Inhoud
hide
Ik was dus jarig dit weekend, het kan je bijna niet ontgaan zijn. Als een kind kijk ik altijd uit naar mijn verjaardag. Ik vind het gewoon leuk om in de belangstelling te staan, ook dat kan je niet ontgaan zijn!
Daarom vier ik mijn verjaardag elk jaar voor vrienden en bekenden. Dat gaat niet zonder slag of stoot: altijd vraag ik me af waar ik in godsnaam aan ben begonnen. En waarom ik het niet gewoon oversla. Ik zal je vertellen waarom ik zo’n last heb van stress als ik jarig ben, en ik doe dat aan de hand van mijn gedachtes op die dag.
- Ik draai me nog even om het is toch zaterdag. Ik hoop dat ze vergeten zijn dat ik jarig ben
- Nee, toch niet. En ze kunnen niet wachten met cadeaus geven. Wat schattig zeg, #dankbaar #lovemylife
- ‘Het is nog een beetje te vroeg schatje, om aan die fles Licor 43 te beginnen. Maar ik vind het wel een mooi cadeau hoor’
- Moet ik ook nog tekeningen zoeken? Nu? En dan gaan jullie warm of koud roepen?
- Warm of koud. Nou ik heb het vooral koud. Had even mijn badjas aan moeten trekken.
- Oké nu ben ik toch wakker. Nou ja, ik heb nog veel te doen. Heel veel te doen
- Waar ben ik in godsnaam aan begonnen. Over 12 uur komt de visite al. Waarom wil ik het toch altijd per se vieren. Als ik jarig ben heb ik alleen maar stress
- En waarom wil ik altijd net doen alsof mijn huis er perfect netjes uitziet voor de gasten
- Als ze weg zijn is het toch weer een bende
- Ik ga eerst stofzuigen, dan boodschappen doen, dan weer stofzuigen. Of zal ik eerst die taart bakken, is misschien handiger.
- Verdorie, heb ik de springvorm uitgeleend. Dan maar een vierkante appeltaart. Is ook makkelijker snijden
- Nu staat die taart in de oven, kan ik natuurlijk niet weg. Nou ja, hij moet toch een uurtje, dat moet lukken.
- Wat stinkt het hier. Shit! Die rozijnen zijn helemaal verbrand. Grrrrrr
- Nou ja, ik peuter ze er wel af. Die taart is ook heel laag. Wat een aanfluiting weer. Ik ga ZO nooit meer iets bakken
- Nu nog gehaktballetjes maken. Waarom bestel ik toch niet gewoon van die gedistingeerde hapjes van een cateraar of traiteur ofzo
- Omdat ik daar te gierig voor ben. En nooit op tijd aan denk
- Afblijven! Die ballen zijn voor vanavond
- Nee, die maak ik alleen voor de visite. Je eet zelf maar een boterham
- Oh shit. Nog 6 uur te gaan. En het huis is ontploft
- Waarom heb ik toch overal van die verzamelbakjes staan voor bierdopjes, paperclips, snoertjes, supermarktzegels en lege batterijen?
- En waarom ruim ik die alleen op voor een verjaardag?
- Nou ja, opruimen, ik flikker ze in de la. Bovenop die van de vorige verjaardag.
- Ik flikker alles in de la, in de kast en onder de tafel. Nu lijkt het net opgeruimd
- Oh god, als niemand die tafel maar verschuift vanavond
- Ik veeg het wel onder de bank. Die kan niet verschoven worden
- Maar goed dat ik een ‘voor’ en ‘na’ foto van de huiskamer heb gemaakt. Alsof ik met zo’n huizen programma heb meegedaan. Heel nonchalant nog een leuke herfstdecoratie op tafel, zo, alsof het altijd zo staat
- Nu mezelf nog opkalefateren, daar kan ik ook wel een uurtje voor uittrekken
- Oké. Het huis is schoon, de hapjes zijn klaar, ik zie er tiptop uit..
- Nee, niet gaan poepen nu! Doe dat maar boven! Potverdorie. Moet ik de plee weer schrobben, zit er een chloorvlek in mijn jurk
- Andere outfit dan maar, ik zit klaar. Waar blijft die visite nou?
- Iedereen komt tegelijk. Help! Koffie. Heb jij al taart gehad? Shit. De taart is bijna op. Waar is de slagroom? Koffiemelk? Nee, we hebben geen lepeltjes meer. Pak die van je buurman maar
- Elk jaar neem ik me voor om meer taartvorkjes en koffielepeltjes te kopen. Maar ja, de dag erna ben ik dat weer vergeten
- De dag erna ben ik meestal wel meer vergeten dan alleen dat
- We hebben meer stoelen nodig! NU! Waarom bedenkt niemand dat van tevoren!
