De wekelijkse boodschappen. Voor sommige mensen het hoogtepunt van de week, niet voor mij. Ik probeer me er altijd zo snel mogelijk vanaf te maken.
Het liefst ga ik op een doordeweekse dag en dan ’s ochtends vroeg, als de kinderen net op school zitten. Dan is het er lekker rustig en kan ik een beetje nadenken. Hoef ik ook niet te socializen ofzo.
Helaas had ik vorige week een drukke week, waardoor ik was aangewezen op de zaterdag als dag van de boodschappen. En dan ook nog prime-time: tijdens de balletles van dochterlief, tussen 11.00 en 12.00 uur. Wat een bezoeking zeg!
Ik laat jullie vandaag meegenieten met mijn gedachten tijdens dit ochtendje shoppen.
- Oh men. Het zou toch fijn zijn als sommige mensen een extra lesje parkeren kregen. Wat een ellende hier.
- Waar zijn alle karren? Bijna allemaal in gebruik? En de bliepers ook? Mijn hemel
- Het lijkt wel zwarte zaterdag maar dan in supermarktland
- Nee, die bananen wil IK. Dat zijn de enige gele
- Schiet je effe op met dat wegen? Ik heb niet de hele dag de tijd
- Ze zouden 65+ moeten verbieden om in het weekend een supermarkt te betreden
- Die hebben toch door de weeks tijd zat?
- Oh, iemand met hapjes. Die moeten altijd mij hebben om hun spullen te promoten.
- Een loempia. Op de vroege ochtend. Ach, iets gefrituurds gaat er altijd wel in
- Ik neem het maar aan want verder zegt iedereen nee. Ook zo lullig.
- Ah, heet. Shit allemaal loempia over me heen geknoeid. Lekker handig dit
- In ieder geval koop ik nu GEEN loempia’s
- Ik zou nu juist gezonde dingen moeten inslaan. Maar het is te druk op de groenteafdeling
- Ik kan niet tegen al die prikkels weet je wel
- Hè, het pakjes- en zakjespad. Even uitrusten
- Oh, een bekende.
- Waar ken ik die ook weer van? Shit shit geen idee
- Geen oogcontact maken
- Ik lees gewoon de achterkant van de pasta. Alsof ik daarop iets nieuws zal ontdekken
- Loopt ze vast verder
- ‘Hoiiiiii! Nou, das een tijd geleden zeg! Joh! Ja, ook boodschappen aan het doen!’
- Ja duh wat doe ik hier anders. Domme vraag
- Oké gewoon door socializen. Dat kan ik best
- Ja zij weet natuurlijk wel wie ik ben
- Omdat ik van die leuke stukkies schrijf
- Misschien moet ik ook iets over de ellende van de supermarkt op zaterdag schrijven
- Oké ik ga dit gesprek afronden anders sta ik hier morgen nog
- ‘Nou, leuk je weer te zien hoor! Ja, je leest het wel!’
- Snel het potten- en eierenpad in.
- Gut daar is ze weer
- Ik weet dat dus nooit hè. Dan neem je afscheid en kom je iemand in elk volgend pad weer tegen.
- Moet je dan weer verder praten? Knikken? Hummen? Negeren?
- Oké, verder praten blijkbaar.
- ‘Ja, gaat goed hoor met de kids. Allemaal op school hè, ja heerlijk’
- Sta ik nu met mijn kar heen en weer te rijden alsof het een kinderwagen is?
- Dat zit blijkbaar te erg ingebakken
- ‘Blablablablabla’
- Zo kom ik nooit door die verdomde supermarkt heen
- Ik moet plassen
- Zou het gek zijn als ik dat nu vraag?
- Mijn dochter mag ook altijd
- Nee ik loop maar door
- Als ik er te lang over doe is mijn blieper straks disconnected. Heb ik weleens gehad
- En ik ga echt niet al die spullen bij de kassa op de band leggen. Dan houden ze die rommel maar
- Eens bedenken wat we moeten eten deze week
- Ik moet dat soort dingen ook van tevoren bedenken eigenlijk. Thuis
- En dan een lijstje maken
- Hier werken mijn hersenen gewoon niet
- Ik wou dat ik zo’n man had die de boodschappen doet
- En dan vooral het denkwerk
- Mensen, zet die kar toch eens aan de kant
- Gewoon voor de cornflakes ofzo, die koopt toch niemand
- Wat zit je te kijken naar mijn kratten bier?
- ‘Nee, ik geef geen feestje. Dit ga ik allemaal zelf opdrinken’
- Bemoei je lekker met je eigen zaken
- En nu naar de kassa
- Gelukkig een lange rij. Kan ik even mijn telefoon checken
- Oh, het loopt al door
- Een steekproef, echt, alweer?
- Het zweet breekt me dan altijd uit. Dat maakt me waarschijnlijk al verdacht
- Zou ik een kruisje achter mijn naam hebben? Ik krijg altijd een steekproef
- Goddank, geslaagd. Ik ben veel te mietig om te stelen.
- Nee, ik hoef geen zegeltjes, topperskorting, plastic schalen, speelgoedautotjes en de bon
- Wat is er gebeurd met het motto ‘geen fratsen?’
- Ja jij ook een fijn weekend
- Waarschijnlijk zie je me morgen weer omdat ik de rest ben vergeten
- Staat er nou iemand van een goed doel bij de deur?
- Nee, ik wil geen boodschappen doneren. Wat denk je zelf
- Ik wil naar huis, aan die krat bier beginnen
Ja mensen, je ziet, het is een hele onderneming, dat boodschappen doen op zaterdag. En nu had ik nog niet eens kinderen bij me, dan is het nog veel erger. Als in: kijken hoeveel flessen wijn je kan aantikken met de vlag van je kinderkarretje als je op twee wielen door de bocht scheurt. Lees hier maar.
Gelukkig kon ik deze week gewoon weer op een doordeweekse dag boodschappen doen, dat is beter voor iedereen.
En als je nu denkt: bestel die boodschappen gewoon online: dat lukt me gewoon niet. Iets met niet vooruit kunnen denken. Ook daar heb ik een uitgebreid verslag van.
(uitgelichte foto: shutterstock)
- Hoe pak je een scheiding aan als er kinderen in beeld zijn? - 18/03/2025
- Boer zoekt Vrouw is alweer begonnen! En nu? - 17/03/2025
- Een knusse leeshoek maken? Dit heb je nodig - 17/03/2025
Ik laat heerlijk de AH thuiskomen af en toe met vooral het drinken
lekker rustig voor de pc mijn boodschappenlijstje maken,“ zonder wat te vergeten “ideaal.
En dan zaterdags of vrijdags alleen even de dingen die vergeten zijn of die je toch nog moet hebben .
Ik moet heel vaak in mijn tassen laten kijken. Het is blijkbaar opmerkelijk om twee boodschappentassen bij je te hebben als je boodschappen doet in het winkelcentrum.