Een update, 2,5 jaar na de scheiding. Een logische timing? Vast niet. Maar mij kwam ter ore dat vandaag de Dag van de Scheiding is, en ik dacht, misschien is de mensheid wel benieuwd hoe het nu gaat. Vlak na een scheiding krijg je tenslotte veel berichtjes, steun en vragen, na 2,5 jaar neemt dat af. Logisch, want als alles goed loopt en iedereen is blij, dan valt er weinig te vragen. Dan lijkt 2,5 jaar ineens alweer een eeuwigheid, alsof het nooit anders geweest is.
Het gaat ook goed! Ik durf het bijna niet te schrijven, uit angst iets over ons af te roepen. Want natuurlijk voelt dit niet altijd zo. Het gaat met ups en downs. Een scheiding is een life-event en je kunt wel bedenken dat het ’t beste is voor iedereen, ga er maar eens aanstaan. Wel, terugkijkend kan ik zeggen: zie je wel! Het was een goed idee. Het loopt op rolletjes en iedereen is gelukkig. Soms blijft het complex, er moeten veel dingen geregeld worden en met veel mensen rekening gehouden worden, maar het is voor een goed doel.
Kinderen
Te vaag? Tja. Het is ook moeilijk om over iets als een scheiding heel persoonlijk te vertellen. Althans, dat vind ik. Want ik kan wel van alles vinden, er zijn mensen bij betrokken die er niet om gevraagd hebben. Zoals de kinderen. Hoewel zij allemaal hun draai hebben gevonden, is het voor hen natuurlijk best pittig geweest. En soms nog. Zij zagen de scheiding niet aankomen en schrokken er erg van. Er volgde een verhuizing, wat natuurlijk ook altijd wennen is. Daarbij is er nu een omgangsregeling en moeten ze dus regelmatig verkassen. Tot slot hebben zowel mama als papa een nieuwe partner. In hun leven is een hoop veranderd. Toch doen ze het super.
De omgeving
De omgeving blijft een apart onderwerp. Ik zou er een boek over kunnen schrijven, en misschien doe ik dat ook wel een keer. Van ‘hoezo ben je gescheiden, je had het toch goed? Hij sloeg je toch niet?’ tot ‘ik dacht al vanaf het begin dat dit niks zou worden’ en alles er tussenin. Het is bizar wat mensen denken, wat mensen durven te zeggen of juist niet durven te zeggen. Want er zijn ook mensen die bang zijn dat scheiden besmettelijk is, en ver bij me uit de buurt blijven.
Lees ook: scheiden of blijven: wat is opgeven en wat is vechten?
Het grappige is dat ik sinds mijn scheiding heel veel over mensen heb geleerd. Een realitycheck is het dus wel. Mensen waarvan ik dacht dat het mijn vrienden waren, die ik nooit meer heb gezien. Maar ook steun en hulp uit onverwachte hoek. Het is ontzettend fijn om nu zelf een kring op te bouwen met echt mooie, lieve mensen. Intussen heb ik zo’n onwijs leuk sociaal leven! Waar ik het vroeger nog spannend vond om alleen naar een feestje te gaan, stap ik nu veel makkelijker op situaties af. In de vrije weekenden kan ik feesten tot in de late (vroege) uurtjes, lekker weekendjes weg met mijn lief of met vriendinnen (of allemaal) en hoewel ik meestal alleen slaap, zijn mijn appcontacten dag en nacht bereikbaar. Dat voelt heel rijk.
Nieuwe relatie
En dan, rampampammmm…. de nieuwe relatie! Wat is dat toch leuk! Toen ik ging scheiden kon ik niet wachten om alleen te zijn. Alleen te wonen, want dat had ik nog nooit eerder gedaan. Een man: ik ging er gewoon niet meer aan beginnen, dat was het plan. Beetje tinderen misschien ofzo maar verder niks. Klussen, banden plakken, alles kan ik zelf. Dat klopt nog steeds, ik heb hem ook niet nodig, maar jemig wat is het leuk. Leuk om verliefd te zijn, om elkaar nog beter te leren kennen, om tot diep in de nacht te kletsen, om samen op vakantie te gaan… En hoewel ik niet had gedacht dat ik voorlopig een vaste relatie zou krijgen is dat dus toch wel gebeurd. We LATten nu sinds een tijd en dat is wat mij betreft ideaal. De kinderen houden zo hun eigen plek en wij ook. Des te leuker als we elkaar wel zien!
Lees ook: de feestdagen vieren na een scheiding
Uiteraard is een relatie na een scheiding anders dan wanneer je als 19-jarige aan iets begint. Je neemt beiden een hoop bagage mee plus allerlei lopende zaken waar je je niet altijd van los kan maken. Kinderen zijn niet direct enthousiast als ze hun ouder met een nieuw iemand moeten delen. Communicatie blijkt het toverwoord en we doen heus niet altijd alles goed, maar we doen wel erg ons best. De momenten die we samen hebben genieten we op en top en als iets minder gaat, proberen we de humor er maar van in te zien.
Blijven ademen
Blijft het zo goed gaan als nu, dan mag ik in mijn handjes knijpen. Tegen iedereen die nog aan het begin staat (na de zomervakantie stijgt het aantal scheidingen altijd explosief) wil ik zeggen: blijven ademen, tijd heelt een hoop wonden. Achter de schermen ben ik bezig met een website over scheiden waarop ik praktische tips, allerlei regeldingen zoals juridische zaken én ervaringsverhalen wil delen, waar mensen in deze situatie hopelijk iets aan hebben. Wordt vervolgd dus!
De Dag van de Scheiding bestaat sinds 2010, en is in het leven geroepen door de beroepsvereniging van familierechtadvocaten en scheidingsmediators (vFas). Dit omdat in september 1796 de eerste scheiding werd uitgesproken. Alle kantoren aangesloten bij vFas bieden vandaag kosteloos hun diensten aan.
- Hoe pak je een scheiding aan als er kinderen in beeld zijn? - 18/03/2025
- Boer zoekt Vrouw is alweer begonnen! En nu? - 17/03/2025
- Een knusse leeshoek maken? Dit heb je nodig - 17/03/2025
❤️
zo trots op je!
Ik had al gezien wat er allemaal geregeld moet zijn om die scheiding “administratief” erdoor te krijgen. Zei toen ook, dat het me niet meer verbaasd dat ook rustig gestarte scheidingsprocedures kunnen uitlopen op vechtscheidingen. Het zag er ongelofelijk gecompliceerd uit en om een lange adem vragend.
Zo te zien lukte het jullie om zowel gevoel als verstand overeind te houden.
Goed om te horen en vooral goed voor alle betrokkenen. Had je geen contact meer met de vroegere schoonouders? Marjan Berk zag kans om een gezellig vriendinnengroepje te vormen met haar ex-schoonmoeders en Willeke Alberti onderhoudt volgens eigen zeggen goede banden met de exen. Natuurlijk hebben ze ook kinderen, wat een goede stimulans voor zo’n houding is.