Het fietsende volk zal lachen om de ontdekkingen die ik dit weekend deed. Ik ging namelijk op zaterdagavond sinds lange tijd weer eens fietsen. Ik had een etentje en dacht: waarom niet eigenlijk.
Officieel ging ik natuurlijk fietsen omdat dit goed is voor de conditie, omdat het fijn is om in de buitenlucht te zijn en beter voor het milieu. In werkelijkheid kunnen jullie de reden wel raden: ik wilde drinken.
En zo geschiedde. Nu ontdekte ik tijdens deze rit een aantal dingen die ik niet van tevoren had bedacht. Ik deel ze graag met jullie, opdat jullie goed voorbereid op weg gaan als jullie ooit de fiets pakken.
-
Je moet een andere route nemen dan met de auto
Misschien een open deur. Maar met de auto weet ik precies hoe ik overal heen moet rijden, en anders volg ik de borden. Met de fiets kun je niet altijd op de autoweg, en fietspaden lopen soms anders dan de autoroute. Achteraf had ik beter even kunnen kijken naar de kortste route op de fiets. Nu moest ik omrijden en belandde ik uiteindelijk op een stoepje met hekjes, waar ik met de bakfiets nauwelijks doorheen paste. Nou ja.
-
Je moet je hand uitsteken
De die hard fietshater in mij bleef bij elke bocht stug zoeken naar het knopje van de richtingaanwijzer. Maar nee, dat zat niet op mijn goed geoutilleerde bakfiets. Ik moest dus ouderwets mijn hand uitsteken, zoals ik dat had geleerd op fietsexamen. De volgende keer zal ik beter oppassen dat ik geen medeweggebruiker voor zijn gezicht ram in mijn enthousiasme…
-
Op knopjes drukken bij stoplichten is niet nodig
Kijk, in ons dorp zijn geen stoplichten. In het dorp waar ik ben opgegroeid ook niet. Dus dan krijg je er gewoon weinig mee te maken, weet je wel! Ik parkeerde mijn bakfiets netjes voor de stopstreep en stapte af om op het knopje te kunnen drukken. Nergens voor nodig: dit gaat tegenwoordig allemaal automatisch. Er is zelfs een heus aftellicht dat laat zien wanneer het groen wordt. Serieus, wat een uitvinding!
-
Appen op de fiets is niet voor niets verboden
Appen op de fiets is nog lastiger dan appen in de auto. En ik kan het weten, want soms pak ik mijn telefoon als ik voor een stoplicht sta met de auto. Ja, superslecht. Op de fiets is dit nog lastiger, want je hebt beide handen nodig om je fiets vast te houden voor het stoplicht. En tijdens het fietsen is appen al helemaal niet te doen. De kans dat de telefoon uit je klauwen glijdt is supergroot. Levensgevaarlijk.
-
Het is verstandig om wanten aan te doen
Je realiseert het je niet als je altijd met de auto gaat, maar wanten zijn wel essentieel als je fietst in de winter. Zeker als de gevoelstemperatuur -8 is (en dat is het voor mijn gevoel altijd). Met mijn kekke leren handschoentjes veranderden mijn vingers alsnog in ijsklompen, dus uiteindelijk trok ik mijn handen op tot een vuist en probeerde zo te fietsen. Geen succes. Ik had beter van die wanten kunnen nemen waar al je vingers bij elkaar zitten. Of de auto kunnen pakken.
-
Dat het droog is als je vertrekt, betekent niet dat het droog blijft.
In mijn auto ligt een paraplu. Of zelfs een stuk of zeven. Als ik wegga en het regent dan heb ik dus altijd een paraplu bij me. En zo denk ik van tevoren nooit na of het gaat regenen, waarom zou ik. Met dit fietsavontuur was ik wat alerter: ik keek naar buiten en zag dat het droog was. En redelijk windstil. Dus ik dacht: hoppa, fietsen. Had ik nou de buienradar maar gecheckt, want na 10 minuten begon het al te miezeren en op de terugweg plensde het gewoon. En je denkt toch niet dat ik een regenpak mee had (of überhaupt bezit)?
