Een week na het gedoe met de stoomfluiten is het zover: de boeren gaan op dagdate met de vijf gekozen dames en heren. Natuurlijk is dat in het echt niet na een week, of misschien ook wel, wij kijkers geloven alles. In ieder geval is het stralend weer, en zijn er voor de dagdates prachtige locaties uitgekozen.
Inhoud
Uitwaaien met Wim
Wim neemt zijn dames voor de dagdate mee naar Zeeland, daar voelt hij zich thuis. Het is er plat en leeg en je hebt er akkers, net als in zijn noord-oost polder. Maar daar komen ze niet voor: ze gaan naar Neeltje Jans om met de zeeleeuwen te zwemmen.
De dames hebben eigenlijk geen zin om het ijskoude water in te gaan, zeker Marlies niet, die ook nog eens een hekel heeft aan dieren. Tja, je moet wat over hebben voor de man van je leven. Even pissen in de wetsuit en je hebt nergens last meer van. Janke Trientsje vindt het best wel gek om met vijf vrouwen op één man te zitten, de rest lijkt daar minder last van te hebben. Het is ook best een gezellige giebelboel, daar bij boer Wim.
Aan boort van de boot die het koppel rondvaart over een onduidelijk water met windmolens erlangs, komen dan toch de serieuze vragen. Of Wim ook werkt in het weekend bijvoorbeeld. En of hij in heren 3 of heren 2 volleybalt. De vragen des levens, zeg maar. Wim blijft lachen en geeft een ieder, soms wat hakkelend, antwoord. Genoeg om de meiden in katzwijm te laten vallen.
Omdat er toch een keuze gemaakt moet worden, neemt Wim nog wat dames apart voor een titanic momentje. Hier verifieert hij even of Marlies echt nog geen relaties heeft gehad, hij ontdekt dat Paula wel relaties heeft gehad maar nog niet heeft samengewoond, en hij kletst met Irena over de jacht op vrouwen, waar ze allebei een hekel aan blijken te hebben.
Uiteindelijk kiest Wim voor Marit, Paula van de aaltjes, en Marlies. Irena delft het onderspit en ook Janke Trientje, zoals Yvon haar zo bot noemt, mag niet blijven.
Naar de scouting met Steffi
Dit is wel de dagdates aller dagdates: Bij Steffi moeten de mannen leren overleven in de keiharde wildernis van, nou wat zal het zijn, het kabouterbos te Hattemerbroek? Echt back to basic dus. Twee van Steffi’s mannen zijn hovenier, en zij worden door de productie direct aan een screentest onderworpen. Immers, boer Tom heeft Lodewijks plek bij Eigen Huis en Tuin al ingenomen, maar er is altijd ruimte voor meer talent. Er worden hutten gebouwd van takken, en dat gaat de mannen en Steffi, die zich gedraagt als one of the guys, goed af.
Na het bouwen geen tijd om te rusten, er moet eten gezocht worden. Als heuse padvinders trekt het koppel onder leiding van een boswachter het bos in. De boswachter heeft duidelijk niet doorgekregen dat er twee hoveniers en een ladinkje boeren in het groepje zitten, want de uitleg is in de trant van: ‘kijk, dit is een brandnetel’. Joh.
Wel moet na het eten van de brandnetel één van de mannen ondertiteld worden, maar ook dit is de KRO-NCRV geen stap te ver. Dat doen ze allemaal voor onze lieve, onzekere Steffi. Al moeten ze best opgelucht zijn dat de onverstaanbare kerel het niet schopt tot de logeerrondes, wie weet wat ze allemaal zouden moeten ondertitelen bij zijn reactie op Steffi’s paardenfokkerij…
Ik kan mij herinneren dat er dit voorjaar een verbod op open vuur was in de bossen, in verband met de droogte, maar schijnbaar geldt dit niet voor boerinnen op liefdesjacht. Vonken moeten er komen, en snel! Gelukkig lukt het uiteindelijk om vuur te maken, en kan er genoten worden van hete brandnetelthee. Steffi blijft stralen en kijkt constant rond, verbaasd dat deze mannen allemaal zoveel moeite doen voor haar. Ze vindt het nog steeds ongelooflijk dat alle mannen een dag vrij hebben genomen om met haar te komen padvinden. En, sterker nog, dat ze het nog leuk vinden ook.
Inmiddels is onze Stef ze al aardig hoteldebotel van een paar mannen. Ze kiest voor Harold, de boer, met een hele grote blij. Ook Kevin de hovenier mag komen en die wil heel graag. Als laatste mag Roel, de jongen die midden in de logeerweek naar Peru gaat, ook komen. Hoe hij het regelt moet hij het maar zien, het is graag of niet. Wordt vervolgd!
