Eindelijk is het vandaag zover, de aflevering waar alles om draait, de cliffhanger… Ik ga de winnares bekend maken. Van de gokjes die vorige week zijn uitgebracht, op de keuzes van de boeren. En wat denk je? Niemand heeft het goed! En dan zijn nog niet eens alle keuzes gemaakt.
De boeren hebben dus hun winnares gekozen. Nou ja, bijna alle boeren. Omdat het voor Yvon te zwaar is om op één dag naar Roemenië, Canada, Texas en Zambia te gaan en daar ook nog dat godvergeten Frankrijk bij te doen, is Herman vorige week al geweest. Fris als een hoentje is Yvon vandaag op stap voor de andere kandidaten.
Waar de dames het lang hebben uitgehouden en de strijd nog altijd niet gestreden is. Liepen bij vorige seizoenen de dames nog gillend weg of konden de smoorverliefde boeren niet meer wachten tot het keuzemoment met duiken in de hooiberg, dit seizoen wordt gekenmerkt door kille beheerstheid. En spanning, tot het bittere eind. Tenminste, tot vandaag.
In de krant van gisteren al allerlei beschuldigingen van bedrog aan het adres van de boeren. Zo zouden Marc en David geen echte boer zijn (wisten we al) en heeft Olke zijn ex-vrouw nog niet uitgekocht uit het bedrijf en zwaait zij daar de scepter. Dus naast pa en ma heeft de ex ook nog een vinger in de pap. Oeps…
Herman
Onze lieve, brave Herman is van geen bedrog te beschuldigen. Ach, wat is hij toch schattig met dat spleetje tussen de tanden. Dat is sexy mensen, geloof mij. Een tripje door de Loire is de reis van Herman. Met eigen vervoer. Het belastinggeld was mogelijk op bij de publieke. Gelukkig is er wijn, en dus voelt Herman zich helemaal thuis. De dame naast hem loopt heb ik nooit gezien, en ik pijnig mijn hersenen. Het duurt vrij lang voor ik door heb dat het Fleur is. Fleur, het muizige meisje van weleer, is veranderd in een vamp met een wilde krullenbos en een stralende lach. Wow!
Her weet niet wat hem overkomt. Hij voelt vanalles kriebelen, op plekken waar hij dit nog nooit eerder heeft gevoeld, en kan niet meer van haar afblijven. Zelfs hun handen lijken op elkaar, ontdekt Her als ze op een of ander balkonnetje naar een paar aardig gesnoeide maa onbeduidende heggetjes staan te kijken. NOU! als dat geen match made in heaven is dan weet ik het ook niet meer!! Ik ken maar weinig vrouwen die blij zijn als ze horen dat hun handen lijken op die van een boer, Fleur blijft echter stralen…
David
David gaat maar weer eens picknicken. Hij had Nick moeten heten, dan had Suzanne kunnen zeggen: wat een leuke…. nee laat maar, superflauw. Wat een leven heeft die jongen toch, het is wel de meest luie boer die ik ooit heb gezien. Deef is met Suus het hele land doorgereden om een plekje te vinden waar wél een waterig zonnetje schijnt. Voor deze speciale gelegenheid, namelijk de tiende picknick alleen met Suus, heeft hij zijn favo blauwe bodywarmer aangetrokken. Onder het genot van een flesje houdbare Crappy Jus d’orange bespreken ze de diepere zaken van het leven. David vindt het superleuk, superfijn, en vindt Suzanne superlief. Maar ja, dat heeft hij met Mara ook. Supermoeilijk.
Riks
In Canada is het nog steeds ijzig koud en grijs. Zowel buiten, als in het hart van Riks. Tijdens het verbranden van wat restafval bespreken Eline en Riks de diepere zaken wat betreft het geloof en de opvoeding. De knoop wordt al snel doorgehakt: Eline gaat niet met Riks op een lijn komen wat betreft deze zaken, en ze breien er een eind aan. Hoppa. Niks geen tromgeroffel, zenuwen, gekots of tranen.
Marit wordt in een zakelijk gesprek rondom de keukentafel op de hoogte gesteld van dit besluit. En dan is Marit, aangezien de rest afhaakt en gillend wegrent, de enige overgeblevene en dus de winnaar. Soort van natuurlijke selectie. Van heer Riks mag Marit Eline nog wel even gaan knuffelen, als ze maar opschiet. Marit mag, nadat ze het zelf vraagt, nog wel een dagje blijven. Goh.
Heerlijk, ik hou ervan, deze beslisvaardigheid. Benieuwd hoe we de rest van de 55 minuten televisie gaan vullen.
