Na het bloedstollende emotionele afscheid van vorige week gaan we deze week door met de bitchfight. De overgebleven vrouwen vechten om de felbegeerde plek op de boerderij. Eerlijk? Ik snap er geen hout van. Altijd aan het werk, stinkend naar koeienstront… een way of life roepen ze, maar mij niet gezien. Gelukkig zijn er zat vrouwen die er anders over denken.
Met een hoop wisselingen tussen de boeren heb ik me helemaal de tandjes getypt. Leve de interactieve tv met pauzeknop. Soms was er maar een zin per boer en vlogen we weer naar een ander continent. Geeft niet, maar het kan soms wat hakkerig op de takkerig overkomen. Ik kijk nu al uit naar de stiltes in de theekopjes, om maar zo te zeggen.
Olke
Olke wordt verwend door zijn dames, die na het vertrek van Harriet helemaal los kunnen gaan met ham en bacon voor het ontbijt. Nu Olke heeft gehoord dat hij meer moet flirten begroet hij ’s ochtends al zijn koeien met een onhandige knuffel en drie misplaatste zoenen. Ergens in de namiddag heeft hij gelukkig tijd voor zijn ei bij Famke en Dolly sunshine. Maar flirten gaat pas echt goed als je de dames in hun natuurlijke habitat loslaat: in schoenenwinkels. De grote boer flirt erop los tijdens het rukken aan de schoenen!
Olke besluit al zijn Ouwe lullen dagen in één keer op te nemen en ook nog te gaan picknicken in een romantische idyllische omgeving, namelijk zijn weiland. Waar de koeien het eten komen opvreten. Dolly sunshine blijkt ineens doodsbang voor koeien, en duikt in Olkes schoot. Olke vlucht acuut met Alberdien het bos in, waar zij een poging tot zoenen gaat doen. Zo heeft ze zich voorgenomen. Maar ja, doe dat maar eens spontaan als je twee meter scheelt met je wederhelft. Ik kan je uit eigen ervaring vertellen: daar krijg je kramp van in je nek. Het lukt Alberdien dan ook niet.
Gesmak
Dolly sunshine heeft duidelijk minder moeite met deze stap. Ze sleept Olke mee de bossen in en uit het zicht van de camera hoor je onsmakelijke smakgeluiden. En dat op die leeftijd…
Het kan niet op bij Olke. Hij neemt de dames ’s avonds ook nog in een keurig wit gestreken overhemd (moeder?) mee naar een restaurant om een lekkere rib-eye te eten. Toch maar goed dat Harriet naar huis is gestuurd door vaders. Olke benadrukt wel duidelijk dat wie voor hem kiest, de rest van haar leven aan hem vast zit. En push-ups met hem moet doen in de hottub. Of worstelen. Scheiden doet hij niet meer.
David
Na een halfjaar filmen in Roemenië zijn er dan eindelijk enkele snijshots met een waterig zonnetje opgedoken. De koeien wanen zich in India en zijn massaal de weg opgerend, waar auto’s ze netjes voorrang geven. De heilige beesten hebben tenslotte nog even te gaan voordat ze op de bbq belanden. Maar David gaat ook op de vegetarische toer, en kies voor meloenen. Waarschijnlijk op advies van Mara bij een stalletje langs de weg, zoals dat in ons Westland heet. Wat David met de auto doet, doen wij hier op de fiets: bakkie fietsen heet dat. Rondje Westland en je zwemt in de tomaten, paprika’s en bloemen. En als je je best doet misschien ook wel ergens een meloen. Maar zo te zien heeft Deef zijn zakken al lekker vol.
Deef doet nog een toertje langs alle velden die hij niet echt beheert maar wel een beetje op het oog heeft. Of zoiets. Wat hij eigenlijk doet is nog steeds vrij onduidelijk. Hij heeft een stal met gaten in het dak en rijdt langs ‘buren’ om te roepen hoe het allemaal wel niet moet.
Moeder
Deef kan zo goed kletsen, dat Mara hem bedankt als hij haar vertelt dat ze op zijn moeder lijkt. Ik bedoel, ik weet dat zijn moeder overleden is en dat dit natuurlijk pijnlijk is. Maar dan nog, zijn moeder was geen 23. Maar goed, Maaaaaaraaaaa met de Gooische R is er blij mee, dit compliment (als mijn man dat tegen mij zou zeggen zou ik hem slaan).
Gelukkig regent het binnen no time weer in dat pokkeland. Het weerhoudt Deef er niet van een fikkie te stoken. En omdat vuur met grote praatjes nou eenmaal niet aan te maken is komt er een jerrycan diesel aan te pas. Genoeg om ook Suzanne in vuur en vlam te zetten. Nu zijn ze allebei verliefd, de dames, hoewel de levenservaring van Susanne Mara behoorlijk afschrikt. Waar zal David voor gaan? Jeugdige onbezonnenheid of levenservaring?
Marc
Zonder er al teveel woorden aan vuil te maken plukt Marc drie mango’s, om daarna snel de benen te nemen naar de markt 50 kilometer verderop. ‘folie halen’ . Met korte broek op de motor, hij weet niet hoe snel hij weg moet komen bij de vrouwen die kokkerellen: die heeft echt issues, die jongen.
Als het gelukt is met de folie neemt hij de dames mee op tocht: een uur rijden door de hitte voor een picknick omgevallen aardappelsalade. Bij een rivier met een paar stenen. Marc is nog steeds van de weinig woorden. ‘Nou, dit is de toeristische attratie. Dus.’ Uiteindelijk heeft Annekim een topidee en ze heeft haar witte huid mee: Marc moet haar insmeren. Hij doet het met een dikke klodder, zo zegt hij. Ligt het aan mij of gaan steeds meer boeren schuine grapjes maken?