Mindfullness met Michelle
Michelle gaat met haar mannen picknicken onder een boom, omdat dit bij Steffi goed werkte vorige keer. Alle mannen krijgen een cadeautje, bestaande uit een ingepakt brok steen. Dit schijnt iets te betekenen, en de mannen zijn er stil van. Nou ja, Zeno weet eigenlijk niet wat hij ermee moet. Ook Ruud vindt het onzin, wat hij subtiel vertaalt in: ‘ik ben nogal nuchter, maar ik sta wel open voor alles’. Jaja, die kennen we.
Na de picknick komt de hoofdactiviteit: de groep gaat beurtelings contact maken met paarden om hun emoties te spiegelen. Ik denk dan aan: wie hinnikt het hardst, wie schijt de grootste hoop en ik denk ook nog even aan dat gedoe van Steffi in die paardenfokkerij. Maar nee, het is allemaal heel spiritueel: een paard reageert op jouw emoties enzo. Vandaar mogelijk dat ze bij mij altijd steigeren en hard wegdraven.
Voor Michelle gaat het paard direct liggen rollen op zijn rug. Als ze een stukje wil lopen vraagt ze aan het paard of hij misschien vooruit wil lopen. Ik zie de mannen blij kijken: zij zouden ook allemaal wel op hun rug willen rollen voor Michelle. Want ondanks de zweverige activiteiten vinden ze Michelle allemaal verdomd leuk, en willen ze maar wat graag gekozen worden.
Gelukkig mogen ze op het laatst nog iets echt leuks doen: quad rijden. De mannen leven helemaal op, eindelijk iets actiefs! Mies gaat bij alle mannen om de beurt achterop, precies zoals ze hoopten. Ze grijpt ze stevig vast en begint direct aanwijzingen te gillen, zoals een echte vrouw dat doet bij haar man.
De mannen mogen met tussendoor van de productie nog even met complimentjes strooien, om de voice-over wat rust te geven. Nou, dat hoeven ze geen twee keer te zeggen. Ze vinden het haar van Mieps mooi, het is zo lekker rood, en ze zijn nog eens blij met haar mooie volle… tja dat wordt dan weer niet ondertiteld. Ik hou het op een mooie volle bos. Haar, bedoel ik. Geen hout voor de deur.
Met de voetjes in het zwembad wordt de keuze gemaakt. Zenno, die niet durft te zeggen dat hij Zéno heet, mag mee. Ruud mag ook mee. Jaja, de Ruud, die zich eigenlijk afvroeg wat hij nou moest met een bonk steen. En uiteraard mag Maarten, de all time favorite, ook mee. Ik ben benieuwd hoe spiritueel het logeerweekje wordt, ik zou zeggen, maak je klaar voor de wierookgeur, mannen!
Marnix met zijn magnetron
Hoewel Marnix tot nu toe mijn minst favo boer was, maakt hij veel goed met zijn activiteit op de dagdate: bier drinken. Bier proeven, eigenlijk, en het feit dat er meerdere bijna volle glaasjes blijven staan doet mij letterlijk pijn aan mijn hart.
Marnix’ hart daarentegen is nog niet echt gevuld. Zijn hartkamer, moet ik zeggen, want daar heeft hij een plekje gereserveerd voor één van de dames. Ze zitten nu nog in zijn onderbuik, wat betekent dat ze de weg naar boven nog even moeten vinden. Via de vena cava inferior richting de rechter boezem en de rechter ventrikel lijkt mij dan de kortste weg, maar dat terzijde.
Daar denkt Marnix allemaal niet aan. Marnix denkt eigenlijk sowieso nergens aan. Behalve aan Marnix. Hij vindt het een verschrikkelijk leuke dag, want hij heeft gemerkt dat de vrouwen vreselijk blij met hem zijn. Er zijn ook weinig stiltes gevallen, wat Marnix een goed teken acht. Dat hij die stiltes vooral zelf gevuld heeft met praten over zichzelf, heeft hij niet zo gemerkt. Wel heeft hij gemerkt dat er twee vrouwen waren die echt niets hebben gezegd, Sylvia en Joany, en die stuurt hij de laan uit. Dat zijn geen kopieën van hemzelf, met humor en hartelijkheid enzo, en die heeft hij wel nodig.
Willemijn, de vrouw die het laatste arriveert en daardoor de roofvogelshow volledig mist (verstandig) is degene die Marnix de meeste vragen stelt: wat hij voelde toen hij zijn eerste koe ging slachten, bijvoorbeeld. En hoe het was om in België te studeren. Na de komst van Willemijn vervalt de rest van de vrouwen dan ook in een ijzige stilte.