Oh, wacht, we zijn nog niet klaar, Riks wordt nog even doorgezaagd door Yvon, die naar psychologische diepten wil afdalen die Riks niet heeft. Want waarom mag Marit eigenlijk blijven? Omdat de rest wegloopt of omdat Riks dat ook wil? Nou, ja, eh, Riks vindt het wel prima dat ze er is. Daar komt het op neer. En die vakantie, mwah, dat moet wel kunnen denkt Riks. ze hebben wel wat raakvlakken. Hij moet alleen nog effe verliefd worden, hij ligt nog niet wakker te dromen van Marit. En daarmee is de kous af.
David
Oh ja, en we vullen de tijd verder met David natuurlijk. En zijn supermoeilijke keuze tussen de superleuke meiden. In de auto met Suzanne voelt David zich heel rustig. Superrustig, eigenlijk. Hij besluit het bij thuiskomst dan maar op een zuipen te zetten met zijn harem. David heeft nog wel een leuk idee voor het avondeten: een picknick. Hij kijkt wat heen en weer en zwijgt. Eigenlijk heeft hij warme gevoelens voor allebei. En telkens als je denkt: nu valt er een beslissing bij Deef, wordt er weer overgeschakeld naar een ander continent.
Olke
Olke heeft nog keuzestress. En de vraag aan de vrouwen waar hij nu mee worstelt is: hoe lang duurt het voordat je weer terug kan zijn in Texas? Olke ziet erg op tegen het alleen aan tafel zitten. Mogelijk is hij gewend geraakt aan het tafeltje dekje van de dames. Voor Dol geen probleem, die blijft direct als ze wordt gekozen, zo roept ze nu nog uit. Alberdien heeft er meer moeite mee en dat bevalt Olke helemaal niet. Hij heeft een vrouw nodig op de boerderij, niet op afstand. Dan kenne ze niet mee in de jakoezie! En geen steek voor hem bakke!
Op de laatste dag hebben ze allemaal even tijd voor zichzelf nodig, en dus trekt Olke met Dol samen de hei op terwijl Alberdien de kalfjes voert. Dol wil effe zeker weten dat ze niet gekozen wordt omdat ze snel terug kan komen. Want ja, dan krijg je later straks spijt. De koe in de kont kijken, noemen ze dat. Ollek probeert Sandra wijs te maken dat hij echt met gevoel kiest. Zijn hongergevoel, waarschijnlijk.
Nu Ollek zo hard van stapel loopt zijn de dames zich helemaal de tandjes geschrokken, en is ook Sandra niet meer zo zeker van haar zaak. Moeder overste Yvon werpt zich op als psycholoog van de dames. Terwijl ze eigenlijk een hartig woordje met Olk zou moeten praten, die lompe boer! Bij Alberdien blijkt ineens nog iets mee te spelen: ze vindt de dieren te lief om naar de slacht te brengen. Ze houdt van aaien en knuffelen. Olktechnisch interessant, maar agrarisch-economisch wat minder. Mocht er volgend jaar een houder van een kinderboerderij bijzitten houdt Alberdien zich aanbevolen, nu stapt ze op.
Het leven is hard. En de botsing die Olke met zijn truck heeft gehad ook, zo te zien. Olke begrijpt het gedoe van Aberdien gelukkig erg goed en Alberdien knuffelt de navel van Olke nog een stuk of 200 keer. Zo wordt ook voor Olk de keuze gemaakt. Een keuze die hij net toevállig zelf ook had gemaakt. Want ja, dat van Alberdien met die kalfjes, dat had hij eigenlijk al lang gezien. Hij besluit San het goede nieuws te gaan vertellen.
San wordt ietwat overvallen door de keuze van Olke. Hij stiert het huis binnen, pakt haar beet en roept: ‘ik kies voor jou! Ik kies voor jou! Ik wil een relatie met jou! En je moet hierheen komen!’ Knappe meid als je dat durft te weigeren, alsof je een huwelijksaanzoek weigert. En dan ook nog voor 4 miljoen kijkers. Maar dat San niet heel opgetogen is, lijkt me vrij duidelijk. Ollek, die had verwacht dat ze huilend ter aarde zou storten en direct de trouwringen zou willen uitzoeken, is een beetje teleurgesteld. De stemming daalt tot het vriespunt, Canada is er niks bij. Maar oké, ze gaan een weekend weg, dat moet nog wel lukken. En nu koffie.
