worden?
David
David, die stug Deeeeeeevid genoemd blijft worden door Yvon, ging dan toch iets cultureels doen. Zijn dames zouden een moord doen voor een rondje knolhobbelen maar nee, David begon met eten. Wat is je lievelingseten? ‘Ik vind alles lekker’. Man naar mijn hart, die Daaf/Deef. Verder vraagt er eentje: Ben je 24 uur per dag aan het werk? Die meid heeft natuurlijk mijn blog over het leven van een tuindersvrouw gelezen. Ondertussen zie je haar denken: nu kan ik nog wegrennen, stop ik gauw wat van dat eten in mijn tas.
Maar nee, David lulde zich eruit (in het begin geloof je alles) en ze bleven. Ze gingen geen naaktportret van David maken, maar een borstbeeld. ‘Barbapappa!’ Grapt er één. Die ligt eruit, zie je David denken. Maar hij blijft lachen.
Die ene die van paarden houdt keek nogal chagrijnig tijdens het kleien. Die had natuurlijk gehoord dat ze bij Herman gingen paardrijden. En ze dacht: wat doe ik hierrr! David lanceerde wat stellingen die hij niet zelf bedacht had, hij keek net zo verbaasd als de dames. Wat dacht je van deze: ‘ Over 5 jaar ben ik moeder’. Verschrikt riep er één uit: ‘nee, dan ben ik pas 24!’ Je ziet David denken: oh shit, hoe oud ben je eigenlijk? En dat terwijl hij toch van de cijfertjes is. Misschien meer van het aftrekken dan optellen? Uiteindelijk valt het mee: David is over 5 jaar 32, dus nu 27. Zo rekende mijn man me even snel voor. Dat scheelt slechts 8 jaar met mevrouw 19. Ik zeg; verwaarloosbaar klein verschil.
Ze laten het resultaat zien van hun geklei. De reactie van David is onbetaalbaar: ‘Oh, leuk hoor… ‘ Het lachen vergaat hem nu zelfs. Het keuzemoment is nabij en ja hoor: ze zijn alweer aan het eten. David eet zichzelf moed in. En nog weet hij het niet. Uiteindelijk kiest hij onder andere voor het jonge grietje én de dame die zichzelf stokoud vindt en daar 5 minuten zendtijd voor opeist. Meid (ik weet volgende week vast je naam), ik vind je piepjong. 32! Kom op zeg, Dat is het nieuwe 20!!
Riks
Bij Riks is het één groot feest. Niks kantklossen, boetseren of steengrillpunniken. Worst moet er gemaakt worden. Echt iets voor je zus, Syl!!! Riks eet alleen zijn eigen koeien, zo vertelt hij, zonder hormonen. Blijkbaar is hij bijzonder slecht op de hoogte van het Nederlandse systeem, want ook hier vind je geen enkel hormoon of antibioticum in je vlees. (Die boerin zal nu wel uitkijken met d’r kritiek op mijn stukje)
‘Slacht je ook kalfjes?’ vraagt een dame op een schattige manier. Na een beklemmende stilte komt Riks met een overtuigend antwoord… ‘Neeeeee. Pas als ze een jaar of drie zijn.’ Ik zie de dames slikken en stiekem onder hun tafel googelen: wanneer wordt een kalf een koe?
Je kunt onder het worst maken goed peilen wie er goed met worsten is. Degene die het niet lukt roept natuurlijk snel: het gaat om de smaak. Ja, zo ken ik er nog wel een paar. Je zus had de beste worsten, Syl. Ze kon het ook niet nalaten om dat herhaaldelijk te roepen. Zei ik vorige week minion? Dit was meer teletubbie stijl. En Riks denkt: die mieter ik als eerste in dat gat op die teletubbieberg.
Met het eten kijkt iedereen vertwijfeld naar die worsten. Je zus durfde zeker niet te zeggen dat ze vegetarisch was? Die ene durfde ook niet aan tafel te zeggen dat ze niet gelovig is, bang dat ze bekogeld zou worden met worsten.
Riks heeft voor het keuzemoment de kieswijzer van Yvon nodig, met diepgaande vagen als: naast welke van de vijf wil je wakker worden? Ik kan me geen groter geval van keuzestress bedenken, maar ik moet het RTL debat straks ook nog terug kijken.