De dag eindigt met een heuse barbecue, waarbij het woord ‘paardenvlees’ zorgvuldig wordt gemeden. Marnix bestiert de barbecue, want uiteraard is hij ook daar de allerbeste in. Thuis kookt hij ook graag, hij is zeg maar een culinair wonder. potje bonen, dekseltje eraf, in de magnetron, ping. twee minuten. En dan is het in vijf minuten op, hoppa. Precies de manier waarop hij ook de de keuze qua vrouwen maakt: snel en zonder enige scrupules. Ik leef van harte mee met de vrouwen die de logeerweek tegemoet gaan: Willemijn, Bertine en die andere.
Jaap is de sigaar
Er is weer een uitdrukking van toepassing op Jaap. Alleen zelf gebruikt hij hem niet, maar in het Westland gebruiken we deze des te meer: ‘Jaaap, Plukkie al? Jahaaa, blad!’ Jaap gaat in de druiven om blad te breken. Hij voelt zich daar helemaal in zijn element, lekker tussen de plantjes.
Dat gezegd hebbende, zie ik Jaap als een lieve, knuffelige boer die open is over zijn gevoelens. Immers, hij deelt met de vrouwen dat hij het naar zijn zin heeft. En op de vraag of hij rookt (reactie van Marjan: ‘G*dsamme, Jaap!) deelt hij direct dat hij hier erg mee zit, en erg van baalt. Meer kun je van een tuinder eigenlijk niet verwachten op het gebied van emoties uiten.
Toch zijn het die emoties die hem bijna de das om doen. Als Marjan, die van die scheldwoorden, Jaap later voor de neus van alle vrouwen vraagt waarom ze hem heeft gekozen, en hem hierbij onderwerpt aan een kruisverhoor waar ze bij CSI een puntje aan kunnen zuigen, klapt Jaap een beetje dicht. Niet gek, hiervan zou zelfs Donald Trump dichtklappen, maar goed, voor Marjan genoeg reden om afkeurend te kijken en te klakken met haar tong. Ook Jaaps hobby ‘fietsen’ wordt niet op prijs gesteld: ze wil zijn antwoord graag SMART geformuleerd en in drievoud ondertekend op haar bureau. Vandaag nog. En zonder sigarettenwalm.
Als Jaap zijn emoties terugvindt, besluit hij er dan ook direct een einde aan te maken en hij stuurt Wilma Flinstone zonder pardon de laan uit. Als ik hem was zou ik zeggen ‘vind je ROT OP voldoende uiting van mijn emoties?’ Maar Jaap houdt het netjes. Chapeau.
En zo heeft hij alleen maar profijt van zijn keuze iemand voortijdig af te serveren: hij heeft vijf maaltijden die hij maar met vier vrouwen hoeft te delen. Moe maar voldaan kijkt het hele stel, nippend aan de zelfgemaakte limoncello, terug op deze dag.
Jaap heeft zich niet uit het veld laten slaan. Niet alleen kiest hij op kordate wijze voor Marian, Marilyn en Petra, hij vertelt er direct bij waarom. Wat nou kan geen emoties uiten! Ook zegt hij sorry tegen Gaby, die geen slechte verliezer blijkt en alleen maar blij is voor Jaap.
Yvon vraagt wat de dames moeten meenemen als ze gaan logeren bij een tuinder. Een portie geduld, zou ik zeggen, maar Jaap houdt het op korte rokjes. Ook goed!
Zo is er een einde gekomen aan de dagdates. De verliezers likken hun wonden, de winnaars maken zich op voor de logeerweek bij hun enige echte boer of boerin. Volgende week gaan we zien hoe dat verloopt!
Related Posts
Boer zoekt Vrouw 2018: dit zijn de boeren!
Boer zoekt Vrouw afl. 2: De post is binnen!
Boer zoekt vrouw afl 3: the second opinion for the first impression
Het leven van een tuindersvrouw.
30x waarom ik die ellendige moestuintjes niet in huis wil
Boer zoekt Vrouw afl 9: Bier zoekt vrouw en: er wordt gejankt!
Lisette
Latest posts by Lisette (see all)
- Een midlifecrisis maakt meer kapot dan je lief is - 18/10/2019
- Niet op elk bakje past een dekseltje - 16/10/2019
- Winactie Egeltje Plof: laat je stekels zien! - 08/10/2019
Het verbaasde me niet dat Jaap die Marjan vrij snel afserveerde. Je kunt dan wel zeggen dat je recht voor z’n raap bent, maar ik vond haar aanvallend en bijna agressief. Niet erg prettig.