Marc
Marc is eruit! Zomaar ineens uit het niets! En het moet er ook uit, en wel direct. Want Marc is nou eenmaal een lompe boer, die gaat niet proberen aan te voelen wat het juiste moment zou kunnen zijn. Alles draait om Marc. Hij blijkt warm te worden van Annekim, en gaat stom praten als hij bij haar in de buurt is, zo zegt hij voor de camera. Blijkbaar is ze altijd in de buurt.
Tijdens het mango’s plukken met Annekim is Mark helemaal in de war en kan hij nauwelijks tot 10 tellen. Het hoge woord komt eruit en er wordt direct gezoend, nadat Marc nog even stiekem om zich heen heeft gespiekt of Anke nog ligt te slapen.
De volgende actie: het wicht wordt van haar bed gelicht. Marc laat er geen gras over groeien. Al blijft van dat doortastende niet veel over als hij oog in oog staat met Anke. Hij heeft gelukkig Annekim meegenomen als menselijk schild. Als blijkt dat Annekim dit probleem niet voor hem gaat oplossen, begint hij toch aan het slecht nieuwsgesprek. Duidelijk heeft hij deze module op de hogere landbouwschool, in tegenstelling tot Riks, niet gevolgd.
Mark draait er een beetje omheen en mompelt dat Anke het zelf inmiddels wel zal kunnen raden. Ook al is Anke net wakker en heeft ze geen flauw idee waar hij het over heeft (en wow. ik wilde dat ik zo wakker werd. Gelijk mooi en helemaal geen kwijl bij haar mond enzo. Petje af). Maar goed, het kwartje valt. Annekim geeft uiteindelijk de doodsteek, door nog even te benadrukken dat de gevoelens wederzijds zijn. Alsof het voor Anke inmiddels nog niet duidelijk genoeg was.
Sarcasme
Als Anke goed wakker is, en haar zesde biertje net leegmaakt, arriveert Yvon. En laten we zeggen, bier maakt wat sarcasme in mensen los. Ik ken dat. Anke had het niet zien aankomen, en vindt het ook allemaal niet zo eerlijk, want Marc deed in de auto nog bot tegen Annekim. Dit werpt ze Mark nog even voor de voeten tijdens het houdoe momentje. Mark kletst zich er wonderbaarlijk vaardig uit voor zijn doen, en ik heb zelden zoveel opluchting gezien op zijn gezicht. Die zien we nooit meer terug, zo lijkt hij te denken. Zoals je in de uitgelichte foto kunt zien kan er zelfs nog een knuffel vanaf, al is de winnares hiervan weer niet heel gecharmeerd.
Yvon probeert Marc nog even uit de tent te lokken door te vragen wat er zo mooi is aan Annekim. Alles, is het politiek correcte antwoord van Marc. En zo wordt ook Yvon de deur uitgeveegd. Die twee gaan aan de slag. ‘Dat is wel een dure voor de zonnebrand’, wil de boer naast mij op de bank toch nog even kwijt. Tja, echte liefde overwint alles. Ik denk dat ze de hele avond hebben gesmeerd.
Dus ja. De keuze zijn gemaakt. Maar de nasmaak is een beetje… nou ja. Een anticlimax zullen we maar zeggen. De enige die echt blij is, is Mark. Die heeft gewoon op koelbloedige en onaangekondigde wijze een dame eruit geflikkerd. En lag al met zijn scharrel in bed voordat de nummer twee goed en wel in de auto zat.
En Herman natuurlijk, dat is gelijk dikke mik. De rest lijkt zich ineens te realiseren dat de liefde vinden een ding is, maar emigreren ook. En dat is naar Canada of Amerika nou eenmaal moeilijker dan naar Frankrijk.
Deef, die goeie ouwe Deef. Zaten we allemaal op het puntje van onze stoel, tot het laatste moment, wordt er niet gekozen! De spanning stijgt tot ongekende hoogte, en zo hebben we gelukkig nog iets om naar uit te kijken voor volgende week. Wordt vervolgd!!
(en mocht je nog willen gokken: laat je reactie hieronder achter. Eeuwige roem zal je ten deel vallen. Nu de winkans 50% is durf ik alleen geen meet en greet meer uit te loven, bang dat ik met een malloot word opgescheept)
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Mooi geschreven 😀
Ik geniet elke keer van je blog geschreven met zoveel humor erin.
Ik hou ervan.
Ik heb echt gegierd van t lachen bij een aantal van je uitdrukkingen. Keep iT up! En ik gok dat Dave voor Susanne kiest. En na een half jaar begrijpt dat ie toch z’n hart had moeten volgen en voor Jolien kiezen.