- Wil je nog koffie? De koffie is op. Neem maar een biertje
- Ja, nu heb ik net nieuwe koffie gezet. Wil je echt geen koffie?
- We zijn nu overgestapt op bier en wijn hoor. Niet alles door elkaar drinken, daar word ik zenuwachtig van
- Rode wijn, witte wijn, dubbelfriss, bier… ehhh, wat wilde jij nou?
- Weet je wat, ik zet de flessen wel op tafel. Zelfbediening
- Tijd voor een hapje
- Heb ik wel genoeg gehaktballen? Even de koppen tellen
Jammie. Ik zou ze het liefst allemaal zelf opeten - Ik heb de hapjes nonchalant op twee schalen gedrapeerd. Die zet ik dan gewoon op tafel, hoef ik er niet meer mee rond.
- Waarom pakt nou niemand iets
- Nou gaan ze zelf de schalen doorgeven. Dit is zó niet hoe ik het had bedacht! Dit staat heel knullig nu
- Net als de indeling van de kamer
- Op de een of andere manier beland de visite bij mij altijd in een heel grote kring. Terwijl ik nog zo probeer om leuke groepjes te maken
- Je kunt toch geen kringgesprek voeren met 25 man. Het is de AA niet
- Integendeel, zou ik zeggen
- En dan is er ook nog een soort vrouwenhoek en een soort mannenhoek. Heel 1950
- Ik ga wel in de mannenhoek, daar is bier
- Wat lul ik nou, alsof ik tijd heb om te zitten.
- Nee hoor, ik hoef geen hulp! Heb alles onder controle
- a.k.a. ik ben een control freak. Dus ik wíl geen hulp. Maar dat is geen nieuws
- Ga je alweer? Nee, ik heb je niet gesproken, ja, dat is altijd hè op je eigen verjaardag. Nou tot ziens hè, doeiiii
- Heb je helemaal geen drinken gehad? Zeg dat dan even! Ik zie ook niet alles
- Ik moet ook alles alleen doen, waarom helpt er niemand
- Eens even kijken naar al die cadeaus die ik heb gehad, jeetje
- Bier, bier, bier, sterke drank, bier, chocola, bier en bier
- Ik vraag me toch af of dit iets over me zegt
- Nu ga ik zitten en een biertje drinken. En nog een, en nog een
- Goh, het is inderdaad al 1.30 uur. Nee, ik ben niet meer jarig
- Wie heeft de kinderen op bed gelegd? Nou ja, ze zullen wel slapen nu
- Het zijn altijd dezelfden die blijven hangen, wel erg gezellig
- Volgens mij heb ik onwijs boeiende gesprekken gevoerd. …
- Nu opruimen of morgenochtend? Mijn gevoel zegt het laatste. Ik moet mijn verstand dus maar volgen.
- Ik weet zeker dat ik morgenochtend minder energie heb. En lichte dakschade
- Maar het was wel een superleuke verjaardag, volgend jaar weer!
Een deel van de schade… Nou ja, dat dus. Ik weet niet of het voor iemand herkenbaar is? Ik heb zelf het meeste stress als ik jarig ben, en geniet er dus niet echt van. Maar goed, achteraf vind ik het altijd weer de moeite waard. En gelukkig ben ik maar eens per jaar jarig…
Laatste berichten van Lisette (alles zien)
Herkenbaar. Van vroeger ooit…. Nu alleen nog maar de opruimstress. Laatste verjaardag die ik groots ging (wilde) vieren: 24 mensen uitgenodigd, met het verzoek om te melden als ze niet zouden komen. 2 mensen hebben afgezegd, 3 (!!!!) mensen zijn gekomen. It’s my party, and I cry if I want to heb ik toen op Facebook geplaatst. Was ik ineens een raar mens…. Joh….
Nu ga ik gezellig met gezin en ouders+schoonouders naar een all-you-can-eat. Heb tegenwoordig saaie maar minder teleurgestelde verjaardagen…..
Zó herkenbaar! Welkom op je eigen (Westlandse) feestje… Daarom vier ik alleen lustrums. Met 35 jaar zat ik in Las Vegas -feest En met 40 jaar kreeg ik een feest -die variant is echt een aanrader. Een verrassing én ik hoefde alleen maar te socializen met iedereen waar ik anders juist nooit aan toe kom.