Uiteindelijk laat Riks je zus faliekant zitten, Syl. Jeetje, wat een klap! Hoe is ze eronder? Mocht ze erg omhoog zitten lopen er in mijn omgeving nog wel wat beschikbare boeren rond die van worst houden. Weet je wat mij nog meer verbaasde? Ik heb haar vorige week totaal gemist of genegeerd, maar de andere afvaller bleek de zus van Bertie. Je weet wel, Bertie uit seizoen 284! Misschien kunnen ze samen iets, die zussen? Een klusprogramma beginnen? Eigen boer en worst?
Marc
Marc ging iets avontuurlijks Afrikaans doen op zijn dagje daten. Hij had expres zijn baard laten staan voor het oermenseffect. De trui die hij aanheeft is wel een succes, die heeft mijn man ook. Vandaar al die aandacht, zei mijn man net direct. Ik dacht alleen maar: welke vrouw met zo’n goede smaak heeft die voor hem gekocht??
Verder deed Marc niet veel, vooral rondlopen en aanwijzingen geven. Een van de dames vindt koeien insemineren een stuk leuker dan een omgekeerde tent van bamboestokken maken. Ik zag er ook het nut niet zo van in. Half af moest het ding in het water, en dat zorgde voor een hoop problemen: De skinny’s konden niet omhoog gerold. Een echte Afrikaanse afritsboek had beter geweest! Ik verkeerde nog in de veronderstelling dat ze zouden gaan varen, raften van een wilde rivier, maar nee, dit was de activiteit.
Dit en insecten eten. Marc weigert het bijna. De heeft liever vis. Insecten moeten ook zwemmen, denkt Marc en hij neemt nog een grote teug bier voordat hij zijn tanden in de sprinkhaan loempia zet. En, het valt niet tegen, zo zegt hij. Hij vindt het ook superstoer dat de vrouwen het wel proberen zonder gemiep, voor Marc is namelijk alles lastig en moeilijk.
Als het gaat over de toekomst bij Marc in Afrika wordt de sfeer grimmig. Krullenbol, die er vorige week via skype bij was, verontschuldigt zich voor het hebben van een eigen droom en baan. Dat hoort een boerin niet te hebben! De andere buitelen over elkaar heen om te roepen dat Marc op 1 staat, en Marc schrikt zich helemaal dood. Het liefst zou hij in de onafgemaakte bamboestokkenkano springen en ver, ver weg varen om nooit meer terug te komen.
Maar nee, het keuzemoment is daar. Marc vindt het allemaal weer moeilijk en eng en zijn stem gaat ervan trillen. Nu moet hij minder denken, en meer voelen, van Yvon. Even aarden. Bij kaarslicht en maneschijn kiest hij ze al mediterend uit. De verliezers stellen zich collegiaal op, en er valt een last van de schouders van Marc. Nog maar drie om vanaf te komen, zie je hem denken.
En dan nu? Volgende week gaat het avontuur echt beginnen. Helaas zonder de zus van jou, Syl. Het voorstukje is wel veelbelovend: Bij Marc zitten de dames onderweg in de taxi gezellig te zingen, de rest van de deelneemsters kijkt alsof hun laatste uurtje heeft geslagen.
Ik ga me deze week helemaal focussen op het oefenen van alle namen, ik heb er toch nog 15 te gaan, en dat zal niet meevallen. Mocht ik een fout maken, wijs me er alsjeblieft op.
Rest mij niets dan jullie een prettige week te wensen, even doorbikkelen tot het hoogtepunt van de week op zondagavond! En na de pizza boer zoekt vrouw kijken!
- Ontdek de voordelen van een aanschuifbedje in de slaapkamer - 02/01/2025
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
Ik geniet van je FB en je verslagen van BZV. Ga zo door !
Ik kijk niet naar die boeren, maar vind je verslagen zó leuk!
Ik vind tegenwoordig ook het woordje “vet” zo leuk als ik iets zo leuk vind….
Eerst helemaal niet, maar daar ben ik oud(er) voor, maar ik kan het nu wel
Waarderen.
Dus ik vind je verhalen “vet!”
En ik hoef nog steeds niet te kijken naar de boeren.
Zo ik kan weer meepraten! En een stuk sneller en relaxter dan kijken! Respect dat je dit weer humoristisch weet te brengen!
Marijke onlangs geplaatst…Wennen op school