Zelfkennis
Voor Annekim voelt het heel goed allemaal. Het gaat heel makkelijk het contact met Marc, met name omdat Marc gewoon niks zegt. Hij is zo heerlijk rustig, wat de idealistische versie is van ‘er zit gewoon niks bij’. Als ze de andere dame de apenrots op hebben gestuurd begint Annekim een zweverig gesprek. Dat ze Marc anders ook wel zou zijn tegengekomen. Marc verrast ons allen met een sterk staaltje zelfkennis door de legendarische woorden te spreken: ‘dan hadden we elkaar misschien nooit ontmoet, ik kan best een botte boer wezen als je me niet kent’.
We kennen de echte Marc duidelijk allemaal nog niet.
Met die andere loopt het gesprek wat stroever. Zij vertelt vooral over zichzelf, over hoe ze niet meer op anderen let maar vooral op zichzelf en dus over zichzelf praat. Maar, als Annekim Marc dan op de boot met een zwoele stem vraagt om te gaan jetskiën, tja, dan moet zij ook. Marc heeft het in ieder geval een partijtje voel de verschillen gedaan. ‘Tja, lichamelijk wel anders, hè’ is zijn uitgebreide commentaar.
De worst is ook bij Marc lekker, en daar gaan het nou eenmaal om in dit program, wat voor vlees je in de kuip hebt
Herman
Op advies van zijn jeugdige moeder gaat Her er met zijn deernes tussenuit om één op één time te hebben. Herman besluit een luchtig onderwerp aan te snijden: hij vraagt door en door over de vorige vriend van het ene meisje. Dit blijkt hooguit een one night stand te zijn geweest. Sterker nog, slechts een kus. Het bemoedigende antwoord van Herman: ik ben nog nooit zo ver gekomen. Way to go, jongen.
Het meisje is slim en begint over zijn ogen en haar eigen kleur ogen, zodat ze elkaar wel diep in de ogen móeten kijken. Kalverliefde, en niets dan dat. Schattig.
Pannenset
Herman heeft naast de boerderij en muziek nog een passie: brocante. Niet te geloven, het is echt de ideale man. Die van mij wil niet dood gevonden worden tussen die ouwe zooi, zo bromt hij naast me op de bank. Herman daarentegen is geen man voor een complete pannenset. Die houdt meer van bij elkaar geraapte zooi. Toch bijzonder, de meeste boeren hechten bijzonder veel waarde aan een complete serie. Ze hebben maar geluk, die Fleur en Anne.
Tot slot neemt Herman ze nog mee naar het bejaardenhuis om de soep van de dag te eten. Het maakt de dames niet uit, ze zijn stapelverliefd. Op hun vraag over een eetplek tijdens een eerste date draait hij politiek weer om het antwoord heen. Het maakt niet uit, Anne werpt zichzelf voor zijn voeten en Fleur heeft ‘altijd’ dat de liefde gewoon groeit als ze iemand beter leert kennen. Herman heeft hoe dan ook de hoofdprijs.
Riks
Toen wij gisteren hier gingen barbecueën kon ik alleen maar aan Riks denken. Wat zou hij vinden van de worsten die ik op de barbecue smeet? Hij zou waarschijnlijk commentaar hebben. Ik bedoel, het waren gewoon kiloknallers van de Jumbo. En dat terwijl Riks zo ambachtelijk worst kan maken. En alsof de regie het aanvoelde, vandaag begint het stukje ‘Riks’ met worst. Ik kan het niet verstaan en ook niet meelezen omdat ik zit te typen, maar ik hoor iets over worst die hard wordt en zie twee dames heel verbaasd kijken. You go, Riksie.
Riks maakt er geen geheim van dat hij niet kan koken, en liever Marit bij de oven ziet bukken. Hij heeft expres acht worsten in de over geflikkerd terwijl niemand ze eigenlijk wil opeten. Of de dames goed zijn met worsten wil hij wel nog weten. Een duidelijk antwoord blijft uit.
Lippenbalsem
Eline gaat elke week verschrikter kijken, en Marit elke week zaadvragender. Zelfs het lippenbalsem smeren wordt tot iets zwoels verheven. Ook in Canada is de strijd om de man echt begonnen, met een lichte voorsprong voor Marit.
Riks heeft last van hetzelfde als Alberdien: hij wil kussen maar hij durft niet. Aan zijn lengte kan het niet liggen, hij is net zo klein als zijn dames. Uiteindelijk is de teleurstelling voor Marit wel groot als Riks toegeeft dat hij nog niet verliefd is Marit. Had ze een liefdesverklaring van de op de trekker verwacht? Volgende week belooft een inkijkje in Riks zijn gevoelsleven, we zien hem snotterend op het voorstukje.
En ja, worden er weer keuzes gemaakt volgende week? Geen idee, het programma duurt nog tot eind april. We zullen dus nog heel wat ongemakkelijke momenten moeten doorWORSTelen. Over worst gesproken…
- Tot wanneer slapen kinderen bij je in bed? - 19/09/2024
- De garderobe van een 40-jarige - 17/08/2024
- Lisette Schrijft niet meer (althans geen blogs) - 29/07/2024
… en dan komt er onder jouw worstblog een tip over hoe je marsepein taart bakt… het is gewoon smullen aan alle kanten! Waarvoor dank!
Zo en weer heel wat tijd bespaard door te lachen met jouw blog in plaats van te kijken, haha.
Patricia onlangs geplaatst…Dove Shower Foam getest door TwijfelMoeder