-
Je smelt niet van regen
Dat was dan wel weer een eye-opener: ondanks de plensbui heb ik deze tocht overleefd. Ik wil niet zeggen dat ik heel blij was of dat het heel verfrissend werkte, maar het was minder erg dan ik dacht. Tja, ik regende nat. Punt.
nat, koud en donker. Echt een puik plan… -
Fietsen op een elektrische fiets kost ook moeite
Naast het drinkgedeelte was er nog een reden dat ik voor de fiets koos: ik heb een elektrische. Dat is mijn bakfiets. Weliswaar heb ik ook een normale fiets, maar hé, ik wilde het niet overdrijven. Op de een of andere manier heb ik altijd het idee dat ik door die elektrische fiets volledig fit aan zal komen op de plaats van bestemming. Doordat ik nauwelijks iets hoef te doen. Dat viel weer tegen: door de wind die er toch wel bleek te staan en de drie bruggen die ik moest trotseren was ik behoorlijk moe. Kun je nagaan als ik op mijn normale fiets was gegaan…
-
Fietsen is rustgevend en stil
Gaat in mijn auto automatisch de radio aan als ik de motor start, op de fiets is het oorverdovend stil. Nooit over nagedacht, eigenlijk. Ergens miste ik de muziek wel, maar het is ook wel rustgevend. In dit geval floten er geen vogeltjes (want het was -8 en regende) maar ik kan me voorstellen dat je hier best zen van kunt worden.
-
Je lichten gaan ook niet automatisch aan
Op de terugweg was het donker. Ook niet over nagedacht dat ik over een stil fietspad langs enge bosjes moest. Best luguber. Mijn fietslicht vergat ik in eerste instantie (want ja: in de auto gaat dit automatisch) en daarna bleek dat de batterijtjes bijna leeg waren.
Door dit zwakke schijnsel was ik nog wel zichtbaar voor mede-weggebruikers. Ik zag alleen geen flikker, omdat een of andere milieufreak eens heeft besloten dat lantaarnpalen best wel uit kunnen als het donker is. Waarom staan ze er dan nog, vraag je je af. Anyway: ik heb het gered, maar investeren in goede lichten lijkt me geen gek idee.
Kortom, ik ben weer heel wat wijzer geworden op deze dag. Als je je nu afvraagt of ik vaker ga fietsen: mwah. Misschien wel, maar ik ben nog niet geheel overtuigd. De auto is toch een stuk sneller en je zit zo lekker droog…
- New York, New York - 12/11/2024
- The Big 40 - 03/11/2024
- Creëer een unieke sfeer met bijzondere wanddecoratie voor thuis - 18/10/2024
Een signaalvestje is ook handig, vooral voor mensen die weinig fietsen en van alles niet/niet meer weten.
In de jaren 90 keek ik verbaasd naar die elektrische fietsen. Rare verhoudingen (werd al moe als ik er naar keek) en het gewicht bleek 27 kg te zijn! Ik had zelf al problemen met eentje van 20. Die heb ik toen vervangen door een lichtere 3-versnellingsfiets. Bleek vervelend te rijden en is later vervangen door een 2e-hands 5-versnellingsfiets. Dat beviel een stuk beter, maar dat is de sneeuw- en ijsfiets. Het dagelijkse fietsen gaat op een lichtgewichtje.
Voor een bakfiets is een motortje natuurlijk wel handig.
Xenos heeft goedkope poncho’s. De fabriek heeft ze vrij klein opgevouwen en het lukt ook wel om het weer in het zakje te proppen. Als je een permanente fietstas hebt, dan kan je daar eentje in leggen voor het geval dat. Alleen kopen als ze geel of bont zijn, anders ben je akelig onzichtbaar en door de capuchon is omkijken nogal lastig.
Diverse autorijders hebben me verteld dat fietslichtjes niet echt blikvangers zijn, dus een half gedoofd achterlichtje lijkt me geen groot signaal dat jij daar rijdt. Daarom ben ik niet blij met batterij-lampjes. Je weet nooit wanneer ze het begeven. En als je vergeet om ze uit te zetten als je bij het winkelcentrum aangekomen bent, zijn de batterijen wel erg snel op.